در آستانه مسابقه سوپربول؛ گفت‌و‌گو با شهریار پوردانش نخستین بازیکن ایرانی لیگ ملی فوتبال آمریکا
صدای آمریکا
پنجاه و پنجمین مسابقه فینال فوتبال آمریکا یا سوپربول، یکشنبه هفتم فوریه میان تیم‌های کانزاس سیتی چیفز و تمپا بی باکانیرز برگزار می‌شود.
مهمترین رویداد ورزشی آمریکا که با برنامه‌های هنری و تفریحی متنوعی همراه است و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی در ایالات متحده و سایر کشورهای جهان دارد.
شهریار پوردانش، که با نام «شار» شناخته می‌شود، نخستین بازیکن ایرانی آمریکایی است که در اواخر دهه نود میلادی وارد لیگ ملی فوتبال آمریکا یا «ان‌اف‌ال» شد.
او که سابقه بازی در تیم‌های واشنگتن ردسکینز، پیستبورگ استیلرز، و اوکلند رایدرز را در کارنامه حرف‌های خود دارد، در سال ۲۰۰۱ به دلیل آسیب‌دیدگی بازنشسته شد.
View this post on Instagram
A post shared by Shar Pourdanesh (@sharpourdanesh67)
شهریار پوردانش که در حاضر در جنوب کالیفرنیا زندگی میکند، ارتباط خود را با این ورزش حفظ کرده است و هنوز مسابقات فوتبال را با شور و هیجان زیادی تماشا میکند.
او در گفت‌و‌گو با صدای آمریکا درباره پنجاه و پنجمین سوپربول و حواشی مرتبط با آن توضیحاتی داد.
در این مسابقه کدام تیم را تشویق میکنید، طرفدار تیم خاصی هستید ؟
طرفدار بازی خوب هستم و امیدوارم مسابقه جذابی باشد. ولی اگر مجبور باشم تا یک تیم را انتخاب کنم، بدون شک آن تیم تمپا بی باکانیرز است، چون تام بردی بزرگ در آستانه کسب یک رکورد تاریخی است. کاری که او انجام داده است، باور کردنی نیست. اگر تام بردی در این مسابقه پیروز شود، با اطمینان می‌گویم، و حاضرم شرط ببندم که هیچ فرد دیگری قادر نخواهد بود تا به افتخارات او دست یابد.
پیش‌بینی شما چیست، چه تیمی شانس بیشتری برای پیروزی دارد، و به چه دلیل ؟
من تا حد زیادی با نظرات غالبی که درباره پیروزی کانزاس سیتی مطرح شده است، و معتقدند که این تیم برنده می‌شود، موافق نیستم. فکر می‌کنم اگر این دو تیم، صدبار با هم بازی کنند، شصت یا شصت و پنج بار تمپا بی برنده می‌شود. دلایل زیادی برای این حرفم دارم ولی به نظرم تمپا بی در مجموع تیم بهتری است.
کانزاس سیتی بهترین کوارتر بک یعنی پاتریک ماهومس، و در دو پست دیگر بازیکنان فوق‌العاده دیگری مانند ترویس کلسی یا تیریک هیل را دارد. ولی غیر از این سه پست، تمپا بی در تمامی پست‌ها، بازیکنان معادل، یا حتی بهتر از کانزاس سیتی دارد.
البته بازیکنان تمپا در آن سه پستی هم که اشاره کردم، چیزی کمتر از سه بازیکن کانزاس سیتی ندارند، و نمی‌شود گفت که ضعیف‌تر هستند.
برای مثال، بحثی درباره اینکه پاتریک ماهومس از تام بردی مستعدتر است، وجود ندارد. با این حال بزرگی تام بردی، ناشی از کیفیتی عالی، دست نیافتنی، و غیرقابل لمس است که در طول تاریخ و در تمامی رشته‌های ورزشی، در افراد معدودی وجود داشته است.
در بسیاری از موارد، این عظمت و بزرگی، استعداد بیشتر و برتر را شکست می‌دهد و ما شاهد چنین ماجرایی در تمامی رشته‌های ورزشی هستیم.
غیر از مسائل فنی یا نقاط ضعف و قوت تیم‌ها، در اینجا باید به تأثیر تام بردی روی سایر بازیکنان تمپا بی هم اشاره کنم که بدن شک فاکتور مهمی است. هرچند که موضوع ساده‌ای است، ولی شاید هضم آن کمی دشوار باشد.
