واکسن و آینده آموزش عالی/ دانشجویان به آموزش ترکیبی رأی دادند

به گزارش خبرنگار مهر، نظام رتبه بندی کیواس (QS) از ابتدای شیوع پاندمی نسبت به نظرسنجی از دانشجویان و اساتید دانشگاه درباره وضعیت آموزش عالی در دوران قرنطینه، بسته شدن دانشگاه‌ها و آموزش مجازی در دوران کرونا اقدام کرد.

در تازه‌ترین نظرسنجی از دانشجویان از آنها خواسته شد که نظر خود را نسبت به آینده آموزش مجازی در آموزش عالی و تأثیر واکسن‌های کرونا بر بازگشایی دانشگاه‌ها و شرایط ادامه تحصیل متقاضیان تحصیل در دانشگاه بگویند.

چشم انداز آموزش عالی در جهان بسیار متفاوت از آنچه در یکسال پیش بود به نظر می‌رسد و بسیاری از کشورها حدود یک سال قرنطینه‌های اساسی را پشت سر گذاشتند. بحران کرونا ویروس باعث اتخاذ گسترده برای اجرای سیستم‌های یادگیری آنلاین و ابزارهای مختلف فناوری برای همکاری‌های علمی شده است.

با تغییر شرایط دانشجویان و استادان و قرار گرفتن آنها در محیط یادگیری آنلاین، دانشجویان و اساتید هم با این تغییرات کنار آمدند.

بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ دانشجوی بین‌المللی از ۱۵۳ کشور در نظرسنجی شرکت کردند.

از دانشجویان سوال شد در حال حاضر نسبت به شروع تحصیل خود چه احساسی دارند و ۶۹ درصد از پاسخ دهندگان اظهار داشتند که از شروع تحصیل خود خوشحال هستند و ۳۱ درصد اظهار داشتند که کاش شروع تحصیل خود را به تأخیر می‌انداختند.

نگاه جالب دیگری که در این نظرسنجی جدید نشان داده شده این است که تقریباً دو سوم پاسخ دهندگان (۵۸ درصد) آموزش حضوری را به آنلاین ترجیح می‌دهند و فقط ۱۹ درصد از پاسخ دهندگان آموزش آنلاین را به جای آموزش حضوری انتخاب کردند. در حالی که ۲۳ درصد اظهار داشتند که هیچ ترجیحی ندارند.

دلایل دانشجویان برای آموزش آنلاین و آموزش حضوری

برای کسانی که آموزش آنلاین را به صورت حضوری ترجیح می‌دهند دلایلی از جمله راحتی، ایجاد تعادل در کار، سودمندی و سلامت روان اهمیت داشت.

در مقابل طیف وسیعی از عوامل وجود دارد که می‌تواند در ترجیح آموزش حضوری نسبت به آنلاین تأثیرگذار باشد. از جمله اینکه پاسخ دهندگان به اختلاف ساعت و زمان، اهمیت مسائل، انزوا، استفاده بیشتر از یک دوره و ارزشی که برای تعاملات رو در رو با اساتید و همسالان خود قائل هستند، اشاره کردند.

با توجه به این یافته‌ها ممکن است مؤسسات آموزش عالی با برجسته کردن مزایا، نیاز به رسیدگی به چالش‌ها یا مضرات یادگیری آنلاین برای دانشجویان را مدنظر قرار دهند.

به عنوان مثال موضوع اختلاف ساعت به این ترتیب خود را نشان می‌دهد که دانشجویان بین‌المللی یک دانشگاه مجبور هستند شبانه در کلاس‌های مجازی شرکت کنند. ۶۳ درصد دانشجویان در شب در کلاس مجازی شرکت کرده‌اند. دانشگاه‌ها می‌توانند با اجازه ضبط کلاس و سخنرانی‌های اساتید این مشکل را حل کنند.

هنگامی که از دانشجویان سوال شد که آنها فکر می‌کنند دانشگاه شأن چقدر در ارائه آموزش آنلاین موفق بوده است، نتایج به طور کلی مثبت بود، ۱۹ درصد از پاسخ دهندگان بسیار موفق، ۴۱ درصد موفق و ۲۴ درصد متوسط موفق را انتخاب کردند.

از پاسخ دهندگان خواسته شد تا مشخص کنند که آیا آنها ترجیح می‌دهند فقط در کلاس‌های حضوری شرکت کنند یا در ترکیبی از کلاس‌های حضوری و حضوری شرکت کنند که ۳۹ درصد گزینه اول و ۶۱ درصد گزینه دوم را انتخاب کردند و این نشان می‌دهد که بسیاری از پاسخ دهندگان هنوز علاقمند به یک مدل ترکیبی از هر دو روش هستند و دانشگاه‌ها در بازگشایی می‌توانند از این مدل ترکیبی استفاده کنند.

نظر دانشجویان درباره نیاز به واکسن در بخش آموزش عالی

واکسن‌ها مهمترین بخش از آموزش عالی در ماه‌های آینده هستند زیرا دانشگاه‌ها بر اساس آن در نظر می‌گیرند که چه شرایطی را اتخاذ کنند.

