چرا محمدرضا گلزار ماند و علی انصاریان رفت؟

این که عرض می کنم ساده است چون در حالت عادی می شود کرونا را کنترل کرد اما اگر دست کَمش گرفتی انگار بِهِش برمی خورد این کرونای لعنتی.

این یادداشت اما مقایسه ای است بین کرونای سه چهره مشهور که سرنوشتشان با هم متفاوت بود. چهره های معروفی که کرونا گرفتند و هر کدام به راهی رفتند؛یکی راه دنیا و دونفر دیگری متاسفانه به آخرت و سفر ابدی.

اواخر مهرماه امسال که کرونا نه مثل این روزها، می تازاند محمدرضا گلزار یکی از چهره ها و سلبریتی های مشهور کشورمان به کرونا مبتلا شد.

او اما بلافاصله به پزشک مراجعه کرد. پزشکان ابتدا با معاینه کامل او را در خانه قرنطینه کردند با این تبصره که اگر بعد از دو روز بهتر نشد دوباره به بیمارستان مراجعه کند.

گلزار که متوجه بود کرونا با هیچ کس شوخی ندارد کاملا بیماری اش را جدی گرفت. او پس از دو روز که حالش بهتر نشد که بدتر هم شد به بیمارستان مراجعه کرد و آن جا با تشخیص پزشکان بستری شد.

نتیجه اش مشخص بود؛ چون به موقع پیشگیری کرده بود پس از چند روز بستری از بیمارستان مرخص شد و در نهایت سلامتی اش را بازیافت.

حال برسیم به دو چهره عزیز تازه درگذشته؛ مهرداد میناوند و علی انصاریان؛ درباره این دونفر دیگر تکرار ماوقع نمی کنم. اغلب می دانید که به گفته صریح پزشکان و خصوصا دکتر هاشمیان هر دو عزیز دیر به بیماری خود رسیدند و به نوعی جدی اش نگرفتند.

مهرداد میناوند به توصیه دکتر هاشیمان عمل نکرد و نه داروی توصیه شده را مصرف کرد نه به سی تی اسکن اهمیت داد تا پس از گذشت چندین روز با حالی خراب بستری شود. زمانی که دیگر کار از کار گذشته بود و دیگر کاری از دست کسی بر نمی آمد.

 علی انصاریان هم سرنوشی مشابه میناوند داشت. او نیز به گفته دامادشان ترجیح داد بدون مراجعه به پزشک به درمان خانگی بپردازد تا پس از خراب شدن حال و احوالش با ریه هایی با بیش از 80 درصد درگیری به کرونا به بیمارستان مراجعه کند و در نهایت جانش را از دست بدهد و ننه علی را تا ابد داغدار کند؛متاسفانه.