ماموریت‌های پیش روی توماس توخل در چلسی

توخل یکی از پیچیده‌ترین شخصیت‌ها در میان سرمربیان فوتبال اروپا محسوب می‌شود؛ مربی 47 ساله‌ای که در خصوص ارائه فوتبال تهاجمی و البته کنترل تمام اتفاقاتِ پیرامون تیم وسواس دارد و در ضمن به عنوان متفکری تاکتیکی و هوشمند شناخته می‌شود. رییس جدید استمفوردبریج حالا باید خریدهای گران‌قیمت باشگاه را به مرحله شکوفایی برساند، هارمونی ترکیب تیم را ترمیم کند و اعتقادش به جوانان آینده‌دار را مقابل چشم میلیون‌ها بیننده به نمایش بگذارد.

اما ماموریت‌های نخستینِ پیش روی توماس توخل در چلسی چیست؟ با هم نگاهی به آنها می‌اندازیم:

1) احیای هاورتز و ورنر

منابع نزدیک به باشگاه چلسی معتقدند که «رومن آبراموویچ» عامل اصلی خرید 62 میلیون پوندی «کای هاورتز» در نقل‌وانتقالات تابستانی بوده است. این هافبک آلمانی در شرایطی از بایرلورکوزن خریداری شد که زمزمه‌هایی مبنی بر بدبینی «فرانک لمپارد» نسبت به خرید او وجود داشت. این یک نمونه است تا مشخص شود منبع «قدرت» در قسمتِ آبی شهر لندن، در دستان کیست! بله؛ ممکن است لمپارد در میان هواداران تیم از محبوبیت بالایی برخوردار باشد اما در نهایت «چلسی» باشگاهِ تحت مالکیتِ آبراموویچ است و تاریخ نشان داده که صبر مالک باشگاه در زمان‌هایی که خریدهای بزرگ و گران‌قیمت با مشکل مواجه می‌شوند، چندان زیاد نیست.

پایان اولین دوره حضور «ژوزه مورینیو» در چلسی تا حدودی به خاطر عدم توانایی او در همکاری و استفاده بهینه از «آندری شوچنکو» رخ داد؛ ستاره‌ای که در سال 2006 از میلان خریداری شد. آن ماجرا بسیار شبیه به اتفاقی‌ست که همین فصل روی داده و حالا لمپارد هم تاوان ناکامی در گرفتن بهترین بهره از هاورتز را پرداخت کرده است. مهاجمی که در اولین فصل حضورش در انگلیس پس از ابتلا به «کووید 19» عملکرد ناامیدکننده‌ای داشته و مالک متمول روسی چلسی، فرانکی را باعث این ناکامی می‌داند.

با این حال این امیدواری وجود دارد که سرمربی جدیدِ آلمانی بتواند او و دیگر خرید گران‌قیمت چلسی از بوندسلیگا یعنی «تیمو ورنر» - که در 16 بازی قبلی تنها یک بار موفق به گلزنی شده - را احیا کند. لمپارد نمی‌دانست که چگونه باید از ورنر که سال گذشته برای لایپزیش 34 گل به ثمر رساند، بازی بگیرد. این مهاجم سرعتی هم در کناره‌ها و هم در وسط توانایی ایفای نقش دارد ولی هنوز عملکرد خیره‌کننده خود در بوندسلیگا را تکرار نکرده و سردرگم به نظر می‌رسد. فراموش نکنید که آبی‌های لندنی به ورنر و هاورتز برای استفاده از سبک مد نظر توخل نیاز دارد.

2) نظم دادن به خط دفاعی

خط دفاعی بی‌نظم چلسی یکی از نگرانی‌های اصلی سال اول حضور لمپارد بود؛ آبی‌های استمفوردبریج فصل گذشته در لیگ برتر انگلیس 54 گل دریافت کردند، بارها روی ضربات ایستگاهی تسلیم شدند و به حریفان آن‌قدر موقعیت گلزنی می‌دادند تا رقیب سرانجام آنها را تنبیه می‌کرد. اشتباهات فردی هم برای چلسی بسیار گران تمام شد. ضمن اینکه عدم وجود نظم تاکتیکی در تیم نیز کاملاً به چشم می‌آمد و پس از شکست چلسی مقابل آرسنال در فینال جام حذفی، به طور مشهودی مشخص بود که اعلام برخی تغییرات اجتناب‌ناپذیر و لازم است.

به همین دلیل نیز بود که تقویت خط دفاعی برای لمپارد در اولویت قرار گرفت. او به «کپا آریزابالایا»، دروازه‌بان 71.6 میلیون پوندی خود اعتقاد نداشت و به جایش «ادوارد مندی» را جذب نمود. فرانکی همچنین به یک مدافع چپ نیاز داشت و از این رو «بن چیلول» را به خدمت گرفت. در ادامه «تیاگو سیلوا» که اتفاقاً برای توخل در پاری‌سن‌ژرمن بازی کرده بود هم خریداری شد تا عنصرِ «تجربه» به خط دفاعی چلسی اضافه شود. با این حال و علیرغم پیشرفت اولیه، ایرادات، دوباره خودشان را نشان دادند. پس از یک شروع امیدوارکننده حالا اقتدار مندی هم کم شده و «ریس جیمز» با وجود تمام امیدها هنوز یک مدافع راستِ خام و معمولی به حساب می‌آید.

