ناگفته‌هایی از یک استقلالی

پس از گذشت قرن‌ها هر گاه کسی فهمید بالاخره «لیلی» و «رجل سیاسی» زن هستند یا مرد؛ منهم به شما می‌گویم که اگر در این کشور به کسی گفته شود: «ملی‌گرا» دقیقا به او فحش داده‌اند یا قربان قد و بالایش رفته‌اند!

اما حداقل این قضیه ثابت شده که ملی‌گرایی را می‌شود در حد آچار و چکش در گوشه‌ای برای روز مبادا نگهداشت تا به وقتش از آن استفاده کرد! البته نه برای زدن میخ؛ بیشتر بخاطرکوبیدن به مخ کسانی که مثل رئیس‌جمهور ترکیه  و آمریکا که هر از گاهی چیزی می‌پرانند و فیوز غیرت ما را می‌پرانند. ما هم که معمولا آماده دچار شدن به تحریک و جریحه دارشدن احساسات عمومی؛ وگرنه در سایر مواقع؛ملی‌گرایی در بهترین حالتش حکم چرخ پنجم گاری را دارد! 

اصلا هم حوصله این بحث را نداریم که افکار «کیهانی» در این رابطه درست هستند یا «زمینی»! 

اما اصل صحبت‌مان این است که اگر قرار است از ملی‌گرایی در حد استفاده ابزاری هم استفاده کرد خب کجا بهتر از شرائط حساس کنونی که هم وضعیت کرونا و آلودگی هوا، قرمز است و هم رنگ یکی از پایه‌های فینال فوتبال باشگاه‌های آسیا!؟   

دهها سال است تیم ملی و یا تیمی از باشگاه‌های فوتبال ایران قهرمان آسیا نشده است و همین مسئله بهترین بهانه است که استقلالی‌ها هم -که خودم یکی از آنها هستم- آرزوی پیروزی تیم پرسپولیس را بکنند! (توضیح غیرضروری: یادمان باشد نام تیم پرسپولیس بخاطر همین نگاه یک خط درمیان‌ به مقوله ملی‌گرایی، تا همین چند وقت پیش به «پیروزی» عوض شد و بعد هم بخاطر برخی مصلحت‌ها، دوباره رنگ عوض کرد و سر جای اولش بازگشت! البته در همین راستا؛ نام برخی دیگر از باشگاه‌هایی که بوی ملی‌گرایی می‌دادند عوض شد و سر جای اولشان بازنگشت! بگذریم و می‌گذریم.)

 آیا برای شما فرقی می‌کند که مثلا کشوری همچون کره اگر به خاک‌مان حمله کرد کدام قسمت از کشورمان را تسخیر کند؟! پس با همین استدلال لطفا همگی بطور موقت طرفدار برد پرسپولیس باشید و کل‌کل ها را بگذاریم در کانون گرم داخل کشورمان.

سر جدتان چند نفر از شما می تواند اسامی باشگاه‌هایی که از شرق آسیا قهرمان شده‌اند همین الان یکهویی بگوید؟ آیا بجز این نیست که ما بیشتر آنها را با عنوان کره‌ای و ژاپنی و چینی می‌شناسیم؟ وقتی گفته می‌شود: «دالیان چین» و یا «ناگویای ژاپن» خداوکیلی بیشتر، به پیشوندشان توجه می‌کنید یا پسوندشان!؟ لذا بر همین اساس و با اجازه بزرگترها؛ بنده تئوری خود را اعلام می‌کنم: «ملی گرایی یعنی توجه به پسوندها» و انشالله عروس‌مان در این فینال(همان نماینده فوتبال کشورمان) این بار بجای گل چیدن گل بزند و یک ستاره هم بر لوگوی این باشگاه بیفزاید؛ ما که بخیل نیستیم!  

در انتها یک تذکر جدی به مسئولین: توجه داشته باشید که اسم «تیم استقلال» دیگر «تاج» نیست؛ هر چند؛ نام «تاج» هم به خودی خود و وقتی که سر فرد خاصی نباشد خیلی هم بد نیست! لذا امیدواریم دست تیم استقلال را هم مانند پرسپولیس بگیرند و اینقدر با آن بد تا نکنند تا بلکه او را هم به امید خدا 3 ستاره کنند!