بدترین و ناخوشایندترین انواع اعتیاد؛ از اعتیاد‌های رفتاری تا قرص‌های مسکن معمولی

گروه وبگردی وب‌گردی تاریخ انتشار ۱۶ بهمن ۱۳۹۹ ۰۶:۰۰ کد خبر ۷۶۵۲۵۱۶ دانلود PDF نظر دادن

در مطلب زیر قصد داریم شما را با ۱۰ نوع از بدترین و ناخوشایندترین انواع اعتیاد آشنا کنیم.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بسیاری از مصرف کنندگان مواد مخدر و کسانی که با اعتیاد به فعالیت خاصی درگیرند، خود را در یک شرایط ناخوشایند و ناتوان در کنترل اعتیادشان می‌بینند. اعتیاد به احتمال فراوان زندگی شخص معتاد را نابود خواهد کرد اگر به مصرف مواد مخدر ادامه داده و برای مدت طولانی این عادت ناخوشایند را ادامه دهد.

هر ساله میلیون‌ها مصرف کننده مواد مخدر و معتادان به فعالیت‌های خاص با عوارض اعتیاد خود روبرو شده و هزاران نفر از آن‌ها جانشان را از دست می‌دهند.

اما برخی اعتیاد‌ها نشانه‌های خماری قوی تری نسبت به دیگران داشته و حتی هنگام مصرف نیز احساس ناخوشایندی برای فرد مصرف کننده دارند و همین موضوع باعث می‌شود ترک کردن برای آن‌ها دشوار باشد.

در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ نوع از بدترین و ناخوشایندترین انواع اعتیاد آشنا کنیم.

۱۰- اعتیاد‌های پردازشی

اعتیاد‌های پردازشی شامل اعتیاد به رابطه جنسی، قمار، بازی، غذا خوردن و اعتیاد‌های مشابه هستند که اگر چه در زمره اعتیاد‌ها به مواد مخدر قرار ندارند، اما به اندازه خود ناخوشایند هستند. این نوع اعتیاد‌ها که اعتیاد‌های رفتاری نیز شناخته می‌شوند دارای عوارض اجتماعی و روانی بوده، اما نشانه‌ها و عوارض فیزیکی مشابهی با اعتیاد به مواد مخدر ندارند. در هنگام انجام این کار‌های اعتیادآور، سطح دوپامین در بدن تغییر کرده و این دقیقاً]همان اتفاقی است که در هنگام مصرف مواد مخدر نیز رخ می‌دهد.

۹- ماریجوانا یا حشیش

در حالی که هر ساله کشور‌های بیشتری مصرف ماریجوانا را برای تفریح یا استفاده‌های پزشکی آزاد اعلام می‌کنند، مصرف این ماده مخدر به دلیل در دسترس بودن و اثرگذاری بالایش افزایش یافته است. علف یا حشیش پرمصرف‌ترین ماده مخدر در دسته ماریجوانا است و بسیاری از اعتیاد به ترکیبات فعال آن رنج می‌برند. استفاده مداوم از این ماده مخدر باعث می‌شود که مغز به ترکیبات آن وابسته شود.

۸- بنزودیازپین‌ها

بنزودیازپین‌ها نوعی از دارو‌های تجویزی در دسترس هستند که برای درمان افسردگی، حملات عصبی، از دست دادن حافظه و بی خوابی به کار گرفته شده و به شدت اعتیادآور هستند. در کل ۱۵ نوع مجاز از بنزودیاپین‌ها برای مصارف پزشکی ساخته شده اند. با مصرف این داروها، سطح دوپامین در مغز به شدت افزایش می‌یابد و احساس خوشایندی ایجاد می‌شود. مصرف مداوم و خودسرانه این دارو باعث می‌شود سلول‌های مغزی که دوپامین کنترل آن‌ها را در دست گرفته رفته رفته از بین بروند. در شرایط عدم وجود بنزودیازپین، بدن به مقدار زیادی دوپامین نیاز دارد که تامین نشدن آن باعث افسردگی شدید، حساسیت بالا و گیجی خواهد شد. از دیگر شرایط اعتیاد به بنزودیازپینن‌ها می‌توان به تهوع، سخت شدن و درد ماهیچه ها، عرق کردن شدید، بی خوابی و مشکل در تمرکز، ضربان بالای قلب و حملات پنیک اشاره کرد.

