سن انسان در روز محشر و قیامت چقدر است؟

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، تغییر سن انسان تنها مربوط به دنیای مادی است و در روز قیامت همه انسان‌ها در سنی مشخص حاضر می‌شوند، عمر افراد نیز در بهشت و جهنم با زندگی دنیوی آن‌ها تفاوت دارد.

انسان در جهان آخرت در چه سنی زندگی می‌کند؟

یکی از نعمت‌هایی که انسان از آن برخوردار می‌شود داشتن سن و سال مناسب است، سنی که می‌توان بیشترین لذت را از نعمت‌ها در دنیا و آخرت برد. تغییر سن و ظاهر انسان مخصوص این دنیا است و در آخر این تفاوت سن و ظاهر (کودک و بزرگسال) وجود ندارد. آیات قران و روایات مختلفی درباره سن انسان در آخرت و میزان عمر او در بهشت یا جهنم وجود دارد که در این بخش از دین و مذهب نمناک گردآوری کرده ایم.

سن انسان در روز محشر

سن انسان در آخرت از دیدگاه قرآن

بر اساس آیات قرآنی می‌توان گفت که انسان‌ها در همان سنی که از دنیا رفته اند، محشور می‌شوند هر چند آیات قر آن به طور کلی و نه به صورت صریح به این مطلب اشاره کرده است، اما با انضمام احادیث می‌توان صحت این ادعا را تصدیق کرد.
برخی از این آیات قرآنی که به این موضوع شاره می‌کنند:

وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لَا رَیْبَ فِیهَا وَأَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ (سوره حج، آیه ۷)

و اینکه قیامت آمدنی است، هیچ شکی در آن نیست، و اینکه خدا کسانی را که در گورهایند، برمی انگیزد.

منظور از این آیه این است که انسان‌ها با همان بدن و همان سنی که از دنیا رفته اند محشور می‌شوند. (زندگی جاوید، استاد مطهری)

وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلی رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ (سوره یس، آیه ۵۱)

بار دیگر در صور دمیده می‌شود، ناگهان همه آن‌ها از قبر‌ها بیرون آمده، شتابان به سوی دادگاه پروردگارشان رهسپار می‌شوند.

فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِنْ کَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا (سوره مزمل، آیه ۱۷)

اگر امروز کفر بورزید، پس چگونه خود را [از عذاب]روزی که کودکان را پیر می‌کند، حفظ می‌نمایید؟!

این آیه در ظاهر براین مطلب دلالت دارد که میان این افراد، کودک هم بین آن‌ها وجود دارد. (معاد از نظر روح و جسم، محمد تقی فلسفی، بخش دوم)

سن انسان در آخرت بر اساس احادیث و روایات

پیامبر اکرم (ص) در روایتی فرمودند:

روز قیامت موقع حساب، خداوند به جبریل دستور می‌دهد که بچه‌های مؤمنین را به بهشت وارد کند (فرشته وحی آن‌ها را به سوی بهشت راهنمایی می‌کند، ولی آنان) دم در بهشت می‌ایستند و داخل نمی‌شوند، از پدران و مادران خود سؤال می‌کنند، فرشتگان پاسخ می‌دهند که آن‌ها مشغول حساب و اعمال خود می‌باشند و مانند شما نیستند، آنگاه اطفال مؤمنان فریاد می‌کشند و گریه می‌کنند،

خداوند از جبرئیل سؤال می‌کند، و جبرئیل عرض می‌کند:

خداوندا تو آگاهی، این صدای بچه‌های مؤمنان است که بدون پدران و مادرشان وارد بهشت نمی‌شوند، در نتیجه خداوند به جبرئیل فرمان می‌دهد که از میان مردم دست والدین آن‌ها را بگیرد و با آن‌ها داخل بهشت کند. (بحار الأنوار، چاپ بیروت، ج ۷۹، ص ۱۲۳، ح ۱۵)

این حدیث به روشنی وصراحت تمام گویای این است که کودک به همان سنی که از دنیا رفته، یعنی در سن کودکی محشور می‌شود.

امام باقر (ع) فرمودند:

خداوند در مورد اطفال و کودکان مشیّت و اراده‌ی (خاص) دارد، خداوند کودکان و کسانی را که در فترت و نبود پیامبر مرده اند و سالخوردگان و پیرمردانی که در حال زوال عقل پیامبر را درک کرده اند و ناشنوا و لالی غیر عاقل و دیوانه و ابلهی که عقل ندارند، همه را در روز قیامت جمع می‌کند و هر یکی از آن‌ها بر خدا احتجاج می‌کند، خداوند فرشته‌ای را بسوی آنان می‌فرستد که آتشی را روشن کند، سپس فرشته‌ی دیگری به آنان می‌گوید وارد آتش شوید، هر کس وارد آتش شود برای او سرد و سلام گردیده و او را به بهشت می‌برد و هرکسی تخلف و سرپیچی نماید داخل جهنّم می‌شود. (معاد و جهان پس از مرگ، مطبوعات هدف، ص ۳۳۸ به بعد)

از این روایت به خوبی استفاده می‌شود که هر کسی به وضع و حال دنیایی خود محشور می‌شود. به علاوه این که عقل و خرد اقتضا می‌کند که انسان در سنی که از دنیا رفته است محشور شود. زیرا بدنی که عصاره و فشرده همه بدن‌های دوران عمر است در حقیقت همیشه با روح بوده و از هر جهت تناسب و سنخیت با آن دارد و روح تنها با آن می‌تواند (مأنوس) باشد و این مأنوسیت با آخرین لحظات عمر بدن بیشتر خواهد بود، لذا جا دارد که انسان در همان سنی که از دنیا رفته است محشور شود. (معاد و جهان پس از مرگ، مطبوعات هدف، ص ۳۳۸ به بعد)

مؤمنان با چه سن و سالی در بهشت زندگی می‌کنند؟

سن مومنان در بهشت از دیدگاه قرآن

در قرآن کریم آن جا که از همسران پاک بهشتی سخن به میان آمده، می‏ گوید:"وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (سوره ص، آیه ۵۲)

و نزد آنان زنانی است که فقط به شوهرانشان عشق می‌ورزند، و با شوهرانشان هم سن و سال اند.

