لوسگری خشونت ستیزان ایرانی در وسط جنگ مهیب جمهوری اسلامی با اسراییل؛ ف. م. سخن - Gooya News

در دوران خدمت، مربی تکاور رنجری داشتیم که اگر امروز زنده هستیم، زندگی مان را مدیون او هستیم.

او به ما آموخت، وقتی رو در روی سرباز عراقی قرار گرفتیم، مبادا فکر کنیم که او هم مانند ما جوانی ست بی گناه، که پدر و مادر مهربانی دارد، و ما اگر او را بکشیم باعث از هم پاشیده شدن خانواده ی او می شویم.

مربی ما به ما آموخت، در لحظاتی که این فکرها به سر ما خطور می کند، همان سرباز مظلوم عراقی، گلوله ای در سر شما خالی می کند و شما را به دیار عدم می فرستد. بنابراین به محض این که با سرباز دشمن رو به رو شدید، در جا او را بکشید تا کشته نشوید.

کسانی که در میدان های جنگ نبوده اند، احتمالا ارزش این صحبت و اندرز حرفه ای را نمی دانند و آن را بی رحمانه و «خشن» قلمداد می کنند. آن ها تا کنون در مقابل «دشمن»ی که به خون شان تشنه است قرار نگرفته اند تا معنی جمله ی «اگر تو او را نزنی، او تو را می زند» را بفهمند.

جمهوری نکبت اسلامی، از بدو تاسیس، به جان امریکا و اسراییل افتاد و نابودی و محو آن ها را، هم در شعار و هم در عمل آرزو کرد.

این حکومت شرّ آفرین، اگر در مراحلی از حیات ننگین اش در مقابل امریکا کوتاه آمد، در مقابل اسراییل هرگز دست از شعار و عمل بر نداشت و در طول ۴۰ سال گذشته، مستقیما از طریق عوامل خودش، یا غیر مستقیم از طریق تروریست های عرب، در جهت «محو اسراییل» گام بر داشت.