امیر سلطان‌احمدی از جناب‌خان و دیگر عروسک‌هایی می‌گوید که مشکلات مردم را حل می‌کنند

جشنواره نمایش عروسکی فرصتی است برای واکاوی وجوه گوناگون عروسک با تمام تعاریف و کارکردهایی که در زندگی ما آدمیان دارد. حالا هم در آستانه آغاز به کار هجدهمین دوره این جشنواره با امیر سلطان احمدی، نمایشنامه‌نویس، بازیگر، کارگردان، بازی‌دهنده، صداپیشه عروسک و ترانه‌سرا هم کلام شده‌ایم.

او  از کارکردهای گوناگون عروسک سخن می‌گوید؛ عروسک به معنای محرم راز آدمیان، عروسک در جایگاه یک منتقد اجتماعی و عروسک به عنوان ابزاری کمک آموزشی.

رازهای مگو را به تو می‌گویم

گفت‌وگوی ما با تعریف عروسک به عنوان همدم و مونس آدمیان در لحظات سخت و نفس‌گیر زندگی آغاز می‌شود و این هنرمند در این زمینه چنین می‌گوید: «اگر عروسک را به معنای کلاسیکش در نظر نگیریم، انسان‌ها همیشه به مونس و همدمی نیاز داشته‌اند تا حرف‌های مگوی خود را با او در میان بگذارند. بویژه قدیم‌ترها که کمی شرم حضور بیشتر بود و آدم‌ها درونیات خود را به یکدیگر نمی‌گفتند. ترانه‌هایی داریم که ترانه‌سرا با گلی، ستاره‌ای، سنگ صبوری سخن می‌گوید تا درونیات خود را بیرون بریزد و سبک شود. در روایات هم داریم حضرت علی(ع) سر در چاهی می‌برده و دردهای خود را می‌گفته. گاهی افرادی را دیده‌ایم که شب‌ها بالشی را بغل می‌کنند و بدون آن، خواب‌شان نمی‌برد . بنابراین اگر عروسک را جسمی در نظر بگیریم که بدون این‌که ما از او انتظار صحبت داشته باشیم، شنونده درد دل‌ها و رازهای مگوی ما باشد، اطراف‌مان پر از اشیایی است که به مثابه عروسک هستند.»

نمایش «رومئو ژولیت»