رضا بابک:پورحسینی و هم‌نسلانش استاندارد جدیدی برای بازیگری معرفی کردند

ویروس کرونا هفتم آذرماه یکی دیگر از بزرگان عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون کشور را به کام مرگ کشید و این‌بار نام عالی‌مقام زنده‌نام پرویز پورحسینی بود که در رسانه‌ها خبر از وداع با بازیگری می‌داد که قدرت و صلابت بازیگری او در کنار آرامش و ایفای نقش‌های ماندگار از مهم‌ترین یادگاری‌های مردی بود که چه در بیرون صحنه و چه روی صحنه آرامش، صبوری، ایمان و عشق به هنر و مخاطبان را سرلوحه کار خود قرار می‌داد.

بی هیچ تردیدی نسل بازیگرانی چون پرویز پورحسینی، سعید پورصمیمی، اکبر زنجان‌پور، رضا بابک در کنار نام‌های رفیع هنر بازیگری تئاتر، سینما و تلویزیون کشورمان چون زنده‌نامان عزت‌الله انتظامی، داوود رشیدی، محمدعلی کشاورز، جمشید مشایخی و علی نصیریان (که امید عمر او مستدام و سایه‌اش بر هنر بازیگری ایران همواره گسترده) توانستند جریان تئاتر، سینما و تلویزیون کشورمان را از حرکت رو به افول و ابتذال دوران پیش از انقلاب را با آثار درخشان‌شان بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نحات بخشند.

حال بعد از غروب پرویز پورحسینی که طعمه دیگری از دام گسترده کرونا میان اهالی فرهنگ و هر کشورمان بود، به سراغ یار دیرین او، همراه دوران دانشگاهی‌اش در دانشکده هنرهای زیبا و بازیگری که یکی از استادان خود را بی هیچ تردید دوست دوران دانشگاه و زندگی یعنی پرویز پورحسینی می ‌داند، رفتیم و با وجود غم لبریز در صدای لرزانش و شرجی شدن گونه‌هایش به وقت صحبت از یار سفر کرده‌اش از یادگارهای ماندگار دوست سفر کرده‌اش پرویز پور حسینی گفت. در ادامه گفت‌وگوی رضا بابک بازیگر نام آشنای تئاتر، سینما و تلویزیون را با خبرنگار فرهنگی ایرنا می‌شنوید. 

انتقال بار مثبت فرهنگی به فضای تئاتر و سینمای کشور

رضا بابک در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با بیان آنکه پرویز پورحسینی، هنرمند و انسان بزرگی بود گفت: هر چه لقب بزرگ، شریف و تواناست می‌شود برای پرویز پورحسینی خرج کرد. نام این هنرمند تمامی صفت‌های خوب و شریف معنای انسانیت را با خود یدک می‌کشد.

وی ادامه داد: نسل بازیگرانی چون زنده‌نام پرویز پورحسینی چون پشتوانه خوب تئاتری داشتند، بنابراین بار بسیار مثبت و فرهنگی مفیدی را وارد سینما کردند. آنها توانستند در اعتلای سینمای ایران چه در زمینه قصه‌گویی و داستان‌نویسی و چه در حوزه کارگردانی و بازیگری بسیار مؤثر و تأثیرگذار باشند. هنری که در سال‌های پیش از انقلاب بیشتر به سمت رکود حرکت می‌کرد این‌بار با حضور بزرگانی چون پرویز پورحسینی جهت خود را تغییر داد و به سمت نگاه هنرمندانه و متعهدانه و با شرافت حرکت کرد.

