کارزار توییتری؛ اعتراض به عضویت ایران در کمیسیون مقام زن

پس از آنکه شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل،  ایران را به عنوان یکی از ۴۵ کشور عضو "نهاد زنان سازمان ملل" انتخاب کرد، موجی از خشم در داخل و خارج از ایران علیه این انتخاب به راه افتاد. اعتراض به این که چگونه جمهوری اسلامی ایران، با سابقه بیش از ۴۰ سال زن ستیزی و قوانین قرون وسطایی می‌تواند عضو چنین نهادی باشد که وظیفه آن ارتقای برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان است.

این اعتراضات از جمله در قالب یک طوفان توییتری ادامه یافته تا صدای زنان ایران را به گوش جهان و نهادهای بین‌المللی برساند. بنیاد عبدالرحمن برومند، از جمله نهادهایی است که در  حساب توییتری خود به عضویت ایران در کمیسیون وضعیت زنان در سازمان ملل اعتراض کرده و گفته است قوانین جمهوری اسلامی زن را شهروند درجه دو به حساب می‌‌آورد.

روزی که عضویت ایران در این نهاد اعلام شد،  هیلل نویر مدیر اجرایی دیده‌بان سازمان ملل این انتخاب را «مسخره»، از «منظر اخلاقی قابل سرزنش» و «روزی سیاه برای حقوق زنان و حقوق بشر» توصیف کرد. او  در توییتی به طعنه نوشت که «برگزیدن رژیم آیت‌الله خامنه‌ای مثل این است که یک آتش‌افروز را رئیس آتش‌نشانی کنیم.»

شبیه این سخنان در کارزار توییتری نیز دیده می‌شود.

اعتراض‌های بسیاری نیز به آن دسته از ایرانیان مقیم اروپا شده که به دلایل مختلف از چنین انتخابی دفاع کرده‌اند. آسیه امینی، فعال حقوق زنان به گفت‌وگوی بهاره لتنس اعتراض کرده است. بهاره لنتس در گفت وگو با شبکه دو تلویزیون نروژ از عضویت ایران دفاع کرده ااست.  بهاره لنتس، مقیم اسلو، از پناهندگان ایرانی است که با پرونده «فرار از ازدواج اجباری» به نروژ پناهنده شده است.

یکی دیگر از کاربران به اعدام ریحانه جباری به عنوان نمونه‌ای از بی عدالتی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، آنجا که پای یک زن به میان می‌آید نگاه کرده است.

اعتراض به عضویت جمهوری اسلامی در "نهاد زنان سازمان ملل" در شبکه‌های اجتماعی از همان روز انتخاب ایران آغاز شد. نیره توحیدی، استاد دانشگاه و پژوهشگر مسایل زنان در حساب خود آن را «شرم‌آور» خواند و نوشت سال ۲۰۱۷ عربستان سعودی و حال ایران!

ایران برای چهار سال در این نهاد انتخاب شده است. آرای مثبت چند کشور اروپایی نیز به این عضویت کمک کرده است.