مقام بهشتیِ حضرت خدیجه در بیان رسول خدا (ص)

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حضرت خَدیجَه دختر خُوَیلِد مشهور به خدیجه کبری سلام‌الله علی‌ها نخستین همسر رسول الله صلی الله علیه و آله و مادر حضرت زهرا سلام الله علی‌ها است. این بانوی بزرگوار قبل از بعثت با پیامبر (ص) ازدواج کرد و اولین زنی است که به ایشان ایمان آورد.

رسول خدا (ص) از خدیجه دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله و چهار دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام‌کلثوم و فاطمه سلام‌الله علی‌ها داشت؛ بنابراین همه فرزندان پیامبر (ص) به جز ابراهیم، از خدیجه (س) بودند.

خانواده‌‏اى که‏ خدیجه را پرورش داد، از نظر شرافت ‏خانوادگى و نسبت‏‌هاى ‏خویشاوندى، در شمار بزرگ‌ترین قبیله‌‏هاى عرب جاى داشت. این ‏خاندان در همه حجاز نفوذ داشت. آثار بزرگى و نجابت و شرافت ازکردار و گفتار خدیجه پدیدار بود. وجود ویژگی‌های آسمانی این بانوی بزرگوار و نیز نسب پاک ایشان سبب شد خداوند به او چنین توفیقی دهد که بانوی برترین خلق خدا و مادر سیدة نساء العالمین شود.

وجود ویژگی‌های تحسین برانگیز در حضرت خدیجه (س) او را مقرب درگاه الهی و محبوب پیامبر (ص) قرار داد تا جایی که آن حضرت در تفسیر آیه ۲۷ و ۲۸ سوره مطففین آنجا که خداوند می‌فرماید «وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیمٍ؛ و [ این باده ناب مُهر و موم شده]آمیخته‌‏اى از «تسنیم» است‏»، «عَیْناً یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ؛ همان چشمه بهشتی که مقربان از آن می‌نوشند.» حضرت خدیجه (س) را یکی از مقربان معرفی کرده و فرمود: «آن (باده بهشتی) بهترین نوشیدنى بهشت است که آل محمد از آن مى‌‏نوشند و آنان هستند که مقربان و سابقان هستند: رسول اللَّه و على بن ابى‌طالب و فاطمه و خدیجه و فرزندان آن‌ها که از نظر ایمان پیروانشان بوده‌‏اند، این نهر از بلندی‌هاى قصر بهشتى آن‌ها فرو می‌ریزد؛ هُوَ أَشْرَفُ شَرَابٍ فِی الْجَنَّةِ یَشْرَبُهُ مُحَمَّدٌ وَ آلُ مُحَمَّدٍ وَ هُمُ الْمُقَرَّبُونَ‏ السَّابِقُونَ‏ رَسُولُ اللَّهِ وَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ الْأَئِمَّةُ وَ فَاطِمَةُ وَ خَدِیجَةُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى ذُرِّیَّتِهِمْ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِیمَانٍ تُسَنَّمُ‏ عَلَیْهِمْ مِنْ أَعَالِی دُورِهِمْ.» (تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص ۷۵۳)