۷- نیکوتین

نیکوتین یکی از معمول‌ترین مواد مخدر است. مصرف تنباکو اصلی‌ترین روش تامین نیکوتین و ناخوشایندترین آن هاست. سیگار و دیگر محصولات دخانی عموماً قانونی هستند و اعتیاد به آن‌ها در میان صد‌ها میلیون نفر در سراسر جهان شایع است. اعتیاد به نیکوتین باعث می‌شود که یک کشش و اشتیاق شدید به سیگار و دیگر محصولات دخانی ایجاد شود که نرسیدن به آن با استرس و اضطراب همراه است. بعد از ورود به بدن، نیکوتین ضربان قلب را بالا برده و به مغز می‌رسد و حس موقتی ریلکس بودن و آرامش را ایجاد می‌کند. عوارض نرسیدن نیکوتین به بدن برای افراد سیگاری بسیار ناخوشایند است و به همین دلیل افراد پس از احساس اضطراب و نگرانی به سراغ سیگار می‌روند. مصرف طولانی مدت سیگار می‌تواند به آمفیزم ریه و سرطان و مرگی دردناک منجر شود.

بیشتر بخوانید

• روش‌های وحشتناک ترک اعتیاد در کمپ ها/ از کتک درمانی و آجردرمانی تا سگ درمانی!

۶- کوکایین

کوکایین یکی از پرمصرف‌ترین مواد مخدر جهان است که معمولاً اطلاعات غلطی نیز در مورد آن منتشر می‌شود. کوکایین در شکل اورجینال خود می‌تواند باعث افزایش انرژی و ایجاد حالت سرخوشی و شادی شود که البته تاثیرات کوتاه مدت آن هستند. در صورت مصرف مداوم، فرد به آن معتاد شده و رها شدن از دست آن دشوار خواهد شد. کوکایین میزان تولید دوپامین و سروتونین در بدن را افزایش داده و فرآیند‌های نرمال مغز را متوقف می‌سازد. در صورت مصرف مداوم این ماده مخدر، حس پارانویا، دمدمی مزاج بودن و دیگر عوارض روحی و فیزیکی ناخوشایند جایگزین حس قدرت، سرخوشی و شادی خواهند شد. از عوارض خماری کوکایین می‌توان به بی قراری، میل شدید به مصرف، حساس شدن، کابوس، خشم و ناآرامی کلی اشاره کرد و در موارد فرد ممکن است به خود نیز آسیب برساند.

۵- متادون

متادون دارویی است که برای کاهش عوارض مصرف نکردن مواد مخدر تجویز می‌شود، اما ممکن است خود افراد را معتاد سازد. متادون به معتادان به هروئین و تریاک کمک می‌کند تا فاز‌های بسیاری دردناک خماری و درمان را راحتتر طی کند. اما مصرف طولانی مدت این ماده مخدر می‌تواندباعث اوردوز و مرگ شود. عوارض و نشانه‌های خماری متادون ساعاتی پس از مصرف آغاز شده و مصرف کننده را با حس شدید بیقراری، نگرانی و عوارض شبیه سرماخوردگی به ستوه می‌آورد. این عوارض می‌توانند بین چند ساعت تا چند هفته ادامه داشته باشند که بسیار ناخوشایند است. همانند بنزودیازپین ها، در این مورد نیز مغز تلاش می‌کند با تولید الکل خودپایداری اش را بدست آورد که با توهم، گیجی، هذیان گویی، رعشه و حملات عصبی همراه می‌شود. افراد معتاد به متادون در صورت تلاش برای ترک کردن با نرگانی، بی خوابی، ضربان نامنظم قلب، فشار خون بالا، افسردگی و سردرد مواجه می‌شوند.

