نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

این پرونده خبرآنلاین، پیشکشی ست به مناسبت روز دهم « ماه » خواندن «او».

او تکیه گاه است.
«ذرّه»های معلّق در هوا، در نور خورشید است که به چشم می آید. اگر فروغی برآنها نتابد، «هیچ»ند.
خدا، هستی مطلق و قدرت تامه هستی است و هر توانایی، از توان او سرچشمه گرفته است. پس مؤمن، بر او تکیه دارد و توکّلش بر اوست.
خداوند، تنها پشتوانه ای است که زایل شدنی نیست.
تنها تکیه گاهی است که اطمینان بخش است.
تنها مرجع و ملجأ و پناهگاهی است که هم قدرت وعلم دارد، هم رؤوف و مهربان است و هم بنده نواز و کریم.

| حافظ:
محراب ابرویت بنما تا سحرگهی
دست دعا برآرم و در گردن آرمت

| حافظ:
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد