تصمیم بزرگ بیل‌گیتس معادلات انرژی را تغییر می‌دهد؟

یک ویدیوی ۹۰ ثانیه ای که خطاب به بیل گیتس که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، در نهایت او را متقاعد کرد که با خروج سرمایه‌اش از سوخت‌های فسیلی،یک گام به سوی کاهش گرم شدن زمین بردارد.

هرچند خروج واقعی از این سرمایه گذاری‌ها ممکن است سالها زمان ببرد به این معنی که حجم سرمایه گذاری بیل گیتس در این بخش سنگین است،با این حال او در کتاب جدیدش، با نام «چگونه جلوی فاجعه تغییرات آب و هوایی را بگیریم»، گفته که حتی این تصمیم را که از نظر او اخلاقی است،در نهایت بدبینی گرفته است.

گیتس نوشته که او سال‌هاست هیچ سهم یا سرمایه‌گذاری در ذغال سنگ ندارد و تصمیم به خروج از سهام هلدینگ‌های نفت و گاز را هم از سال ۲۰۱۹ اجرایی کرده است. با این حال گزارش‌های عمومی منتشر شده توسط بنیاد گیتس نشان می‌دهد که او در پایان سال ۲۰۱۹  همچنان بیش از ۱۰۰ میلیون دلار اوراق و سهام شرکت های نفت و گاز شامل اکسون موبیل،شورون و بی پی را دارد. بنابراین به طور مشخص بنیاد گیتس هنوز از بازار سوخت های فسیلی بیرون نرفته است.

بیل،تصمیم خود برای خروج از سهام سوخت های فسیلی در سال ۲۰۱۹ گرفته؛ همان موقع هم به تدریج خروج از سهام هلدینگ‌های نفت و گاز را در برنامه خود قرار داده است.سخنگوی خانوادگی گیتس هم پیش از این گفته بود که آنها به تدریج تبدیل به شخص سوم در مدیریت سرمایه گذاری اوراق و سهام هلدینگ های نفتی خواهند شد.

دارایی بنیاد گیتس در صندوق‌های سرمایه گذاری که مستقیما در سوخت‌های فسیلی فعالند، به میزان ۴۰ میلیارد دلار در پایان سال ۲۰۱۹ بوده  است، که ۱.۲ میلیارد دلار از این دارایی، شامل سرمایه‌گذاری در صندوق‌های مشترک است.

ثروت شخصی گیتس که جدا از بنیاد اوست،در حال حاضر ۱۳۷ میلیارد دلار است.

واگذاری روند ساده ای نیست؛ با توجه به این که اقتصاد جهان هنوز به سوخت های فسیلی متکی است ، رسیدن به صفر،کار بسیار دشواری است. فعالان موسسات بزرگ می گویند ممکن است این خروج ۵ سال به طول بینجامد.

در مقابل، صندوق برادران راکفلر ، که از ثروت متکی بر نفت جان دی راکفلر ایجاد شده بود ، در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که قصد دارد همچنان در سوخت‌های فسیلی سرمایه گذاری کند.

البته شواهدی هم نشان می دهد که از زمانی که گیتس تصمیم به خروج  از شرکت‌های تولید سوخت فسیلی گرفته ولی به حمایت از شرکت هایی که متکی به او بوده‌اند، ادامه داده است. به عنوان مثال ، وی در حال حاضر تقریباً ۱۹٪ ازسهام Signature Aviation Plc که بزرگترین مجری پایگاه‌های هواپیماهای خصوصی جهان  است، را در اختیار دارد.

حتی اگر آنها سهام مستقیم و غیرمستقیم شرکت‌های نفت ، گاز و زغال سنگ را واگذار کنند ، مشخص نیست که آیا حمایت مالی آنها از سایر سرمایه‌گذاری‌ها به طولانی شدن استفاده از این سوخت‌ها کمک می‌کند یا خیر؟

در عین حال که میزان انتشار کربن جت‌های خصوصی در هر سفر نسبت به پروازهای تجاری بسیار بیشتر است. این سرمایه‌گذاری چالش بعدی برای سرمایه گذاران حامی تغییرات آب و هوایی خواهد بود.

گیتس که برای خروج کامل از سرمایه گذاری در صنایعی است که سوخت‌های فسیلی را از زمین استخراج می کنند،تلاش می کند، در کتاب خود به انتقاداتی که درباره خروج ازاین سرمایه گذاری ها از  او شده، تاکید کرده که قصد داشته زودتر این کار را انجام دهد. او می نویسد:« من نمی دیدم که چگونه واگذاری سهام به تنهایی باعث تغییر اوضاع می شود یا به مردم کشورهای فقیر کمک می کند. اما آنچه من از شرکت ها می خواهم این است که با آپارتاید گرمایش زمین مبارزه کنند.می توان با فروش سهام شرکت های تولیدکننده سوخت های فسیلی ، کل سیستم انرژی جهان را تغییر داد . صنعتی  با ثروت تقریباً ۵ تریلیون دلار در سال می تواند پایه ای برای اقتصاد مدرن شود.»

در همین حال ، شرکت رویال داچ شل در گزارش سالانه خود در سال ۲۰۱۷ اذعان کرد که این تصمیم می‌تواند اثر نامطلوبی بر قیمت اوراق بهادار و توانایی آنها برای دسترسی به بازارهای سهام عادی داشته باشد. شرکت‌های زغال سنگ در حال حاضر برای تهیه سرمایه برای پروژه های سراسر جهان تلاش می کنند.

در دهه گذشته ، او شخصاً در شرکت‌های فناوری آب و هوا سرمایه گذاری کرده است که همه‌چیز را از راکتورهای هسته ای پیشرفته گرفته تا ماشین‌هایی که دی‌اکسیدکربن هوا را کاهش می‌دهند. او همچنین یک صندوق ۲ میلیارد دلاری برای حمایت از استارت آپ‌های اقلیمی در تاسیس کرده است.

گیتس گفته است که خروج از سرمایه‌گذاری شرکت‌های فسیلی به معنی نیست که تولید گازهای گلخانه ای به صفر می رسد، ولی در عین حال این فرصت هم برای نوآوری در بخش‌هایی که به کاهش گرمایش زمین کمک می کنند، ایجاد خواهد شد.

223223