پرنده‌هایی که ناگهان جوجه‌هایشان را در ساحل رها کردند

پرنده‌هایی که ناگهان جوجه‌هایشان را در ساحل رها کردند

• تامی ترنچارد و اورلی مریه
• عکاس خبری

یک ساعت پیش

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

در نزدیکی ساحل کیپ‌تاون در آفریقای جنوبی و در بزرگترین برنامه نجات پرندگان دریایی این کشور طی دو دهه اخیر، یک مرکز نجات وجود دارد که از جوجه‌های رها شده ۱۷۰۰ "باکلان دماغه"، نوعی پرنده دریایی، مراقبت می‌کند.

بنیاد حفاظت از پرندگان ساحلی آفریقای جنوبی (سانکوب) مراقبت از این جوجه‌ها را به عهده دارد، جوجه‌هایی که آماده بازگشت به حیات وحش می‌شوند.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

روز ۱۱ ژانویه اندی امدلولی مشغول گشتی عادی در جزیره روبن بود؛ جزیره‌ای که به دلیل زندانی بودن نلسون ماندلا در آن شهرت دارد. آن‌جا بود که اندی متوجه شد تقریبا تمامی هزاران باکلان دماغه بالغ جزیره ناپدید شده‌اند و جوجه‌های خود را بی‌دفاع در برابر خطر باقی گذاشته‌اند.

لورن والر، دانشمند متخصص پرنده‌های دریایی در سانکوب می‌گوید: "با آمدن پرنده‌هایی مانند کاکایی دومینیکن‌ها و اکراس‌ها، تنها چیزی که انتظار این جوجه‌ها را می‌کشید، قتل عام بود."

• ۱۳ واقعیت شگفت‌انگیز دربارهٔ مهاجرت پرندگان
• تجارت جهانی مواد غذایی 'از عوامل انقراض پرندگان'
• تغییرات اقلیمی برای پرندگان 'پلکانی به سوی انقراض' است
• پنج گونه شگفت‌انگیز که برای همیشه نابود می‌شوند
• تایید انقراض ۳۱ گونه در خلال نقاط روشن در حفاظت از حیات وحش

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

ابتدا این نظریه مطرح شد که پرنده‌ها به دلیل تغییر دما به دریا رفته‌اند تا خودشان را از گرمای نیمه تابستان حفاظت کنند. اما صبح فردا وقتی که پرنده‌های بالغ برنگشتند، عملیاتی برای انتقال جوجه‌ها به سانکوب شروع شد. هفته بعد از آن‌ هم که پرنده‌های یکی از جزیره‌های کناری رفتاری یکسانی نشان دادند، ۱۷۳ جوجه دیگر به جوجه‌های جزیره روبن ملحق شدند.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

در بخش مراقبت‌های ویژه جوجه‌ها داخل حوله‌های ساحلی که مردم اهدا کرده بودند، قرار داشتند و زیر لامپ‌های مادون قرمز گرم نگه داشته شده بودند. آن‌ها پس از رها شدن از سوی والدین برای زنده ماندن می‌جنگیدند.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

امیلی هوارد ۲۴ ساله که به طور موقت داوطلب کمک به جوجه‌ها شده بود، می‌گوید: "ما باید همیشه حواسمان به آن‌ها در آی‌سی‌یو بود. آن‌ها نسبت به استرس به شدت آسیب‌پذیر بودند ولی ما امیدوار بودیم که آنقدر آن‌ها را تقویت کنیم که بتوانند بیرون زندگی کنند."

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

به گفته متخصصان علوم دریایی مهم‌‌ترین مشکل جوجه‌ها ابتلا به "عفونت‌های فرصت‌طلب" بود و همین موضوع نگهداری و بزرگ کردن آن‌ها را به کاری بسیار مشکل تبدیل کرده بود.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

باکلان دماغه‌ از سوی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت در فهرست گونه‌های در معرض خطر قرار دارد و تعداد این پرنده‌ها سه نسل است که کم‌ و کم‌تر می‌شوند.

باور عمومی این است که دلیل این موضوع کاهش ذخایر ماهیان کوچک شامل گونه‌‌هایی مانند ساردین‌ها و آنچوی‌ماهیان است.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

به گفته کاتا لودینیا، مدیر مرکز تحقیقات سانکوب، دلیل این که پرنده‌های جزیره روبن جوجه‌هایشان را ترک کردند، کمبود غذا بوده است.

دیگر دلیل تنها ماندن جوجه‌ها نتایج ناشی از تغییرات اقلیمی است که به اعتقاد دانشمندان موجب شده چرخه طبیعی تولید مثل این گونه پرندگان دریایی تغییر کند.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

پنگوئن‌های آفریقایی نیز متکی به ساردین‌ها و آنچوی‌ماهیان هستند. تعداد این پرندگان بسیار محبوب هم در دهه‌های اخیر کاهش یافته و از ۱۵۰ هزار جفت در دهه ۱۹۵۰ به تنها ۱۳هزار و ۳۰۰ جفت در سال ۲۰۱۹ رسیده است.

خانم لودینیا می‌گوید: "باکلان دماغه هم به اندازه پنگوئن‌های آفریقایی در خطر قرار دارد، ولی چون آن‌ها همیشه در دسته‌های بسیار بزرگ پرواز می‌کنند، مردم متوجه این خطر نمی‌شوند."

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

ابعاد این عملیات حالا بیشتر مشخص شده است.

به نظر می‌رسد که حدود دو ماه کار لازم است تا بتوان یک جوجه را آماده بازگرداندن به طبیعت کرد؛ در طول این مدت جوجه‌ها حدود ۲۰ تن ساردین می‌خورند.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

کالای دیگری که ناگهان به شدت نیازش احساس شد، حوله است. از حوله برای جای خواب جوجه‌ها در میان وسایل دیگر استفاده می‌شود. تا اینجای کار هتل‌ها و انجمن‌های محلی بیشتر از ۱۰۰۰ حوله اهدا کرده‌اند.

اما به دنبال کاهش مرگ و میر جوجه‌ها پس از هفته اول، کارکنان سانکوب امیدوارند که بخش سخت کار را پشت سرگذاشته‌اند.

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville

آلبرت اسنایمن، که مسئول آزمایش اجساد پرندگانی است که در سانکوب می‌میرند، گفت: "چند روز اول بسیار پرتنش بود. اتفاقاتی رخ می‌داد که هیچ پیش‌زمینه‌ای نسبت به آن نداشتیم. اما شما باید مثبت می‌ماندید چون گزینه دیگری غیر از رفتن به دل ماجرا نبود."

منبع تصویر، Tommy Trenchard and Aurélie Marrier d'Unienville