آژیر قرمز مبهم!

ایسنا/خراسان رضوی درسی دارم به نام "پدیده های زیانبخش جوی" که برای دانشجویان کارشناسی ارشد تدریس می کنم. در آنجا به سیل و مدیریت سیلاب هم می پردازیم.

دکتر حسین ثنائی‌نژاد استاد دانشگاه فردوسی در یادداشتی آورده است؛

یکی از موضوعاتی ‌که سر کلاس مطرح می کنم راستگو بودن سیستم های اعلام خطر سیلاب هستند. از جمله تابلوهایی که در جاهای نامناسب نصب شده اند و آژیرهای خطر سیلابی که به امان خدا رها شده اند و بطور مرتب کنترل نمی شوند تا از درست کار کردن آنها اطمینان حاصل شود.

تمام کارکرد چنین سیستم هایی این است که پس از مدتها که هیج سیلابی نبوده، در صورت وقوع سیل بتوانند درست کار کنند. چه در زمان وقوع سیل کار نکنند چه بی موقع و نابهنگام به کار بیافتند چنین سیستم هایی از حیز انتفاع خارج می شوند.

وقتی یک آژیر خطر نابهنگام به کار افتد خاصیت چوپان دروغگو را پیدا می کند که اعلام خطر آن را در زمان مخاطره واقعی هم کسی جدی نمی گیرد.

آژیر خطر دیشب تهران چنین وضعیتی داشته است. گفته می شود به دلیل آب افتادگی در یک مجموعه که نام آن هم اعلام نمیشود، این آژیر به صدا در آمده! این آژیر چه کسانی را باید از خطر آگاه می کرده است؟! اگر برای اعلام خطر به عموم شهروندان بوده که باید مردم قبلا از وجود آن مطلع می شده اند و آموزش داده می شده اند که در صورت به کار افتادن آن آژیر چه اقدامی انجام دهند! اگر برای اعلام به کارکنان آن مجموعه بوده که بلندی صدای آن خیلی بیشتر از حوضه عملش تنظیم شده بوده است.

علاوه بر این، مسئولین ذیربط باید بلافاصله و بدون فوت وقت از طریق رسانه های مختلف به مردم اعلام می کرده اند که دلیل این آژیر چیست. در این صورت مردم می توانستند برای دفعه بعد آماده باشند که اگر صدای آژیری دوباره برخاست، حتی اگر آژیر ناشناس و نامعلومی است، بلافاصله به رسانه ها مراجعه‌ کنند تا ببینند چه واکنش مناسبی از خود نشان دهند.

تاخیر در توصیح علت به صدا در آمدن آژیر و سپردن این موضوع به توضیحات ناکافی و اقدامات ناکافی تر، می‌تواند در هنگام وقوع خطر واقعی بسیار مشکل آفرین باشد.

انتهای پیام