تجربه ی چند روز گشت و گذار در کلاب هاوس ایرونی ها!؛ ف. م. سخن - Gooya News

چند روز پیش، از شدت خستگی و درماندگی گریه ام گرفته بود (حالا شما یک آدم صد کیلویی سیبیل کلفت را در نظر بگیرید که گریه اش گرفته است شاید یک کم بخندید :) ) و دست دعا به سمت آسمان برداشته بودم که خدایا! چی می شد یه سه ساعت، نشد دو ساعت، نشد یه ساعت، به بیست و چهار ساعت شبانه روز من اضافه می کردی، تا من بدن ام از شدت خستگی به ارتعاش نیفتد و بتوانم با نوشته هایم خدمت حکومت نکبت برسم!

ینی اصن یه وضی!

خدا بگویم این راه اندازندگان کلاب هاوس را چیکار کند که این پلتفرم هم اضافه شد به پلتفرم های فضولی کردن های من و البته نه مثل معتادهای بی کار، ده دوازده ساعت بلکه حدود یکی دو ساعت در ساعاتی که روی مبل ام کله پا شده ام گفت و گو ها را گوش می کنم و البته کلی در این یکی دو ساعت ها چیز یاد گرفته ام!

اولین چیزی که در اتاق های مختلف با آن برخورد کرده ام، این بوده است که ما «ایرونیا» در کلاب هاوس هم ایرونی هستیم و اونهم چه جور!

گفتم اگر مرحوم جمال زاده، «خلقیات ما ایرانیان» را نوشت، من هم «اخلاقیات ما ایرونیا در کلاب هاوس» را قلمی کنم شاید آیندگان را به کار آید!