کرونا اهداف توسعه سازمان ملل را به خطر انداخته است

طبق تازه‌ترین گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل (UNCTAD) کشورهایی که از نظر اقتصادی به‌ شدت در تنگنا قرار دارند، به مراتب بهتر از کشورهای ثروتمند با بحران بهداشتی و درمانی ناشی از ویروس کرونای جدید (سارس‌کوو۲) کنار آمده‌اند. 

نهاد وابسته به سازمان ملل به این نتیجه رسیده است که اکثر اعضای گروه کشورهای توسعه نیافته (LDC) از "فاجعه" بهداشتی و درمانی که در آغاز گسترش ویروس کرونا و کووید۱۹، بیماری ناشی از آن پیش‌بینی شده بود در امان مانده‌اند. 

بر اساس طبقه‌بندی سازمان ملل ۴۷ کشور که "فقیرترین" به‌شمار می‌روند، عضو این گروه هستند. 

در گزارش نام‌برده دلایل گوناگونی برای این روند مثبت ارائه شده است، از جمله تجربه بسیاری از این کشورها در زمینه مقابله با اپیدمی‌های پیشین، واکنش‌های حکومتی مناسب و به‌موقع، جمعیت بسیار جوان و تراکم جمعیت در این کشورها. 

البته تایید شده است که این نگرانی وجود دارد، در موج دوم واگیری، اوضاع در این کشورها نیز بدتر شود.

پیامدهای اقتصادی

در گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل آمده است که پاندمی کرونا از نظر اقتصادی برای فقیرترین کشورها "ویران کننده" بوده است و آنها کم‌ترین میزان توسعه اقتصادی ۳۰ سال اخیر را داشته‌اند. 

در حالی که اقتصاد این کشورها در سال گذشته میلادی به طور متوسط پنج درصد رشد داشت، امسال رشد آنها منفی ۴/ ۰ درصد پیش‌بینی می‌شود. 

به این ترتیب متوسط درآمد ۴۳ کشور عضو این گروه، همواره کاهش می‌یابد.

شماری از کشورهای آفریقایی به صنعت گردشگری وابسته هستند که در حال حاضر تعطیل است

در حال حاضر بیش از نیمی از فقیرترین افراد جهان با درآمد کمتر از یک دلار و ۹۰ سنت در روز، در ۴۷ کشور عضو این گروه زندگی می کنند، در حالی سهم آنها از جمعیت جهان کمتر از ۱۴ درصد است. 

دلیل اصلی سقوط اقتصادی این کشورها تعطیلی مغازه‌ها و سایر اقدامات محلی برای مقابله با کرونا نیست، بلکه بیش از آن رکود اقتصاد جهانی باعث این روند منفی شده است. 

بر اساس گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل، تقاضاهای خارجی برای کالاها و خدمات این کشورها به شدت کاهش یافته است. 

کشورهایی مانند آنگولا، چاد یا موزامبیک وابسته به نفت هستند و کنگو یا زامبیا به فروش مواد معدنی و فلزات وابسته‌اند و بنگلادش، کامبوج یا نپال به فروش تولیدات نساجی و برخی کشورها به گردشگری.

منبع مهم دیگر دارایی شهروندان این کشورها، حواله‌های دریافتی از اعضای خانواده و اقوامی است که در کشورهای ثروتمند زندگی و کار می‌کنند. 

شانس دست‌یابی به اهداف سازمان ملل

از جمله اهداف ۱۷ گانه‌ای که در سال ۲۰۱۵ در اجلاس سازمان ملل متحد در دستور کار کشورها تا سال ۲۰۳۰ قرار گرفت مبارزه با گرسنگی و بحران آب و هوا بود. مشکلاتی که غلبه بر آنها تنها با همکاری مشترک جامعه جهانی امکان‌پذیر است.

اهداف دیگر مانند بهداشت، تحصیل و برابری جنسیتی نیز در معرض خطر هستند.