فوتبال یک بازی هیجان‌انگیز، پر شور، و با احساسات شدید است، به همین دلیل هم فکر می‌کنم بهترین ورزش جهان است. در این بازی فقط با تکیه بر استعداد و تاکتیک پیروز نمی‌شوید. این مسابقه بزرگ به یک نبرد شباهت دارد، و در طول تاریخ دیده‌ایم که چگونه عزم، آمادگی، عشق، و ارادت به شخص کنار شما، همراه، یا هم تیمی باعث پیروزی بر نیروهای بزرگتر و دشمنان قوی‌تر شده است.
تام بردی یک رهبر بزرگ در تیم است، هرچند که شنیده‌ام پاتریک هومس هم رهبر خوبی است، ولی در این زمینه با تام بردی قابل مقایسه نیست.
آیا اجراهای بین دو‌نیمه را تماشا میکنید یا فقط خود بازی را دوست دارید؟ نظرتان در مورد کسانی که امسال اجرا دارند چیست؟
من بازی را کامل تماشا می‌کنم. معتقدم سوپر بول فراتر از یک مسابقه است. این حقیقتا رویدادی مهم در فرهنگ آمریکای شمالی -و به زودی سراسر جهان- است. من بیشتر اوقات عاشق آگهی‌ها و نمایش‌های بین دو نیمه هستم . امسال، منتظر اجرای «د ویکند» هستم. مشخص است که همه با بهترین آثار او آشنا هستند، اما من مشتاقم تا با این هنرمند بیشتر آشنا شوم.
شما نخستین ایرانی آمریکایی در لیگ ملی فوتبال هستید، این یک موفقیت بزرگ و تاریخی است. احساس شما در این مورد چیست؟
من افتخار می کنم که اولین ایرانی در ان‌اف‌ال هستم. این رکوردی است که نمی‌توان آن را شکست. من برای همیشه اولین بازیکن ایرانی‌تبار تاریخ لیگ ملی فوتبال باقی خواهم ماند، مهم نیست چه کسی بعد از من بیاید. من به ایرانی بودن خودم افتخار می‌کنم. ما مردمی باشکوه هستیم، با سابقه شگفت‌انگیزی از دستاوردها در عرصه‌های زیاد. من از مطالعه تاریخ بزرگان خودمان بسیار لذت می برم. اینکه بتوانم یک پاورقی بسیار کوچک در تاریخ مردمانمان باشم بزرگترین دستاوردی است که می‌توانستم آرزو کنم.
A post shared by Shar Pourdanesh (@sharpourdanesh67)
آیا سایر بازیکنان ایرانی آمریکایی در لیگ را دنبال می کنید؟ وضعیت آنها چطور است؟
بله در حال حاضر بهترین بازیکن در پست خودش دیوید بختیاری است. او در پست من یعنی تکل چپ قرار دارد که از نقطه کور آرون راجرز بزرگ محافظت میکند. او شگفت انگیز است؛ یک پدیده و یک بازیکن خارق‌العاده است. من خیلی طرفدارش هستم. و قبل از این که بپرسید، می‌گویم که بله او بهتر از من است و نه فقط کمی بهتر. من خیلی به او افتخار می‌کنم.
جالب است که آمریکایی‌های ایرانی‌تبار هر سال بیشتر به فوتبال علاقه‌مند می‌شوند و از آن استقبال می‌کنند. در این مورد نظری دارید؟
فکر می کنم آنها آن چه من در این بازی می‌بینم را می‌بینند. این بزرگترین بازی ابداع شده در تاریخ جهان است. من فکر می کنم ترکیب اندازه ، قدرت، توان ورزشی و هوشی که برای بازی نیاز است آن را تماشایی میکند.
همچنین این واقعیت که کار تیمی اساس بازی است آن را بسیار جذاب میکند. تنها بازی دنیاست که به توانایی‌هایی که بهش اشاره کردم نیاز دارد. اینجا، جایی است که گروهی متشکل از ۱۱ بازیکن متوسط که عاشق هم هستند و به یکدیگر اطمینان دارند و برای رسیدن به یک هدف نهایت تلاش خود را می‌کنند می‌تواند گروهی از بازیکنان سوپراستار را که با هم همکاری نمی‌کنن و یا هدف مشترک ندارند شکست دهد. به همین خاطر، این بازی عالی است. ترکیبی از استراتژی علوم نظامی، شرارت گلادیاتورهای رومی و تاکتیک‌های شطرنج است که برادرانی را از تمامی اقشار جامعه کنار هم قرار می‌دهد تا برای هم از جان مایه بگذارند. عاشقش هستم.
منبع خبر: صدای آمریکا 
اخبار مرتبط: در آستانه مسابقه سوپربول؛ گفت‌و‌گو با شهریار پوردانش نخستین بازیکن ایرانی لیگ ملی فوتبال آمریکا
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
