تلاش برای تزریق حال بد

فیلم روشن (ساخته روح‌الله حجازی) به دنیای آدم‌های تحقیر شده سرک می‌کشد. روشن (با بازی رضا عطاران) به عنوان یک شخصیت درمانده، منفعل و ناتوان در مرکز ثقل درام قرار می‌گیرد. فیلمنامه در بیان ریشه‌های این درماندگی ناتوان است. قصه با نمایی از خانه‌های نیم‌ساخته آغاز می‌شود و در همان لوکیشن به پایان می‌رسد. آیا باید بپذیریم که بدقولی مهندس در تحویل خانه‌ها علت تمام بدبختی‌های روشن بوده است؟ پس چرا دیگرانی که خانه‌هایشان را تحویل نگرفته‌اند وضعیتی شبیه به روشن ندارند؟

همسر روشن به خاطر فقر و نداری‌ او را ترک می‌کند. اصلی‌ترین نیاز قهرمان داستان داشتن شغل است. او تلاشی برای رسیدن به هدفش نمی‌کند و در خیابان‌ها پرسه می‌زند. یک شب به عنوان کارگر روزمزد برگه‌های تبلیغاتی را در خیابان پخش می‌کند و معلوم نیست چرا به این کار موقت ادامه نمی‌دهد. مخاطب چگونه می‌تواند با این قهرمان تنبل و تن‌پرور همراه شود و با او همذات‌پنداری کند؟ کسی که هیچ قدمی در جهت حل مشکلاتش برنمی‌دارد، چه جذابیتی می‌تواند داشته باشد؟ به همین خاطر  در نهایت اقدام روشن حسی را بیدار نمی‌کند و دلی را نمی‌سوزاند. وقتی شخصیتی همدلی‌برانگیز نیست، سرنوشتش هم برای مخاطب بی‌اهمیت می‌شود.

آخرین اثر روح اله حجازی در مرز میان درام‌های روانشناختی و اجتماعی سرگردان است. جهان داستان برایمان مشخص نمی‌کند او با مشکلات روحی و روانی روبروست یا گرفتاری‌هایش ناشی از رفتارهای اشتباه اجتماع است. کارگردان اگر خط داستانی بی‌خانمانی و تحویل نگرفتن خانه‌های نیمه‌ساخته را پررنگ می‌کرد، درام انسجام بیشتری می‌یافت.

فیلم روشن نود دقیقه‌ مخاطبش را در دنیایی چرک، بی‌رحم و تاریک رها می‌کند. انگار مسابقه‌ای برپا شده که چه کسی می‌تواند بیشتر مخاطب را افسرده کند و فیلمساز می‌خواهد برنده این رقابت باشد. جمع آوری خرده‌داستان‌هایی درباره فقر، بی‌خانمانی، تن‌فروشی، اعتیاد، خیانت، طلاق و خیلی چیزهای دیگر کار دشواری است که متاسفانه کارگردان از عهده‌اش برآمده است.

در دنیایی که اثر پیش رویمان قرار می‌دهد، کورسوی امیدی برای ادامه زندگی وجود دارد. در دنیای یکپارچه تاریک فیلم، خودکشی راه‌حلی تضمینی برای رهایی از شر بدبختی‌هاست. حتی رابطه پدر و دختر هم گرم و صمیمانه از آب درنیامده است. چون دختر پدرش را با این اوضاع و احوال نمی‌پذیرد و مادر را بر پدر ترجیح می‌دهد.

شخصیت روشن به عنوان آدمی که عاشق بازیگری و سینماست به مخاطب معرفی می‌شود. اما مجموعه عناصر فیلم چنین تصویری را از این شخصیت بازتاب نمی‌دهند. آیا به صرف این که کسی که زنگ تلفن همراهش یک موسیقی سینمایی باشد، می‌توان گفت او عاشق سینماست؟ ساختن قاب سینما با انگشت و تکرار چند باره‌اش یک شخصیت عشق سینما را برای ما نمی‌سازد. او در دیالوگی به دختربچه‌اش می‌گوید که بازیگری نیاز به پول و پارتی دارد. ما به عنوان مخاطب این نکته را فقط می‌شنویم و نمی‌بینیم. اصلا شخصیت به دنبال پیدا کردن نقش نمی‌رود که بخواهد سختی‌های مسیر را درک کند و به دیگران هم بفهماند.

فیلم روشن یک پسرفت در کارنامه سینمایی‌ کارگردانی محسوب می‌شود که روزگاری مرگ ماهی و زندگی مشترک آقای محمودی و بانو را ساخته‌است.

رضا عطاران، سارا بهرامی، سیامک انصاری، مهدی حسینی نیا، مسعود میرطاهری، محمد ولی زادگان، ابراهیم عزیزی، علی رحیمی، حمیدرضا حیدری، هدیه آذیدهاک، امیر کیوان معصومی، محمد نیکبخت، نازنین سهامی زاده ترکیب بازیگران روشن را تشکیل می‌دهند.

به گزارش ایرنا، جشنواره بین المللی فیلم فجر از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگی سینمایی ایران است که سالانه و هر سال در نیمه بهمن ماه برگزار می‌شود؛ جشنواره‌ای که از سال ۱۳۶۱ و به یاد بهمن ماه ۱۳۵۷

(سالروز پیروزی انقلاب اسلامی) مستمر برگزار شده است. مجری برگزاری این جشنواره بنیاد سینمایی فارابی است که آن را زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌کند. این جشنواره از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۴ تنها به تولیدات سالانه سینمای ایران می‌پرداخت، اما از سال ۱۳۷۴ این جشنواره به صورت بین المللی برگزار می‌شود و در بخش بین الملل به بررسی فیلم‌هایی از سینمای جهان تأکید دارد.

بخش‌های دیگری نظیر فیلم کوتاه، مستند و مسابقه مواد تبلیغاتی نیز به آن اضافه شده است، در سال ۱۳۹۳ بخش بین‌الملل جشنواره، جدا شده و به صورت جداگانه برگزار می شود. سیمرغ بلورین نام جایزه ویژه این جشنواره است که در بخش‌های رقابتی جشنواره شرکت کنندگان برای تصاحب آن با یکدیگر به رقابت می‌پردازند، در کنار سیمرغ بلورین، دیپلم افتخار و لوح زرین نیز از دیگرجوایز این جشنواره است که شرکت کنندگان می‌توانند برنده آن باشند.

سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در چهل‌ودومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، با سپری کردن نیمی از راه به دبیری سید محمدمهدی طباطبایی‌نژاد در حال برگزاری است.

فیلم‌های سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر در ۷۰ سینما در ۳۰ استان و ۵ منطقه آزاد در حال نمایش هستند. امسال نیمی از آثار جشنواره فیلم‌ اولی هستند. این اولین بار است که هفت فیلمساز اول در حال رقابت در سودای سیمرغ هستند. همچنین نشست های این رویداد سینمایی علاوه بد حضور اصحاب رسانه در برج میلاد در فضای مجازی هم به صورت زنده پخش می شود.