اگر سپاه نبود، «نظام» هم نبود - Gooya News

زیتون ـ سولماز ایکدر: دوم اردیبهشت ماه ۴۲ سال پیش، با دستور روح‌الله خمینی به شورای انقلاب اسلامی، سپاه پاسداران رسما تاسیس شد. تشکیل اولیه سپاه به درخواست دولت موقت بود. پس از پیروزی انقلاب ۵۷ که دولت به دلیل فروپاشی قوای نظامی احتیاج به یک نیروی مسلح را احساس می‌کرد درخواست تشکیل نیرویی مسلح بنام گارد ملی را مطرح کرد. از همین رو حسن لاهوتی با حکمی از بنیانگذار انقلاب اسلامی برای تشکیل این نیرو مامور شد و به پیشنهاد محمد توسلی نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای آن برگزیده شد.

در حکم روح‌الله خمینی برای تاسیس سپاه پاسداران تأکید شده بود که این نیرو زیر نظر دولت موقت فعالیت خواهد کرد.

اساسنامه سپاه در اواخر بهمن ۱۳۵۷ تکمیل شد در حالی که حکومت جدید در حال جمع‌آوری سلاح‌های پخش شده در میان مردم در روزهای انقلاب بود. اسفند ماه همان سال در جلسه‌ای در پادگان عباس‌آباد که با حضور ابوشریف، محسن رفیقدوست، مرتضی الویری، علی محمد بشارتی، محمد غرضی، حسن جعفری، علی فرزین، ضرابی، هاشم صباغیان، تهرانچی و علی دانش منفرد تشکیل شد، علی دانش‌منفرد به عنوان فرمانده سپاه پاسداران انتخاب شد. محسن رفیقدوست مسوول تدارکات، بشارتی مسوول اطلاعات و مرتضی الویری مسوول روابط عمومی سپاه شد.

پس از آن و در تدوین قانون اساسی، بر خلاف حکم اولیه روح‌الله خمینی، سپاه پاسداران تبدیل به یک نیروی نظامی دائمی برای جمهوری اسلام شد و بر اساس اصل۱۵۰ «قانون اساسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشکیل شد، برای ادامهٔ نقش خود در نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن پابرجا می‌ماند.»

در حکم روح‌الله خمینی برای تاسیس سپاه پاسداران تأکید شده بود که این نیرو زیر نظر دولت موقت فعالیت خواهد کرد.

سپاه پاسداران طی بیش از چهل سال گذشته به وظیفه‌ای که قانون اساسی برایش تعیین کرده٬ پایبند مانده و برای حفظ تنها دستاورد انقلاب اسلامی یعنی «جمهوری اسلامی» از هیچ کاری فروگذار نکرده است.

بازوی سرکوب داخلی

یکی از راه‌های حفظ نظام، کنترل و سرکوب مخالفان داخلی بود. نقش سپاه پاسداران در سرکوب اعتراضات مردمی از ابتدای انقلاب تابحال سال به سال پررنگ‌تر شد. بخصوص پس از انتصاب محمدعلی جعفری به فرماندهی کل سپاه در سال ۱۳۸۶. او با نوآرایی‌های تشکیلاتی در سپاه، سازمان‌ها سازمان بسیج مستضعفین و سازمان حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ۳۱ سپاه استانی را برای کنترل اعتراضات مردمی تشکیل داد تا به این وسیله به وظیفه قانونی‌اش یعنی «حافظت از جمهوری اسلامی» جامه عمل بپوشاند.

این نیروی نظامی پررنگ‌ترین نقش را در سرکوب اعتراضات آبان ماه سال ۹۸ داشتند.

این اعتراضات سراسری آبان ۹۸ در ۲۹ استان ایران با مشت آهنین نیروهای امنیتی به خصوص سپاه پاسداران سرکوب شد. تصاویر فراوانی که از آن اعتراضات منتشر شد٬ نشان می‌دهد که نیروهای امنیتی، سپاه پاسداران و بسیج با استفاده از سلاح‌های جنگی در نقاط مختلف کشور، به سوی معترضان به صورت مستقیم و هدفمند تیراندازی مستقیم کرده‌اند.

عفو بین‌الملل در گزارشی که مبتنی بر تحقیقات چند ماهه است ذکر می‌کند که «به جز چهار مورد، همه قربانیان بر اثر اصابت گلوله‌های نیروهای امنیتی - از جمله اعضای سپاه پاسداران و بسیج و مأموران نیروی انتظامی - جان باخته‌اند؛ گلوله‌های مرگبار این نیروها اغلب به سمت سر یا بالاتنهٔ قربانیان شلیک شده، و این نشان می‌دهد که هدف آنان شلیک به قصد کشتن بوده‌است.»

پس از اعتراضات آبان ۱۳۹۸، لیلا واثقی، فرماندار شهر قدس در استان تهران، اعلام کرد که در روز ۲۵ آبان شخصاً به نیروهای انتظامی دستور داده به معترضانی که وارد فرمانداری شده بودند شلیک کنند. وی همچنین افزود «وقتی معترضان فرمانداری را تصرف کردند، به سپاه پاسداران رفته و با نیروهای امنیتی بازگشته است.»