ماریو دراگی، نخست‌وزیر جدید ایتالیا سوگند یاد کرد

تبلیغ بازرگانی

روز شنبه ۱۳ فوریه/۲۵ بهمن، ماریو دراگی در مقابل رئیس جمهوری ایتالیا سوگند ادا کرد. یک روز قبل، وی از حمایت اکثریت پارلمان اطمینان یافته و اعضای اصلی کابینۀ خود را معرفی کرده بود.

مأموریت اصلی دراگی بیرون کشیدن ایتالیا از بحران سیاسی و بحران کرونا است. وی که قبلاً در مقام رئیس بانک مرکزی اروپا انجام وظیفه کرده، در مقابل رئیس جمهوری ایتالیا، سرجیو ماتارِلا، سوگند خورد که در هرحال به "جمهموری وفادار بماند".

"سوپر ماریو"

ماریو دراگی که ایتالیایی‌ها او را به طنز ودر عین حال با لحنی مثبت، "سوپر ماریو" (اسم یک بازی ویدئویی بسیار مشهور) لقب داده‌اند، باید ابتدا از مجلس سنا و سپس مجلس نمایندگان رأی اعتماد بگیرد. به نظر می‌رسد که این روند برای دراگی صرفاً تشریفاتی باشد.

دولت قبلی ایتالیا تحت صدارت جوزپه کونته، نتوانست در مقابل اختلافات درونی مقاومت کند و بالاخره از هم پاشید. اینک ماریو دراگی که تجربه‌ای طولانی و محکم در امور مالی و اقتصادی دارد، باید قبل از هرچیز با پیامدهای خانمان‌برانداز کرونا مقابله کند و موج بیکاری و فقر برآمده از اپیدمی جهانی را تا حدی سر و سامان دهد. وی برای این کار، یکی از نزدیکان خود، دانیله فرانکو را در پست اصلی، یعنی وزارت اقتصاد قرار داده است. فرانکو که ۶۷ ساله است، به عنوان یکی از بهترین کارشناسان امور مالی و بانکی ایتالیا شهرت دارد.

ماریو دراگی در عین حال برخی شخصیت‌های دولت قبلی را نگاه داشته است. از جمله وزارت خارجۀ ایتالیا همچنان بر عهدۀ لوئیجی دی‌مایو خواهد بود که یکی از مسئولان اصلی جنبش پوپولیستی "پنج ستاره" است. یکی دیگر از اعضای جدید کابینه که توجه رسانه‌های ایتالیایی را جلب کرده، روبرتو چینگولانی است که مسئولیت وزارتخانۀ بزرگ انرژی و انتقال زیست محیطی را بر عهده گرفته است. آقای چینگولانی از دو سال قبل مدیر نوآوری‌های فنی شرکت هواپیماسازی "لئوناردو" بوده و یک پژوهشگر برجسته محسوب می‌شود.

دولت وحدت ملی

ماریو دراگی در کابینۀ خود ترکیبی از تکنوکرات‌های پرتجربه و چهره‌های سیاسی را برگزیده که البته در کشوری چون ایتالیا، باید همگی در مجادلات سیاسی و دعواهای قدرت ورزیده باشند. او قبل از پذیرفتن صدارت، با تمام احزابی که در پارلمان ایتالیا حضور دارند مذاکرات زیادی کرد. نتیجه اینکه کابینۀ او شامل طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها و گرایش‌های سیاسی ایتالیاست: از چپ متعادل گرفته تا راست افراطی. در این میان حتی طرفداران ماتئو سالوینی و برلوسکونی نیز دیده می‌شوند. جنبش "پنج ستاره" نیز که معمولاً پوپولیستی معرفی می‌شود اما در عمل با هیچ یک از طبقه‌بندی‌های رایج سیاسی جور در نمی‌آید، با حضور در کابینۀ جدید رنگ‌بندی آن را کامل کرد و باعث شد که رسانه‌های ایتالیایی از دولت "وحدت ملی" سخن بگویند. مسئله اینجاست که ائتلاف‌های سیاسی در ایتالیا تاکنون عمر زیادی نداشته و معمولاً با بروز مشکلات جدی دچار اختلاف و تفرقه شده است. در این وضعیت، حفظ یک کابینۀ کارآمد و هماهنگ شاید نخستین چالش بزرگ ماریو دراگی باشد.

ایتالیا که به دلیل شیوع ویروس کرونا تاکنون نزدیک به صدهزار تلفات داده، طی سال گذشته شاهد سقوط اقتصاد خود بود. این کشور اینک چشم امید به کمک‌های اتحادیۀ اروپا دوخته که میزان دقیق آن باید تا دو ماه دیگر مشخص شود.

محافل اقتصادی و بانکی ایتالیا از روی کار آمدن ماریو دراگی ابراز رضایت کرده‌اند. مردم ایتالیا نیز به طور کلی به کارآیی اقتصادی وی باور دارند. آنان لقب "سوپر ماریو" را بیهوده به وی اعطا نکرده‌اند: در سال‌های ۲٠۱۱ و ۱۲، مدیریت مؤثر ماریو دراگی کمک کرد تا ایتالیا از بحران مالی منطقۀ یورو جان به در برد و به سرنوشت یونان دچار نشود.

 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید