توقف دو ساله صید ترال در دریای مکران؛ دستاورد چندین ماه دوندگی دانشجویان / از مناظرات رادیویی تا راه‌اندازی هشتگی پر بازدید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، حنانه جانمحمدی؛ * در روز‌های پایانی تابستان ۹۹ تب صید ترال در سواحل دریای مکران سیستان و بلوچستان بالا گرفت. گسترش صید ترال در آب‌های جنوبی ایران ابتدا از جنوب خوزستان و هرمزگان آغاز شد و در گام بعدی به دریای عمان در جنوب شرقی کشور جا خوش کرد.

کشتی‌های به ظاهر ایرانی و به باطن چینی هرچه در دل آب بود را بیرون کشیدند و در این میان نان صیادان بود که آجر می‌شد. با اینکه رئیسی در دیدار قضات و کارکنان دستگاه قضایی استان بوشهر در بهمن ماه سال ۹۸، نوید پایان این شیوه از صید را در آب‌های جنوبی داد، ولی این مهری برای کشیده نشدن ترال در سواحل سیستان و بلوچستان نبود.

در این بین مسئولان استانی شیلات با دلایلی غیر منطقی مثل این که کشتی‌های صید ترال معمولا ماهی‌های حرام گوشت کف دریا را صید می‌کنند و با ایراد این نکته که حضور این کشتی‌ها ارزآوری زیادی برای کشور به ارمغان می‌آورد، به جولان کشتی‌های ترال میدان دادند؛ در صورتی که بر اساس شواهد این کشتی‌ها آبزیان گران قیمت را طعمه خود قرار داده بودند.

حتی عده‌ای از ساکنین بومی چابهار از قاچاق گسترده سوخت کشتی‌های صید ترال پرده برداشتند. یارانه‌ای که این کشتی‌ها برای سوخت با رانت‌های خاص دریافت می‌کردند، باب قاچاق را تا دریا‌های دور توسعه داد. با این حال بادبان‌های کشتی‌های ترال در دریای عمان، روز به روز جیب ساکنین محلی را خالی‌تر و سفره هایشان کوچک و تنگ‌تر کرد. با اینکه قرار بود این کشتی‌ها تا فاصله ۸ مایلی به ساحل نزدیک نشوند، اما مشاهدات مردمی چیزی غیر از این را ثابت کرد و نان صیادان آجر شد.