مروری بر آثار سینمایی با ژانر امنیتی به بهانه اظهارات اخیر وزیر اطلاعات

ژانر جاسوسی از پرمخاطب‌ترین فرم‌ها در هالیوود است

یک ژانر پرمخاطب

چیز عجیبی نیست اگر هر سال سندی از دست داشتن سرویس اطلاعاتی آمریکا در فیلم‌ها یا رمان‌ها نه تنها در آمریکا بلکه حتی در اروپا، نقل محافل خبری و رسانه‌ای شود. به قول متیو آلفورد، نویسنده مقاله‌ای در گاردین که سال ۲۰۰۸ به استقبال و افشای فیلم «یک مشت دروغ» (Body of Lies) با بازی گلشیفته فراهانی می‌رفت، «هر کسی تماشاگر فیلم باشد از شیفتگی هالیوود نسبت به جاسوس‌ها خبر دارد. از تریلرهای جاسوسی بعد از جنگ هیچکاک در عصر جنگ سرد نظیر «پرده پاره» گرفته تا دهه پارانوئید ۷۰ میلادی که سیا در قامت یک سازمان خارج از کنترل در فیلم‌هایی چون «سه روز کندور» بازنمایی می‌شد تا همین حالا که سه‌گانه «بورن» و آخرین ساخته ریدلی اسکات «یک مشت دروغ»، هالیوود همواره علاقه داشته تا جاسوس‌ها را در آغوش بکشد.»

نویسنده سپس اضافه می‌کند آنچه کمتر به طور گسترده در میان افکار عمومی شناخته شده این است که آیا جاسوس‌ها هم همین اندازه به هم‌آغوشی با هالیوود علاقه‌مند هستند. البته کمتر کسی هم می‌تواند انبوه فیلم‌های جاسوسی مبتنی بر عملیات‌های واقعی سیا در سراسر جهان را ببیند و تردید کند که این نهاد اطلاعاتی به نحوی دست‌کم برای در اختیار قرار دادن اطلاعات لازم یا جهت‌دهی به روایت فیلم‌نامه‌نویسان و کارگردان‌ها و حتی سرمایه‌گذاری در فیلم‌ها با سازندگان آثار سینمایی همکاری نکرده باشد.