از دانشجویان پرسیده شد آیا اگر واکسن COVID-۱۹ به آنها پیشنهاد شود آن را دریافت خواهند کرد. ۶۵ درصد دانشجویان بین‌المللی علاقه دارند که واکسن بزنند، ۲۶ درصد مطمئن نیستند و فقط ۱۰ درصد این کار را انجام نمی‌دهند.

برای ۱۰ درصد افرادی که علاقه به دریافت واکسن نداشتند یک سوال دیگر مطرح شد و پرسیده شد آیا اگر دانشگاه قبل از سفر به خارج از کشور به آنها اعلام کند که باید واکسن COVID-۱۹ را استفاده کنند آنها چه می‌کنند و ۳۹ درصد اعلام کردند که در صورت اعلام دانشگاه واکسن را دریافت می‌کنند.

این نشان می‌دهد که تنها اقلیت کوچکی از دانشجویان در صورت ارائه واکسن و اعلام دانشگاه منتخب، خود را ملزم به استفاده از واکسن قبل از سفر به خارج از کشور نمی‌دانند. از همین رو به نظر می‌رسد دانشگاه‌ها باید منافع بالقوه اجرای واکسیناسیون را برای دانشجویان بین‌المللی خود به دقت اعلام کنند.

از دانشجویان پرسیده شد آیا فکر می‌کنید قبل از اینکه دانشجو بتواند به کشور دانشگاه انتخابی خود سفر کند باید واکسن بزند یا خیر، نیمی از پاسخ دهندگان از واکسن مورد نیاز پشتیبانی کردند اما ۲۳ درصد گفتند این کار را انجام نمی‌دهند و ۲۷ درصد هم مطمئن نبودند.

این نشان می‌دهد که اگر دانشگاه‌ها تصمیم بگیرند شرایط لازم برای واکسن را اتخاذ کنند نیاز به یک برنامه ارتباطی جامع دارند تا دانشجویان از دلایل این تصمیم و مزایای آن مطلع شوند.

نگرش دانشجویان بین‌المللی به شرایط ادامه تحصیل در دوران پاندمی کرونا

اینکه دانشجویان ترجیح می‌دهند در کشوری تحصیل کنند که در حال حاضر مسافرت برای دانشجویان بین‌المللی باز است یا نه، پرسش دیگری از دانشجویان بود.

نتایج نشان داد که ۵۹ درصد دانشجویان ترجیح می‌دهند در کشوری که مسافرت در آن باز است تحصیل کنند و ۴۱ درصد ترجیح می‌دهند تحصیل خود را به تأخیر بیاندازند و این نشان می‌دهد که تعداد قابل توجهی از دانشجویان یک مقصد مطالعه خاص را در ذهن دارند و تمایلی به جدا شدن از آن برنامه ندارند.

بنابراین کشورهایی که مرزهای خود را به روی دانشجویان بین‌المللی باز می‌کنند با جذب طیف گسترده‌تری از دانشجو مواجه‌اند.

از دانشجویان سوال شد که آیا ترجیح می‌دهند شروع تحصیل خود را تا زمانی که بتوانند به کشور دانشگاه خود سفر کنند به تعویق اندازند یا تحصیلات خود را به صورت آنلاین از کشور خود آغاز کنند که پاسخ ۵۰ به ۵۰ بود.

از دانشجویان بین‌المللی خواسته شد بگویند آیا ترجیح می‌دهند وارد یک قرنطینه در کشور دانشگاه مقصد خود شوند یا در کشور خود بمانند و تحصیلات خود را به صورت آنلاین ادامه دهند که ۶۸ درصد پاسخ دادند مایل به ورود به یک محیط قرنطینه در کشور مقصد خود هستند و این نشان دهنده تمایل قابل توجه دانشجویان بین‌المللی برای گذراندن قرنطینه برای رسیدن به کشور مقصدشان است.

سرانجام، از دانشجویان بین‌المللی پرسیده شد که آیا ترجیح می‌دهند در خوابگاه‌های دانشجویی قرنطینه شوند یا در هتل که نکته جالب توجه این است که ۶۴ درصد خوابگاه و ۳۶ درصد هتل را انتخاب کردند.

این ممکن است به دلیل محدودیت‌ها و فشارهای مالی باشد و یا اینکه دانشجویان بخواهند در یک محیط آشنا قرار بگیرند. این مفهوم نشان می‌دهد که دولت‌ها باید در نظر بگیرند که دانشجویان بین‌المللی را در خوابگاه‌های دانشجویی قرنطینه کنند زیرا این امر به دانشگاه‌ها این امکان را می‌دهد تا به دانشجویان خود به طور موثرتری آموزش دهند.

در دوران پاندمی کرونا دانشجویان از خدمات پشتیبانی استفاده کردند و مشهورترین خدمات پشتیبانی خدمات مشاوره شغلی (۲۸ درصد)، خدماتی برای دانشجویان بین‌المللی (۲۸ درصد) و مشاوره بهداشت روان (۱۸ درصد) بوده است.

در نهایت ۲۰ درصد دانشجویان فکر می‌کنند که دانشگاه آنها در ارائه خدمات پشتیبانی بهداشت روان بسیار مؤثر بوده است.