اعتراض به «حذف و پاکسازی» در دوسالانه مجسمه‌سازی ایران

شماری از آثار دوسالانه مجسمه‌سازی ایران با فشار «نهادهای نامشخص و موازی» سانسور و جمع‌آوری شدند. دوسالانه پس از آنکه موقتاً بسته شد، دوباره برای سه روز به روی عموم بازگشایی می‌شود. شماری از «هنرمندان، منتقدین، مدرسین، مخاطبین و دوستداران حوزه‌ هنرهای تجسمی» در بیانیه‌ای به این سانسور و نحوه برخورد «محافظه‌کارانه» برگزارکنندگان دوسالانه اعتراض کرده‌اند.

دوسالانه مجسمه‌سازی با سانسور برخی آثار پس از توقف موقت بازگشایی شد ــ عکس: مهر

در بیانیه اعتراضی این گروه از هنرمندان و منتقدان که سه‌شنبه هفتم بهمن در کانال تلگرامی «برخی از هنرمندان» منتشر شد، آمده است:

«ما … اعتراض و انزجار خود را از سانسور، حذف و اعمال نظارت‌های غیرقانونی و غیرشفاف بر برخی از آثار ارائه‌شده در هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران اعلام می‌داریم.»

هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی ایران ۲۴ آذر در تالار وحدت تهران آغاز شد. به گزارش خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا)، رویکردهای اصلی این دوسالانه «توجه به فرآیند در شکل‌گیری اثر، گسترش افق هنر معاصر، بازتعریف مرزهای مجسمه‌سازی و بازخوانی اثر» بودند.

اما بنا به گزارش‌ها،‌ برخی از این آثار − که به گفته نویسندگان بیانیه اعتراضی «پیش از این از دید نظارتی ــ انتخابی شورای دبیران، دبیر اجرایی و البته ارگان وابسته به اداره هنرهای تجسمی و ناظر بر فعالیت‌های دوسالانه گذرانده [شده]» − با نفوذ امنیتی حذف می‌شوند.

نویسندگان بیانیه می‌گویند «از چند روز پیش و به بهانه‌های نامشخص، از جمله اعتراض برخی از افراد وابسته به نهادهای دولتی به برخی از آثار ارائه‌شده» دوسالانه با تصمیم شورای دبیران و دبیر اجرایی موقتاً تعطیل می‌شود.

بازگشایی دوباره این دوسالانه سه‌شنبه هفتم بهمن برای سه روز تا ۱۰ بهمن، به گفته نویسندگان بیانیه، تنها پس از «حذف و پاکسازی» آن آثار رخ داده است.

به گزارش وب‌سایت «میدان»، « آثار حذف شده از پیمان شفیع زاده، سالار محمدی، مجید ضیایی و گروه همراهش بودند».

نویسندگان بیانیه در ادامه رفتار شورای دبیران دوسالانه را نیز به خاطر بازگشایی سه روزه و عدم توضیح سانسور پیش‌آمده به مخاطبان، «نمونه رایج رفتار محافظه‌کارانه» توصیف می‌کنند.

این جمع از «هنرمندان، منتقدین، مدرسین، مخاطبین و دوستداران هنرهای تجسمی» در پایان می‌نویسند که «تنها راه برون‌رفت از این مغاک سرگردانی و بلاتکلیفی که ایشان برای ما می‌پسندند، ایستادگی، شفافیت و در نغلتیدن به ورطه یأس، نومیدی و سکوت است».