کرونا و یادداشت‌های قرقیزستان/ رکوردی که خوشبختانه شکسته نشد

کرونا و یادداشت‌های قرقیزستان/ رکوردی که خوشبختانه شکسته نشد
خبرگزاری مهر

به گزارش خبرنگار مهر، پنجاه‌وهشتمین قسمت از سلسله یادداشت‌های غیراداری پرویز قاسمی، رایزن فرهنگی ایران در قرقیزستان به مرور یادداشت‌های منتشر شده‌اش در خبرگزاری مهر به سال کرونایی اختصاص پیدا کرده است. قاسمی همچنین در این یادداشت از پدرشان یاد می‌کند که پیش از آغاز سال جدید به رحمت خدا رفت. این یادداشت را در ادامه بخوانید:

سال ۱۳۹۹ سال کاملاً متفاوتی بود؛ بخاطر اتفاقات در سپهر سیاسی و اقتصادی‌اش برای ایران و بخاطر فراگیرشدن کرونایش برای کل جهان. این سال را با سختی‌ها و مشکلات و مشقت‌های فراوانش و محدودیت‌ها و اقتضائات زیادش بالاخره به پایان رساندیم و خود را به آستانه ۱۴۰۰ و اولین ماهش فروردین رساندیم. در سالی که گذشت حوزه فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و بکارگیری روش‌های نوین در برگزاری دوره‌های آموزشی و نشست‌های برخطی و آنلاینی و نمایشگاه‌های مجازی و… بیشترین کاربرد را در فعالیت‌ها و تعاملات بخود اختصاص داد و فعالیت‌های سنتی و میدانی گذشته بخاطر محدویت‌هایی و الزامات کرونمایی به حداقل رسید.

نمایندگی فرهنگی ایران در بیشکک نیز همچون سایر نمایندگی‌ها کارها و فعالیت‌های خود را با این وضعیت و شرایط تنظیم و اقدامات خوب و موثری را در این حوزه ساماندهی کرد و به‌کار گرفت. برآورد این فعالیت‌ها و عملکرد در سال ۹۹ را می‌توان از ارزیابی‌های دوره‌ای واحدهای تخصصی و ذیربط ستادی سازمان برداشت و احصا کرد. دریافت هشت تقدیرنامه از واحدهای مختلف ستادی سازمان در روزهای پایانی سال ۹۹ و دوسال متوالی کسب عنوان نمایندگی برتر در حوزه رصد و پایش محیطی در بین نمایندگی‌های فرهنگی ایران در منطقه آسیا و اقیانوسیه گواهی عینی و مستند بر وضعیت فعالیت‌های نمایندگی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در قرقیزستان در حوزه‌های مختلف بوده و کارنامه آن را بیش از پیش وزین و درخشان کرده است.

از جمله کارهای قابل ذکر دیگر می‌توان به برقراری تعامل سازنده با خبرگزاری مهر اشاره کرد که از طریق روابط عمومی سازمان شکل گرفت و در قالب آن در طول سال ۹۹ یادداشت‌های رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در قرقیزستان مشتمل بر تجربیات و مشاهدات میدانی و خاطرات دیدارها و سفرها و فعالیت‌های فرهنگی به‌صورت سلسله‌وار منتشر شد که هنوز هم ادامه دارد. این اقدام در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی خوشبختانه مورد توجه قرار گرفت و برخی از مدیران سازمان از آن به عنوان کاری ابتکاری و الگو در امر تجربه نگاری یاد می‌کنند که محصول آن می‌تواند مورد استفاده و مطالعه کارشناسان و پژوهشگران مسائل منطقه‌ای قرار گیرد. همین تجربه و الگو از طرف برخی دیگر از نمایندگی‌های فرهنگی مورد توجه قرار گرفته و آنها نیز کار مشابهی را آغاز کرده‌اند.