به اعتقاد کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل پاندمی کرونا بار دیگر همه اشتباهات و بی‌عدالتی‌های موجود در سیستم تجارت و مالی جهانی را به روشنی نشان داده است.

 این نهاد سازمان ملل تاکید می‌کند که به منظور بهبود وضعیت فقیرترین کشورها پس از بحران، باید در خود این کشورها اقدامات اساسی در زمینه تسهیل مقررات صادرات و اصلاحات ساختاری اقتصادی انجام شود. 

اقدام مهم دیگری که کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل در این راستا توصیه می‌کند، کاهش بار بدهی‌های این کشورهاست، آن هم نه به این معنا که مهلت بازپرداخت تمدید شود، بلکه به معنای گذشتن از بخشی از بدهی‌های آنها.

 

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  کودکان کار در آسیا

  این کودکان در یکی از کارگاه‌های آجرپزی در بنگلادش کار می‌کنند. آنها برای این کار پرمشقت کمتر از دو دلار در روز پول می‌گیرند. شمار کودکان کار در کشورهای آسیایی در مجموع رو به کاهش گذاشته، اما هنوز هم هفت درصد از کل کودکان در آسیا و اقیانوسیه ناگزیر به کار کردن هستند. شمار کودکان کار در آسیا و اقیانوسیه به بیش از ۶۲ میلیون می‌رسد.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  تلاش میانمار برای بهبود وضعیت کودکان

  دختران خردسال در کشورهای آسیایی نیز مجبور به انجام کارهای سنگین هستند، برای نمونه این دختر که اهل میانمار است. دولت این کشور حداقل سن اشتغال در کارخانه‌ها و خرده‌فروشی‌ها را به ۱۴ سال افزایش داده و کار تمام‌وقت نوجوانان زیر ۱۶ سال را منع کرده است. دولت میانمار همچنین در حال بررسی قانونی است که طبق آن انجام کارهای خطرناک برای نوجوانانی که به سن قانونی نرسیده‌اند، ممنوع خواهد بود.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  هدفی که به سختی بتوان به آن رسید

  کار کودکان به کارهایی گفته می‌شود که برای کودکان و نوجوانان خطرناک است، به رشد آنها لطمه می‌زند ، مانع تحصیل آنان می‌شود و در یک کلام کودکی آنها را از بین می‌برد. اگر چه شمار کودکان کار در جهان سیری نزولی را می‌پیماید، اما بعید به نظر می‌رسد که این هدف که هیچ کودکی ناگزیر به کار کردن نباشد تا سال ۲۰۲۵ میلادی تحقق یابد.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  کودکان کار در آفریقا

  اکثر کودکانی که در جهان ناگزیر به کار کردن هستند، در قاره آفریقا زندگی می‌کنند. شمار آنان در مجموع نزدیک به ۷۲ میلیون نفر است که کودکان و نوجوانان دختر و پسر را شامل می‌شود. شمار کودکان کار در کشورهای واقع در جنوب صحرای آفریقا حتی افزایش یافته است. جنگ، خشکسالی و آوارگی سبب می‌شود که کودکان هم ناگزیر از طریق کار کسب درآمد کنند.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  دوختن لباس به جای آموختن ریاضیات

  در سراسر جهان حدود ۶۰ میلیون انسان آواره هستند. نیمی از آنان را کودکان و نوجوانانی مانند این پسربچه سوری تشکیل می‌دهند. هر چه دوران آوارگی طولانی‌تر باشد، احتمال اینکه این کودکان به جای تحصیل مجبور به کار باشند نیز بیشتر است. سازمان یونیسف هشدار داده که بدون آموزش و تحصیل، نسل‌های جامعه در دور باطل فقر گرفتار خواهند بود.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  عرصه کشاورزی

  نزدیک به ۷۰ درصد از کودکان کار در بخش کشاورزی کار می‌کنند. حدود دو سوم از کودکان کار نیز معمولا در زمین‌ها و کارگاه‌هایی که متعلق به خانواده‌شان است، به کار مشغولند. تصویری از کودکان شاغل در یکی از مزارع گل در بنگلادش.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  آغاز کار در سنین بسیار پایین