در این بین بعضی از مدافعان هم احساس می‌کردند انتقاداتی که درباره عملکردشان می‌شود، غیرمنصفانه است و به طور خصوصی این استدلال مطرح شده که آن‌ها تحت تاثیر تاکتیک‌های لمپارد هستند. مشکلات چلسی روی ضدحملات در شکست مقابل ولورهمپتون و منچسرسیتی خودش را نشان داد و لستر نیز با کرنرهای کوتاهش به سنگین‌ترین شکل ممکم به چلسی ضربه زد. باید به صراحت گفت که شیوه دفاعی آبی‌پوشان بعضاً حتی تا سطح آماتور افت می‌کند و از این رو توخل باید در یکی از گام‌های ابتدایی خود امنیت دفاعی چلسی را افزایش دهد. به همین دلیل هم بود که سرمربی آلمانی در اولین کنفرانس خبری خود تصمیم گرفت به بازیکنان خود روحیه دهد و گفت: «چلسی آنچنان نقطه ضعفی ندارد»

3) متعادل کردن میانه زمین

اگر بخواهیم نسبت به لمپارد منصف باشیم باید به این سوال هم پاسخ دهیم که آیا چلسی در خط هافبک ترکیب درستی دارد؟ پاسخ به این سوال از این جهت حائز اهمیت است که مشکلات دفاعی تیم تا حدودی هم به ساختار کلی تیم برمی‌گردد. «انگولو کانته» مستعد آسیب‌دیدگی است و با توجه به شرایط سنی‌اش دیگر پویایی قبل را ندارد. هافبک فرانسوی در این فصل بارها زمانی لمپارد به دنبال ارائه پویایی بیشتری بود، به عنوان تک هافبک تدافعی تیم به میدان رفت ولی در شکست مقابل آرسنال و سیتی مقصر اصلی بود. از این رو نیاز به خرید «دکلان رایس» از وستهم الزامی به نظر می‌رسد.

شاید راه حل رفعِ این نقیصه، استفاده از دو هافبک پوششی باشد و از این رو سوال اینجاست که برای عملیاتی کردن این شیوه، از چه کسانی باید استفاده شود؟ هرچند توخل پیش از این قصد داشت جورجینیو را به پاریس ببرد و حالا این بازیکن ایتالیایی را در ترکیب تیمش می‌بیند. با این حال انتخاب نفر دوم با توجه به نمایش‌های ناامیدکننده «متئو کواچیچ» در این پست، چالش جدی برای توخل خواهد بود.

همه این‌ها به این معنی است که راه حل می‌تواند یک اسکاتلندی کوچک و چابک باشد؛ «بیلی گیلمور» 19 ساله. ستاره‌ای که وقتی توپ را در اختیار می‌گیرد، نمایش درخشانی از خود به تصویر می‌کشد و از تکل زدن نمی‌هراسد. گیلمور در کنار «میسن مونت» در پیروزی مقابل «لوتون تاون» عالی کار کرد و اکنون زمان اعتماد به اوست.

4) ترمیم هارمونی تیم

هر چند چلسی 220 میلیون پوند برای هفت خرید خود در تابستان هزینه کرد اما در پایان فصل نقل‌وانتقالات، لمپارد را با چند مشکل و معما مواجه کرد. عادت چلسی در بستن قراردادهای بزرگ، فروش بازیکنان مازاد را در حالی که دیگر باشگاه‌ها به خاطر فشارهای مالی ناشی از شرایط کرونا در هزینه کردن مشکل دارند، سخت می‌کند.

لمپارد پس از آنکه در فروش «امرسون پالمیری» همانند «مارکوس آلونسو» ناکام ماند، سه دفاع چپ در ترکیب خود می‌دید. ضمن اینکه او پس از ناکامی در فروش «آنتونیو رودیگر»، 5 مدافع میانی دیگر در اختیار داشت. حال سرمربی آلمانی باید با داشته‌هایش در ترکیب، هارمونی تیمش را هر چه سریع‌تر برقرار کند تا بتواند برای مشکلات تیم، راه حلی بیابد.

در خط حمله هم مشکلاتی به چشم می‌خورد؛ «اولیویه ژیرو» و «کالوم هادسون اودوی» در زمانِ لمپارد کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفتند و از همین امر نیز ناراضی بودند. به همین دلیل توخل باید روحیه این مهره‌ها را مورد بازیابی قرار دهد تا بتواند مشکل گلزنی تیم‌اش را حل کند.

5) اعتماد به آکادمی

میراث ماندگار لمپارد، پیشرفت جوانان بااستعداد باشگاه بود. مونت در بازی آخر لمپارد بازوبند کاپیتانی را به بازو بسته بود. فرصت زیادی هم به بازیکنانی چون «تامی آبراهام»، «تینو آنجورین» و «فیکایو توموری» داده شد. آن‌طور ستاره‌های جوان تایید کردند؛ همیشه اوضاع خوب نبود اما جوانان عملکرد مثبتی داشتند و اغلب بهترین بودند. ادامه این راه باید یکی از مهم‌ترین اولیت‌های «توماس توخل» باشد.

258 41