گفتنی است کرونا و محدودیت‌هایش و فعالیت در دوران کرونا بخش قابل توجهی از محتوای یادداشت‌های قرقیزستان رایزن فرهنگی ایران را بخود اختصاص داده است. البته در توصیف فعالیت‌ها، اتفاقات و رویدادهای فرهنگی اجتماعی سال ۹۹ قرقیزستان گریزی و گزیری از پرداخن به کرونا نبود و ما نیز درحد سهم و وسع خود این موضوع را مورد توجه قرار دادیم.

در اینجا می‌خواهم نکته جالبی را در ارتباط با کرونا در یادداشت‌های قرقیزستان مورد اشاره قرار دهم. عنوان یکی از یادداشت‌های قرقیزستان در سال ۹۹ «مساله آن هفتصد و نوزده نفر» نام داشت. این عنوان و عدد ذکر شده در آن به بالاترین آمار مبتلایان کرونا در بازه زمانی انتشار این یادداشت اشاره داشت. یادداشتی که در همان تاریخ- ۲۶ مهر ۱۳۹۹- و با استناد به آمار آن روز مبتلایان به کرونا نوشته و ثبت شده بود در واقع بالاترین آمار روزانه مبتلایان به کرونا در قرقیزستان تا آن تاریخ بود و جالب اینکه پس از انتشار این یادداشت تا آخر سال و تا به امروز که وارد سال ۱۴۰۰ شده‌ایم؛ هنوز همان رکورد آماری حفظ شده و آمار روزانه مبتلایان به کرونا در قرقیزستان از آن عدد ذکر شده در عنوان یادداشت دیگر هیچوقت فراتر نرفته است. حال آنکه چه بسا پس از انتشار این یادداشت این رکورد می‌توانست تا پایان سال شکسته شود ولی عملاً این اتفاق نیفتاد و یادداشت ما همچنان تازه و آکتوال در دوران کرونای ۹۹ قرقیزستان باقی ماند.

انتشار یادداشتی در خصوص سردار دل‌ها شهیدسلیمانی درست در اولین سالگرد شهادتش در خبرگزاری مهر و نیز انتشار چهل و دومین یادداشت رایزن فرهنگی ایران در قرقیزستان درست در چهل و دومین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی از دیگر نکات جالب یادداشت‌های قرقیزستان درسال ۹۹ بشمار می‌روند.

امیدوار بودیم که با ورود به سال ۱۴۰۰ یعنی آخرین سال این قرن و همزمان با استفاده گسترده از انواع واکسن‌های وارداتی روسی و چینی و هندی و… این میهمان ناخوانده نیز بساطش را جمع کرده و سالی عاری از کرونا را آغاز کنیم. اینگونه نشد و اینگونه بنظر می‌رسد که ما همچنان این مهمان ناخوانده بی رحم را حداقل تا پایان بهار ۱۴۰۰ و شاید بیشتر در کنار خود خواهیم داشت. البته خوشبختانه با تدابیر اتخاذ شده توسط وزارت بهداشت و رعایت پروتکل‌ها توسط مردم در کنار استفاده از واکسن‌های ضدکرونا، کارآیی این ویروس نیز تا حد امیدوار کننده‌ای کاهش یافته و آمارها بخصوص فوتی‌های ناشی از کرونا خیلی پایین آمده و تاحد زیادی شرایط و وضعیت کنترل شده است هرچند دربرخی نقاط کشور شرایط و وضعیت کرونایی قرمز است و با ورود به سال نو و تعطیلات نوروزی بیم آن می‌رود که موج جدید کرونا دوباره خیز بردارد.

در سالی که گذشت خیلی‌ها در غم از دست دادن عزیزانشان بخاطر کرونا و غیر آن به سوگ نشستند و ما نیز در روزهای پایانی این سال درحالی که درگیر برنامه‌ها و فعالیت‌های نوروزی بودیم پدر مهربانمان را ازدست دادیم و در فراقش؛ در غربت و دور از خانواده پدری به سوگ نشستیم.

