اسطوره آواز هورامان از «مرحبا و الوداع» در رمضان می‌گوید

نرگس کیانی: ماموستا شفیع خالدی‌کیمنه‌ای، اسطوره آواز هورامان و دارای گواهینامه درجه یک هنری، نه تنها سرمایه‌ای ملی که چهره‌ای بین‌المللی است.

او متولد ١٣٢٠ در کیمنه‌ بخش نوسود از توابع شهر پاوه و فرزند مردی‌ست که آواز هورامی را سینه‌به‌سینه فراگرفت و در هورامان ایران و عراق گسترش داد.

ماموستا خالدی‌کمینه‌ای را که اولین حضورش در رادیو به سال ١٣٣٦ در رادیو ارگ تهران و رادیو ارتش کرمانشاه برمی‌گردد نخستین هنرمندی می‌دانند که این آواز را در رادیو ضبط و ترانه‌های آن را با ارکستر موسیقی اجرا کرد. او پس از ویرانی روستای کیمنه‌ در جنگ، به سنندج کوچ و فعالیت دوباره خود را از ١٣٦١ در صداوسیمای کردستان آغاز کرد. هنرمندی که ۶۰ سال از عمرش را صرف خدمت به فرهنگ کرده و کوشیده است هنرش را نه فقط در سرزمین خود که در سطحی بین‌المللی به مردم بشناساند.

صحبت از لحظه‌ای که موسیقی و رمضان دست در دست یکدیگر می‌گذارند و آیین‌های موسیقایی کردستان از جمله نوای «مرحبا، مرحبا یا شهرالرمضان» در نیمه اول و «الوداع، الوداع یا شهرالرمضان» در نیمه دوم این ماه، بهانه‌ای شد برای تماس با اسطوره آواز هورامان که با صحبت با فرزند موسیقی‌دان او؛ محمدرفیع خالدی ادامه پیدا کرد.

الحمدالله که مرحبا و الوداع همچنان در کردستان برپاست

ماموستا خالدی‌کمینه‌ای در پاسخ به این سوال که آیا نوای مرحبا و الوداع همچنان در کردستان به گوش می‌رسد، گفت: «عَرضَت بکنم اگرچه حالا خانه ما در سنندج است اما در زمان‌های دور در منطقه هورامانت از پدرم که صدایی خوب داشت، بانگ (اذان)، مناجات، پارشو (برگزاری آیین‌های سحری) و... را یاد گرفتم. من ۷۸ سالم است و از کودکی زیر سایه خدا و از پدرم که خدا رحمتش کند «مرحبا مرحبا یا شهرالرمضان، مرحبا مرحبا یا شهرالخیر و البرکت و الاحسان، مرحبا، مرحبا یا شهرالتسبیح و التهلیل و تلاوت‌القرآن، مرحبا» را آموختم و پارشو کردم و مردمان بلند شدند و روزه گرفتند.»

ماموستا شفیع خالدی کمینه‌ای و پسرش، محمدرفیع خالدی