جنگ سایبری بین هکرها و کودتاچیان در میانمار

شماری از هکرها برخی از وب‌سایت‌های متعلق به حکومت نظامی کودتایی این کشور را هدف حمله سایبری قرار داده‌اند. روز پنجشنبه ۱۸ فوریه (۳۰ بهمن) هکرهایی که خود را "هکرهای میانمار" می‌نامند به سایت بانک مرکزی این کشور حمله کردند.

گفته می‌شود که وب‌سایت‌های بخش روابط عمومی ارتش میانمار، اداره نظارت بر توزیع دارو و مواد خوراکی و همچنین فرستنده تلویزیونی دولتی "ام‌آر‌تی‌وی" از جمله نهادهایی هستند که مورد حمله هکرهای یاد شده قرار گرفتهاند.

این گروه در حساب کاربری خود در فیس‌بوک هدف خود را "مبارزه برای عدالت در میانمار" اعلام کرده است.

اعضای این گروه هکری فعالیت‌های خود را بخشی از اعتراضات توده‌ای مردم در رانگون و دیگر شهرهای میانمار می‌دانند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

مت وارن، کارشناس امنیت سایبری در دانشگاه "آر‌ام‌آی‌تی" ملبورن گفته است که حملات سایبری این گروه با هدف کسب اعتبار بوده و نتوانسته آسیبی جدی به وب‌سایت‌های یادشده وارد سازد.

این کارشناس امنیت سایبری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فرانسه در عین حال گفته است که این اقدامات می‌تواند بر آگاهی بیشتر جامعه نسبت به کاستی‌ها و نابسامانی‌ها در این کشور بیافزاید.

باید یادآور شد که روز یکشنبه ۱۴ فوریه نیز گروهی از هکرهای میانمار خبر از حمله سایبری به یکی از روزنامه نزدیک به دولت نظامی داده بود.

این گروه در پست توییتری خود ضمن بازتاب خبر حمله سایبری به این روزنامه اعلام کرده بود که در راستای کسب دموکراسی و عدالت برای میانمار مبارزه می‌کند.

محدودیت دسترسی به اینترنت

این در حالی است که دولت نظامی برای مانع شدن از اطلاع‌رسانی در جامعه اقدام به محدود کردن شدید دسترسی مردم به شبکه اینترنت کرده است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی سازمان نظارت بر اینترنت "نت‌بلاکز" در بریتانیا، میزان دسترسی مردم به اینترنت در میانمار نسبت به سابق کاهش فوق‌العاده‌ای یافته است.

"نت‌بلاکز" در ادامه گزارش خود نوشته است که میزان دسترسی به اینترنت در حال حاضر نسبت به پیش از محدودیت‌ها به حدود ۲۰ درصد رسیده است.

به باور کارشناسان این سازمان محدود کردن دسترسی به اینترنت می‌تواند امنیت عمومی را به مخاطره افکند و باعث ترس، تردید و گمراهی در شرایط دشوار کنونی در میانمار گردد.

ادامه اعتراضات

اخبار منتشر شده از رانگون و برخی از شهرهای بزرگ میانمار حکایت از ادامه اعتراضات گسترده مردم در این کشور دارد.

به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

گفته می‌شود که مردم برای کارشکنی در گشت و حرکت خودروهای ارتشی در خیابان‌های رانگون راه‌بندان ایجاد می‌کنند. یک راننده تاکسی به خبرنگار خبرگزاری فرانسه گفته است:

«ما رانندگان پنج تاکسی تجمع کردیم و طوری وانمود کردیم که گویا یکی از تاکسی‌ها در میانه خیابان از حرکت بازمانده و دچار اشکال فنی شده است.» او گفته است که پس از هشدار و تهدید پلیس و پس از ایجاد حدود ۳۰ دقیقه راه‌بندان خیابان را ترک کرده است.

دستگیری هنرمندان

فرستنده تلویزیون دولتی "ام‌آرتی‌وی" در گزارش خود اعلام کرده که ارتش برای مقابله با اعتراضات، اقدام به دستگیری هفت نفر از افراد نام‌آشنای رسانه‌ای و موسیقی در میانمار کرده است.

به این افراد اتهام زده‌ شده که از نام و شهرت خود علیه دولت میانمار و به سود معترضان بهره‌ گرفته‌ و شاغلان دولتی را به مشارکت در اعتراضات فراخوانده‌اند. گفته می‌شود که در صورت تایید این اتهام، دو سال زندان در انتظار این افراد است.

این در حالی است که لو مین، یکی از هنرپیشه‌های سرشناس میانمار که تا کنون چهار بار جایزه آکادمی این کشور را دریافت کرده، آشکارا از دولت نظامی انتقاد کرده و کودتای اول فوریه را محکوم کرده است.

لو مین گفته است: «وحدت مردم میانمار شگفت‌انگیز است. باید قدرت بار دیگر به مردم برگردانده شود.»