پرویز پورحسینی، استاندارد جدیدی را برای هنر بازیگری معرفی کرد

بابک با بیان آنکه بزرگ‌ترین پشتوانه هنری پرویز پورحسینی پیشینه تئاتری او بود و همین سابقه بود که باعث شد تا در حوزه هنر بازیگری امثال او استاندارد متفاوت و جدیدی از سطح هنر بازیگری را در عرصه سینما و تلویزیون از خود به یادگار بگذارند خاطرنشان کرد: درست است که نخستین آشنایی من با پرویز پورحسینی به دوران دانشجویی و هم‌کلاسی با او در دانشکده هنرهای زیبا بازمی‌گشت اما پیش از حضور پورحسینی در دانشگاه او با زنده‌یاد حمید سمندریان و پری صابری از کارگردانان بزرگ تئاتر افتخار همراهی و بازی داشت. همین مسئله باعث شده بود تا نگاه او حتی به‌عنوان دانشجو، نگاهی پیشروتر از کسانی باشد که آغاز کار هنر بازیگری را از دانشگاه آغاز کرده بودند.

مهم‌ترین دلیل ماندگاری نسل هنرمندانی چون پرویز پورحسینی به این مسئله بازمی‌گشت که آن‌ها با کار شوخی نداشتند. کار، زندگی آن‌ها بود و حتی شاید مهم‌تر از آن! هنر بازیگری، عشقشان بود و برای این هنر کم‌فروشی نمی‌کردند و ممکن بود از بسیاری از مسائل دیگر در زندگی بگذرند اما آن زمان را برای تعالی بخشیدن به کار، تمرین و ایفای نقش‌های مختلف و متعدد صرف می‌کردند.

بابک در پایان گفت: این روزها که مدام از چپ و راست خبر درگذشت دوستان و رفقای هنرمندم را به گوش می‌شنوم و به چشم می‌بینم تنها با پناه بردن به خاطراتی که با آنها زندگی کردم سعی در تسلای خودم دارم. حضور و همکاری من با پروریز پورحسینی در فیلم سفر عشق (به کارگردانی ابوالحسن داوودی) و تله تئاتر خانه‌های اجاره‌ای (به کارگردانی ساسان امیرپور)، فصل مهمی از آموزه‌های هنر بازیگری بود که دوست و استادم پرویز جان پورحسینی به من هدیه کرد.

به گزارش ایرنا، پرویز پورحسینی متولد سال ۱۳۲۰ است و در کارنامه کاری‌اش بازی در بیش از ۱۰۰ فیلم، تئاتر و سریال در همکاری با کارگردان‌های سرشناسی همچون علی حاتمی، بهرام بیضایی، حمید سمندریان، علی رفیعی، مسعود کیمیایی، احمدرضا درویش، داود میرباقری و کمال تبریزی ثبت شده است.

از جمله سریال هایی که پورحسینی در آنها ایفای نقش کرده می توان به «زهر کوی»، «امیرکبیر»، «روزی روزگاری»، «دومین انفجار»، «اتومبیل»، «تصویر یک رویا»، «بافته های رنج»، «روز ایپریت»، «حضرت مریم»، «همسفر»، «شب دهم»، «ملاصدرا»، «باران عشق» و «روزهای بیاد ماندنی» نیز اشاره کرد.

وی با درخشش خود در جشنواره فیلم فجر توانست کاندیدای بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم های «اوینار» و «طلسم» شود. او همچنین برای بازی خوب خود در فیلم «مریم مقدس» موفق به دریافت دیپلم افتخار از جشنواره فوق شد.

جاده قدیم (۱۳۹۶)، پشت دیوار سکوت (۱۳۹۵)، صدای منو می‌شنوید؟ (۱۳۹۵)، قاتل اهلی (۱۳۹۵)، صله سحر (۱۳۹۴)، دوران عاشقی (۱۳۹۳)، رستاخیز (۱۳۹۱)، سفر مرگ (۱۳۸۷)، خواب لیلا (۱۳۸۶)، جای او دیگر خالی نیست (۱۳۸۴)، مریم مقدس (۱۳۷۹)، کمیته مجازات (۱۳۷۷)، حرفه‌ای (۱۳۷۵)، فصل پنجم (۱۳۷۵)ریال شیخ مفید (۱۳۷۴) و عاشق فقیر (۱۳۷۴) از جمله فیلم‌هایی سینمایی است که پور حسینی در آنها ایفای نقش کرده است.