نگاه روانکاو، حسن مکارمی - Gooya News

(بخش یک) من حسن مکارمی، روانکاو، پژوهشگر دانشگاه سوربن، نقاش و مدافع حقوق بشر هستم. در سلسله‌مقالاتی که با نام نگاه روانکاو پیش روی شما است، توجه من بیشتر معطوف است به مطالبی که در طول هفته شنیده شده و دیده شده یا از مطالب مهم روز هستند. به‌ویژه سعی می‌کنم این مطالب را به طریقی که مناسب برای ما ایرانیان باشد، یا بر اساس مشکلات ما باشد، بررسی بکنم. در اولین مقاله تلاش می‌کنم با چند مثال توضیح دهم این کار به چه شیوه‌ای انجام می‌شود و نگاه روانکاو چه فرقی با نگاه دیگران دارد. روانکاو معتقد است انسان ناخودآگاهی دارد که بر آن آگاهی ندارد. این ناخودآگاه به قول زیگموند فروید، جای فیزیکی در روان ما ندارد؛ درست مثل نرم‌افزاری که در کامپیوتر می‌گذارید، جای فیزیکی ندارد؛ ولی حضور دارد؛ یعنی حضور منطقی دارد. در روان ما قسمتی از نظام داده‌پردازی وجود دارد که در همان سال‌های اول زندگی شکل می‌گیرد که هنوز مفاهیم را نمی‌شناسیم.

بعد که از هفت‌هشت‌سالگی بزرگ‌تر شدیم، نظام داده‌پردازی خودمان را می‌سازیم که با استفاده از دانش و شناخت آن را جمع‌آوری می‌کنیم؛ ولی قبل از آن ما نیازمند همان نظام داده‌پردازی ساده‌تر اولیه هستیم که بر آن آگاهی نداریم، مگر آنکه در مرحلۀ روانکاوی قرار بگیریم و با کمک روانکاو، به‌تدریج ساختار و کارکرد ناخودآگاه را درک بکنیم. در مرحلۀ روانکاوی یک فرد چه می‌گذرد؟ سعی می‌کنیم با تداعی آزاد، یعنی درست مثل‌اینکه فرد مراجع دارد با خودش صحبت می‌کند، به آنجا باید برسیم.