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  سلام سه‌انگشتی

  "سلام سه انگشتی" نیز به یکی دیگر از نمادهای معترضان کودتای نظامی در میانمار تبدیل شده است. این نشانه برگرفته از یک فیلم علمی – تخیلی است که نماد مقاومت در برابر دیکتاتوری به شمار می‌رود و پیشتر در برخی دیگر از کشورهای جنوب شرق آسیا، مانند تایلند نیز به کار رفته بود.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  زانو زدن به نشانه همبستگی

  "من نمی‌توانم نفس بکشم"؛ این جمله‌ای بود که در تابستان ۲۰۲۰ در پی کشته شدن جورج فلوید، سیاهپوست آمریکایی توسط پلیس خبرساز شد. در سراسر جهان تظاهرات گسترده‌ای در اعتراض به تبعیض نژادی و خشونت پلیس برگزار شد. در این تجمعات و اعتراضات بود که شرکت‌کنندگان به نشانه اعتراض زانو زدند تا همبستگی خود را به قربانیان تبعیض نژادی نمایش دهند.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  مشت گره‌کرده

  در قرن نوزدهم میلادی مشت گره‌کرده سمبل جنبش کارگری بود و بعدها به یکی از سمبل‌های جنبش‌ سیاهپوستان در آمریکا بدل شد. در اعتراضات گسترده‌ای که در تابستان ۲۰۲۰ جریان داشت، تظاهرکنندگان پرچم‌هایی با این نماد نیز به همراه داشتند.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  رنگ قرمز به عنوان نماد اعتراض

  امروز بسیاری از اعتراضات از طریق اینترنت و شبکه‌های اجتماعی جریان دارند. در روسیه می‌توان نمونه‌هایی از این روند را یافت. برای نمونه هشتگی تحت عنوان "ناراحت نباش، پایان خوشی خواهیم داشت" وجود دارد و افراد با پوشیدن لباسی قرمز و پست کردن آن در شبکه‌های اجتماعی می‌توانند همبستگی خود را با آلکسی ناوالنی نشان دهند. یولیا ناوالنی (تصویر) در روز اعلام محکومیت او لباسی قرمز به تن داشت.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  مادران روسری سپید

  روسری سپید نماد آنان است؛ نماد مادرانی که از سال ۱۹۷۷ بدین‌سو همواره در میدان مایو در شهر بوئنوس آیرس گرد هم می‌آیند. آنان از نظامیان پیشین و هم اکنون از مقام‌های رسمی دولت آرژانتین جویای سرنوشت فرزندان مفقودشده خود هستند. در دوران دیکتاتوری نظامی در آرژانتین حدود ۱۵ هزار نفر "ناپدید شدند"؛ گم‌شدگانی که دستگیر و شکنجه شدند و سرانجام به قتل رسیدند.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  شادی سبزپوش‌ها

  دستمالی سبزرنگ نمادی بود که طرفداران قانونی شدن سقط جنین در آرژانتین به کار می‌بردند. البته این رنگ تا اندازه‌ای هم به سمبل حقوق بشر و مبارزه در راه برابری حقوق زن و مرد بدل شده است. در دسامبر ۲۰۲۰ بود که پارلمان آرژانتین با قانونی شدن سقط جنین موافقت کرد و جهان شاهد به راه افتادن موجی سبز در آمریکای لاتین بود.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  جنبش سبز در ایران

  پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران در خرداد ۱۳۸۸ در اکثر شهرهای ایران اعتراضات گسترده‌ای در اعتراض به نتایج اعلام‌شده صورت گرفت. معترضان حکومت جمهوری اسلامی را متهم می‌کردند که محمود احمدی‌نژاد را با تقلب در انتخابات در مقام خود ابقا کرده است. نماد این مخالفان رنگ یا شال سبز بود. این اعتراضات با برخورد خشنوت‌آمیز نیروهای امنیتی روبرو شد. در جریان این جنبش شمار زیادی کشته و هزاران نفر دستگیر شدند.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  جلیقه‌های زرد

  در سال ۲۰۱۸ فرانسه شاهد اعتراضات گسترده‌ای بود که در مخالفت با سیاست‌های امانوئل مکرون، رئیس جمهوری این کشور شکل گرفت. راه پیوستن به جنبش "جلیقه‌زردها" ساده بود: پوشیدن یک جلیقه زردرنگ، قرار گذاشتن در شبکه‌های اجتماعی و پیوستن به تجمعات. این جنبش که از لایه​‌های اجتماعی مختلفی شکل گرفت، فاقد تشکیلات بود و از هیچ حزبی پیروی نمی‌کرد. جریان‌های سیاسی چپ و راست افراطی در این جنبش مشارکت داشتند.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  "انقلاب چتر‌ها"

  در سال ۲۰۱۴ بسیاری از شهروندان هنگ‌کنگ که خواهان دموکراسی بیشتر بودند، راهی خیابان‌ها شدند. این جنبش به "انقلاب چتر‌ها" شهرت یافت، چون معترضان برای حفاظت خود از نور خورشید، اسپری فلفل و باتوم پلیس چتر به همراه داشتند.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  گل برای بلاروس

  اعتراضات شهروندان بلاروس علیه نتایج اعلام‌شده انتخابات ریاست جمهوری در ماه اوت ۲۰۲۰ و انتخاب دوباره آلکساندر لوکاشنکو، با برخورد خشونت‌آمیز نیروهای دولتی روبرو شد. زنان بلاروس در واکنش به این سرکوب با پیراهن‌های سفید و گل‌ (به‌ویژه گل‌های سفیدرنگ) به شکل مسالمت‌آمیز به اعتراضات خود ادامه دادند. "گل بهتر از گلوله است" یکی از شعارهای آنان بود.

• روایتی تصویری از نمادها و رنگ‌های جنبش‌های اعتراضی در جهان

  انقلاب میخک در پرتغال

  پرتغال نزدیک به نیم قرن در دیکتاتوری نظامی به سر برد. تحت حکومت ژنرال کارمونا و بعدها ژنرال سالازار که تا سال ۱۹۷۴ ادامه داشت، شکنجه، سانسور و سرکوب حاکم بود تا اینکه بخشی از ارتش توانست قدیمی‌ترین دیکتاتوری اروپا را سرنگون کند. در آن زمان شهروندان لیسبون در لوله‌های تفنگ‌های سربازان گل میخک فرو می‌کردند تا شادی خود از انقلابی بدون خونریزی را ابراز کنند. این انقلاب به "انقلاب میخک" شهرت دارد.