۴- کراک

کراک که از شکل پودری کوکایین گرفته می‌شود، یک محرک بسیار قوی با حس سرخوشی است که بعد از مدتی مصرف این سرخوشی جایش را به کشش شدید برای مصرف دوباره می‌دهد. وابستگی روانی به کراک باعث می‌شود که تلاش برای ترک آن دشوار باشد. ترک این ماده مخدر شامل دستکم سه دوره است، اما افراد زیادی سال‌ها پس از ترک آن، به خاطر کشش قوی که دارد بار دیگر به سراغ آن رفته اند.

۳- متامفتامین

کریستال یا متامفتامین یک ماده مخدر صنعتی بسیار اعتیادآور است که با شبه افدرین‌ها ساخته می‌شود. این ماده محرک دست ساز انسان می‌تواند از طریق بینی، تزریق یا دود کردن مصرف شود و بعد از مصرف یک حس کشش بسیار قوی برای مصرف دوباره به سراغ فرد می‌آید. ترک کردن متامفتامین‌ها بسیار دشوار است و بیشتر مصرف کنندگان صدمات جبران ناپذیری را به سیستم عصبی خود متحمل می‌شوند، جدای از خستگی و درماندگی مفرط و افسردگی شدیدی که به دنبال دارد. کسانی که به متامفتامین معتاد می‌شوند نمی‌توانند زندگی خود را مدیریت کنند و بدون آن لحظه‌ای شادی را تجربه نخواهند کرد. مصرف طولانی مدت متامفتامین به صدمات مغزی و مشکلات روحی و حافظه‌ای منجر می‌شود. مصرف متامفتامین‌ها با رفتار‌ها و تمایلات، تهاجمی، خشن و سایکوتیک همراه است.

۲- هرویین

هرویین از مورفین گرفته شده و یک ماده مخدر ممنوعه است که از گل خشخاش مشتق شده است. هنگام مصرف این ماده مخدر، مصرف کنندگان حس سرخوشی و کشش شدیدی نسبت به آن حس می‌کنند. ترکیبات هرویین به سرعت به مغز رسیده و باعث تغییرات رفتاری می‌شود. فروشندگان این ماده مخدر مسکن، معمولاً آن را با مواد سمی اعتیادآور و سمی ترکیب کرده تا قدرت آن را افزایش دهند. برخی از این افزودنی‌ها که خود از دیگر مواد مخدر هستند باعث اوردوز می‌شوند، زیرا مصرف کننده نمی‌تواند میزان خالص بودن هرویینی که مصرف می‌کند را اندازه گیری کند. اعتیاد به هرویین و علائم شدید خماری آن باعث می‌شود که پزشکان دیگر باربیتورات‌ها را برای کاهش این حس خماری تجویز نایند. این ترکیبات نیز خود مانند متادون بسیار اعتیادآور بوده و ممکن است به اعتیاد‌های تازه منجر شوند.

۱- دارو‌های مسکن تجویزی

اعتیادآورترین مواد‌های مخدر در واقع دارو‌های مسکن تجویزی هستند که از آن میان می‌توان به اوکسی کودون، ویکودین و کدئین اشاره کرد. معتادانی که از این مسکن‌های افیونی استفاده می‌کنند حس سرخوشی و شادی دریافت می‌کنند که مرتبط با گیرنده‌های مغزی است و قطع سیگنال‌های آن هاست. دشواری ترک کردن و خماری شدید باعث می‌شود بسیاری از افراد نتوانند دست از دارو‌های مسکن تجویزی بکشند. عوارض خماری این دارو‌ها بسیار ناخوشایند بوده و دوره زمانی آن به مدت زمان اعتیاد فرد به آن‌ها باز می‌گردد. از عوارض خماری این دارو‌ها می‌توان به سخت شدن و درد عضلات، اضطراب، آبریزش بینی، نفس نفس زدن، بی خوابی و فشار خون بسیار بالا اشاره کرد که می‌تواند مرگبار باشد. از عوارض شدید خماری این داور‌های مسکن نیز می‌توان اسهال، استفراغ، درد معده، دل پیچه و افسردگی را نام برد.

منبع:روزیاتو

انتهای پیام/