  نزدیک به نیمی از کودکان کار بین ۵ تا ۱۱ سال سن دارند و اکثر آنان در بخش کشاورزی کار می‌کنند. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که شمار کودکان کار در مناطق روستایی و کشاورزی کاهش یافته و در شهر‌ها بیشتر خواهد شد.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  انجام کارهای خطرناک برای نوجوان

  کارخانه‌های صنعتی و شرکت‌های ساختمان‌سازی معمولا به دنبال کارگرانی هستند که سنشان کمی بالاتر است. نیمی از کودکانی که در این عرصه‌ها به کار مشغولند، بین ۱۵ تا ۱۷ سال سن دارند. اکثر آنان به کارهای پرخطر اشتغال دارند.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  توجه بیشتر به ایمنی

  از آنجایی که کارگران نوجوان و جوان در مقایسه با کارگران باتجربه، بیشتر دچار سانحه می‌شوند، سازمان جهانی کار مسئله ایمنی و بهداشت را به عنوان موضوع محوری روز جهانی مبارزه با کار کودکان در سال ۲۰۱۸ برگزیده است. تصویر نوجوانی را نشان می‌دهد که در یکی از معدن‌های بولیوی کار می‌کند.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  بدترین انواع کار کودکان

  سازمان ملل استفاده از کودکان به عنوان سرباز، روسپی و فروشنده‌ مواد مخدر و همچنین بیگاری کشیدن از آنان را بدترین انواع کار کودکان می‌داند؛ کارهایی که سلامتی، روح و روان و امنیت آنان را به خطر می‌اندازد یا حتی نابود می‌کند.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  کار خانگی

  به ویژه دختران نوجوان به عنوان کارگران خانگی به کار گرفته می‌شوند و در نهایت نیز در خفا مشغول به کار هستند. طبق برآورد کارشناسان حدود ۱۵ میلیون کودک و نوجوان در سراسر جهان به عنوان کارگر خانگی کار می‌کنند و گاه در شرایطی به سر می‌برند که به وضعیت بردگان شباهت دارد.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  اتحادیه کودکان کار در بولیوی

  برخورد با مسئله کودکان کار در بولیوی نسبتا شفاف است. در سال ۲۰۱۴ قانونی در این کشور به تصویب رسید که طبق آن کودکان در موارد استثنایی از ۱۰ سالگی اجازه کار کردن دارند. این قانون خبرساز شد، اما قانونی بود که خود کودکان و نوجوانان خواهان آن بودند. آنان همچنین اتحادیه‌ کارگران کودک و نوجوان را تشکیل دادند که از حقوق اصناف گوناگون، از جمله واکسی‌های نوجوان، حمایت می‌کند.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  آمار نامشخص

  خبرگزاری کار ایران (ایلنا) در گزارشی که به مناسبت روز جهانی مبارزه با کار کودکان منتشر کرده، از ناروشن بودن آمار کودکان کار در ایران نوشته است. طبق این گزارش برخی شمار کودکان کار در ایران را ۲ میلیون نفر تخمین می‌زنند، اما برخی هم می‌گویند که بیش از ۷ میلیون کودک در ایران به شکل تمام وقت یا پاره وقت کار می‌کنند. به گزارش ایلنا اما برخی مسئولان مساله وجود کودکان کار در ایران را به کلی رد می‌کنند.

• زندگی پرمشقت کودکان کار در جهان

  معضل فقر

  هر چه متوسط درآمد در یک کشور پایین‌تر باشد، شمار کودکان کار در آنجا بیشتر است. اگر چه بسیاری از کودکان می‌کوشند در کنار کار از مدرسه غافل نمانند، اما واقعیت این است که آنها فرصت چندانی برای درس خواندن و آموختن ندارند. ارائه خدمات و امکانات آموزشی باید به موازات مبارزه با فقر صورت گیرد.