إِنَّ لَکَ أَلَّا تَجُوعَ فِیهَا وَلَا تَعْرَیٰ سوره طه، آیه ١١٨)

قطعاً برای تو [در این مکان موقعیتی است که]است که نه گرسنه شوی و نه برهنه گردی.

در بهشت درد سر و خستگی و پیری وجود ندارد:وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ ۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ (سوره فاطر، آیه ۳۴)

همه ستایش‌ها ویژه خداست که اندوه را از ما برطرف کرد؛ بی تردید پروردگارمان بسیار آمرزنده و عطا کننده پاداش فراوان در برابر عمل اندک است.

نویسنده تفسیرأطیب البیان بیان کرده است:.

چون در بهشت هیچگونه المی نیست اهل بهشت نه گرسنه می‌شوند که الم جوع باشد و نه سیر می‌شوند که دیگر میل نداشته باشند میفرماید: (أُکُلُها دائِمٌ) فقط التذاذ است و البسه بهشتی هم مختصّ ببهشت است با لباس دنیوی و مأکولات دنیا مناسبت ندارد. (أَلَّا تَجُوعَ فِیها)، زیرا مأکولات آن تحلیل نمی‌شود که محتاج ببدل ما یتحلل شود مدفوعات ندارد پیری و ضعف قوی در آنجا نیست تمام (جرد مرد) هستند فنا و زوال ندارد دار خلود است. (وَ لا تَعْری) برهنگی هم یک بلائی است در آنجا نیست البسه بهشتی نه چرک و کثیف میشود و نه کهنه و پوسیده نه ثقل و سنگینی دارد صد لباس روی هم خردلی ثقالت ندارد، بلکه بشره از زیر آن‌ها نمایان است. (أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۱۱۳)

سن مومنان در بهشت از دیدگاه احادیث و روایات

پیامبر اسلام (ص) فرمود:

مردان بهشتی در سن ۳۳ سالگی و حوریه و زنان بهشتی در سن ۱۶ سالگی می‌باشند. (دستغیب، معاد، ص ۱۴۱)

این روایت در ظاهر عمومیت دارد و شامل همه ساکنین در بهشت می‌شود.

حضرت علی (ع) در توصیف بهشت فرمودند:

درجاتی است که هر یک، بر دیگری برتری خاص خود را دارد... نعمت هایش پایان نپذیرد و ساکنان آن هرگز از آن کوچ نکنند، جاویدانند که برای همیشه در عنفوان جوانی در آن بزیند. (بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۸، ص ۱۶۲)

روشن است که انسان در این سن آمادگی بیشتری دارد تا از نعمت‌های بهشت لذت ببرد. از این روی خدای مهربان این آمادگی را بطور دائمی در اختیار بهشتیان قرار داده است. از طرف دیگر پیری و ناتوانی نمی‌تواند برای بهشتیان باشد، زیرا همراه با درد و رنج است و در روایات ما آمده است که در بهشت هیچ نوع کمبود و نقص یا غصه و غمی وجود ندارد، اما جهنم که جایگاه عذاب و تنبیه انسان‌های بد کردار و ظالم است، درست برعکس بهشت است. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۰، و ج ۷، ص ۳۲۰)

امام جواد (ع) فرمود:

اهل بهشت همه (مرد و زن) جوان محشور می‌شوند و در بین آن‌ها پیر مرد و پیر زن وجود ندارد. (احتجاج علی طبرسی، ناشر انتشارات اسوه، ج ۲، ص ۴۷۸)

درباره سن اهل جهنم در آیات قرآن و متون روایی به مطلب خاصی اشاره نشده است.

با مطالعه روایات می‌توان دریافت مؤمنانی که وارد بهشت می‌شوند، به صورت انسان‌های جوان و زیبا هستند:"یدخلون الجنة شبابا منورین و قال إن أهل الجنة جرد مرد مکحلون"؛ بهشتیان مانند جوانانی زیبا و نورانی وارد بهشت می‌شوند. به عبارت دیگر، آنان دائماً در بهترین شکل و حالت هستند که گذر زمان در این شادابی تأثیری نخواهد داشت. (ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج ۱، ص ۱۴۸)
میزان عمر انسان در بهشت و جهنم از دیدگاه قرآن

وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ کُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذی رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فی‌ها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فی‌ها خالِدُونَ (سوره بقره، آیه ۲۵)

و کسانی را که ایمان آورده اند و کار‌های شایسته [چون عبادت حق و خدمت به خلق]انجام داده اند، مژده ده که بهشت‌هایی ویژه آنان است که از زیرِ [درختانِ]آن نهر‌ها جاری است؛ هرگاه از آن بهشت‌ها میوه‌ای آماده به آنان دهند، گویند:این همان است که از پیش روزیِ ما نمودند، و از میوه‌های گوناگون که [در طعم و گوارایی و زیبایی]شبیهِ هم است، نزد آنان آورند؛ در آنجا برای ایشان همسرانی پاکیزه [از هر آلودگی]است؛ و در آن بهشت‌ها جاودانه اند.

وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ (سوره بقره، آیه ۳۹)

و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، اهل آتشند و در آن جاودانه اند.