خاموشی عباس صفاری، شاعر نام‌آشنا بر اثر ابتلا به کرونا

عباس صفاری، شاعر، نویسنده و مترجم نام‌آشنای ایران بر اثر ابتلا به کرونا در کالیفرنیا درگذشت.

شایسته صفاری، خواهر عباس صفاری در مصاحبه با ایسنا گفته است، برادرش پیش از این بیماری ریوی داشت اما مدتی پیش به کرونا مبتلا شد، البته گفتند که خوب شده و او در خانه بود. اما ریه‌هایش هنوز درگیر بود و آسیب دیده بود و چون از پیش هم بیماری ریوی داشت، مجددا حالش وخیم شد. 

خود صفاری چندی پیش در گفت‌وگویی با ایسنا از ابتلای خود، خانواده‌ و حتی نوه سه‌ساله‌اش به ویروس کرونا خبر داده و گفته بود که چند هفته‌ای با این بیماری درگیر بوده و رو به بهبود رفته است. 

عباس صفاری که به هنگام مرگ ۶۹ سال داشت، سال ۱۳۳۰ در یزد زاده شد.

صفاری با ترانه «اسیر شب» در دهه پنجاه که با صدای فرهاد مهراد پخش شد، ترانه‌سرایی را آغاز کرد، بعدها به هنرهای تجسمی که رشته‌تحصیلی‌اش بود گرایش یافت و همزمان به شعر می‌پرداخت. حاصل این تلاش‌ها اولین مجموعه‌ شعرش «در ملتقای دست و سیب» بود که برایش جایزه شعر ادبی باران را به ارمغان آورد.

در دهه‌های بعد صفاری با اشعار خود جایگاه برجسته‌تری در شعر معاصر ایران پیدا کرد. با مجموعه‌هایی مانند"دوربین قدیمی" یا  "کبریت خیس" که این دومی جایزه شعر ادبی کارنامه را به خود اختصاص داد، توانست جایگاه مهمی در شعر معاصر ایران پیدا کند.

از آثار دیگر او می‌توان "عاشقانه‌های مصر باستان" (ترجمه)، "کلاغنامه"، "کوچه فانوس‌ها" (ترجمه)، "خنده در برف"، "تاریکروشنا"، "مثل جوهر در آب" ( برنده جایزه کتاب سال شعر خبرنگاران)، "قدم زدن در بابل" (مجموعه‌ای از خاطرات و تک‌نگاری‌ها)، "ملاقات در سندیکای مومیاگران"، "عروس چوپان‌ها" (داستان منظوم از ازدواج اینانا با دموزی - ترجمه)، "مثل خواب دم صبح"، "پشیمانم کن" و ... اشاره کرد.