پدری کشاورز و زحمتکش که بیش از ۱۰ سال در بستر بیماری بود و تلاش‌ها و کمک‌های ما برای بهبود وضعیتش بخاطر نوع بیماری –سکته مغزی- تاثیر چندانی نداشت. آنچه او را و ما را بیش و پیش از همه اذیت و ناراحت می‌کرد تاثیر کاملاً منفی این سکته بر تحرک جسمانی و بخصوص قدرت تکلم پدرمان بود. پدر تا دوران پایان تحصیل دانشگاه من و ورودم به سیستم دولتی همچنان در روستا و از طریق کشاورزی در زمین‌های دیم امرار معاش می‌کرد و با زحمت بسیار فرزندان را برای تحصیل در شهر و کسب تحصیلات عالیه مورد حمایت قرار دادو درحالیکه هنوز سال‌های زیادی را در شهر ساکن نشده بود گرفتار مشکلات سلامتی‌اش شد و نتوانست زندگی راحت شهری را آنگونه که باید؛ تجربه کند.

بنای ما این بود در ایام نوروز ۱۴۰۰ نمایشگاه عکس نوروز را در مرکز ایرانشناسی فردوسی کتابخانه ملی قرقیزستان برگزار کنیم و همزمان این مرکز را نیز که پس از ۱۸ سال از زمان راه اندازی؛ در ماه‌های بهمن و اسفند توسط رایزنی فرهنگی و با حمایت اداره کل همکاری‌های علمی و دانشگاهی مرمت و بازسازی شده است؛ بازگشایی کنیم. متاسفانه بخاطر طول کشیدن کار بازسازی و نیز به‌موقع نرسیدن کتاب‌های درخواست شده از بنیاد ابن سینا مسکو برای تجهیز این مرکز به منایع ایرانی به زبان روسی نتوانسم این برنامه را در زمان پیش بینی شده برگزار کنیم و برهمین اساس تصمیم گرفتیم مرکز ایرانشناسی فردوسی در کتابخانه ملی قرقیزستان را در فرصت دیگری در بهار ۱۴۰۰ بازگشایی کنیم.

رایزنی بیشکک در آبان سال ۱۳۹۸ اولین دوره هفته زبان فارسی را با حضور دکتر رضا مرادصحرایی معاون آموزش و پژوهش بنیاد سعدی در بیشکک برگزار نمود و در آن زمان تصمیم براین شد که این هفته هر دو سال یک بار در قرقیزستان با حمایت بنیادسعدی برگزار شود. انشاالله در سه ماهه اول سال ۱۴۰۰ در صورت فراهم بودن شرایط و یاری کرونا بنا داریم دومین دوره این هفته را در بیشکک با برنامه‌های متعدد برگزار کنیم. تقدیراز سه تن از ایرانشناسان و استادان زبان فارسی و مترجمان برتر قرقیزستان؛ انتشار کتاب داستان رستم شاهنامه به زبان قرقیزی با حمایت نمایندگی الهدی در قرقیزستان؛ اعطای راتبه تحصیلی به تعدادی از دانشجویان زبان فارسی دانشگاه‌های قرقیزستان و بازگشایی مرکز ایرانشناسی فردوسی در کتابخانه ملی قرقیزستان و نیز تجهیز آن به منابع جدید ایرانی به زبان روسی و نیز نشست با استادان و مدرسان زبان فارسی و مدیران مدارس زبان فارسی و تقدیر از زحمات و تلاش‌های آنان در پایان سال تحصیلی کرونایی بخشی از برنامه‌های پیش‌بینی شده برای دومین دوره هفته زبان فارسی در قرقیزستان به‌شمار می‌روند.

پرویز قاسمی

۱۴۰۰/۱/۱

بیشکک

منبع خبر: خبرگزاری مهر

اخبار مرتبط: کرونا و یادداشت‌های قرقیزستان/ رکوردی که خوشبختانه شکسته نشد