کتابی که در سوگواری پدر به امیلیا کلارک کمک کرد

کتابی که در سوگواری پدر به امیلیا کلارک کمک کرد

• کرستی مک کوایر
• بی‌بی‌سی

۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۱ مه ۲۰۲۱، ۰۴:۰۵ GMT

منبع تصویر، ROBERT ASCROFT

توضیح تصویر،

امیلیا کلارک در سال ۲۰۱۸ از سوی بفتا لس‌آنجلس به عنوان هنرمند بریتانیایی سال انتخاب شد

امیلیا کلارک، یک بار مادر اژدها و همیشه کتابخوان بوده است.

او در گفت‌وگو با فرانت‌لاین، برنامه فرهنگی بی‌بی‌سی، گفته است:‌ "من در حالت عادی در کتابفروشی‌ها زندگی می‌کنم و همیشه در حال خواندن هستم. وقتی در میانه خواندن یک کتاب نباشم،‌ ناراحتم. "

• می‌خواهید کتاب‌های بیشتری بخوانید؟ ده راهنمایی برای تغییر الگوی مطالعه
• چطور سال به سال بیشتر کتاب بخوانیم؟
• چرا شنیدن کتاب خوب است؟

از بین همه کتاب‌هایی که ستاره "بازی تاج و تخت" در دوران شهربندان کووید-۱۹ خوانده است، یک کتاب به طور خاص نه تنها تفکر او درباره زندگی، که نظرش درباره مرگ را نیز تغییر داد: کتاب "چرا کاری را که از تو خواسته بودند انجام ندادی؟" اثر جنی دیسکی، رمان‌نویس و مقاله‌نویس فقید بریتانیایی است.

این کتاب که پس از مرگ نویسنده منتشر شده، مجموعه‌ای از بهترین یادداشت‌های دیسکی به انتخاب ماری-کی ویلمر، سردبیر سابق لاندن ریویو آو بوکز است. جنی دیسکی که در زمان حیات، از مقاله‌نویس‌های این مجله بوده است، در سال ۲۰۱۶ در سن ۶۸ سالگی درگذشت.

منبع تصویر، MICHAEL BENNETT, NATIONAL PORTRAIT GALLERY LONDON

توضیح تصویر،

جنی دیسکی، مقاله‌نویس و رمان‌نویس

این اثر غیرداستانی که مطالعه‌ای گستاخانه درباره طبیعت انسان است و در این مسیر رولد دال، ستاره‌های موسیقی راک،‌ پنگوئن‌‌ها و ارانگوتان‌ها را قال گذاشته است، خیلی تصادفی به خانه امیلیا کلارک رسید.

کلارک می‌گوید: "وقتی دیگر نمی‌توانستم به کتابفروشی بروم، مشترک یک سرویس ارسال کتاب شدم که هر ماه کتابی برایم می‌فرستد و من هیجان‌زده می‌شوم که از قبل نمی‌دانم آن کتاب چیست. " کتاب جنی دیسکی یکی از این کتاب‌ها بود.

"من بسیار جذب سبک نوشتن او شدم که غیرواقعی بود. "

نیویورک تایمز در توصیف این کتاب نوشته است که حاوی "ظرافتی عاری از اصطلاحات پیچیده، از ذهن وسوسه‌انگیز جنی دیسکی است. " دافنه مرکین، نویسنده این مقاله نیویورک تایمز می‌گوید که آرزو می‌کند "آدم‌های بیشتری بودند که شبیه دیسکی فکر کنند. آن گاه دنیا بخشنده‌تر، کمتر سطحی و بی‌نهایت جای فریبنده‌تری می‌بود. "

• زن مرموزی که الهام‌بخش یک داستان پرفروش شد

وقتی امیلیا کلارک این کتاب را در یک پست اینستاگرامی به ۲۷ میلیون فالوئر خود توصیه کرد و در توصیف آن گفت که "شوخ‌طبعانه، اندوهناک، پربینش و خردمندانه" است، این پست توجه دکتر ایان پترسون را جلب کرد. استاد دانشگاه و شاعری که تا زمان مرگ همسر جنی دیسکی بود.

منبع تصویر، HBO

توضیح تصویر،

ملکه اژدها، دنریس تارگاریان، در سریال بازی تاج و تخت

پترسون از طریق سرویس جهانی بی‌بی‌سی به امیلیا کلارک گفته است:‌ "بسیار عالی بود که عکس تو را دیدم در حالی که کتاب را در دست گرفته‌ای و ناگهان یاد وقتی افتادم که جنی هنوز زنده بود و سریال بازی تاج و تخت را می‌دیدیم. "

جنی دیسکی طرفدار پر و پا قرص مجموعه تلویزیونی بازی تاج و تخت بود که امیلیا کلارک در آن نقش دنریس تارگاریان را بازی کرده است. پترسون می‌گوید که مولفه فانتزی این سریال برای دیسکی جذاب بود. "او واقعا دوست داشت که مادر اژدها باشد و کاملا شیفته این ایده شده بود. سریال‌‌های واقعا خوب پلیسی که به فرار از واقعیت کمک می‌کنند یا چیزهایی شبیه بازی تاج و تخت، به شما اجازه می‌دهد که ذهن خود را از نگرانی‌ها و اضطراب‌ها پاک کنید."

از قرار معلوم، کتاب خود دیسکی هم، چنین نقشی برای ارضای میل فرار از واقعیت در طول دوران همه‌گیری کرونا برای امیلیا کلارک بازی کرده است.

تشنه اطلاعات بیشتر

امیلیا کلار ک می‌گوید: "نکته اصلی جنی در این کتاب مجموعه یادداشت همین بود. من همراه با او در زمان به عقب سفر کردم و این کتاب در این چنین دورانی واقعا مرا از خودم بیرون کشید. به خودم آمدم و دیدم تشنه یافتن قطعه بعدی هستم در مورد اینکه جنی که بود و زندگی‌اش چگونه بود. "

تاملات شخصی دیسکی که اغلب با مرور کتاب‌ها آغاز می‌شوند، در بازه ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۴ نوشته شده است. در یادداشت آخر، با عنوان ساده "یک تشخیص"، نویسنده لحظه‌ای با خواننده به اشتراک می‌گذارد که فهمیده است سرطان ریه غیرقابل درمان دارد و آن را همراه با یک جوک بیان می‌کند. همان‌گونه که پترسون، همسر دیسکی، به یاد می‌آورد: "دکتر گفت 'می‌فهمید که این سرطان است' و جنی گفت 'اوه، خب بهتر است من مواد درست کنم' که ارجاعی بود به سریال 'برکینگ بد' که بیشتر مردم آن را دیده‌اند - اما متخصص سرطان سریال را ندیده بود. "

دارویی برای روح

دیسکی مدت‌ها بود که توانسته بود نگاهی بی‌پرده و شوخ‌طبعانه به مرگ داشته باشد، همان‌طور که در یادداشتی در مورد گورستان‌ها، تابوت‌ها و خاکسپاری‌ها در سال ۱۹۹۴ چنین کرده بود.

این موضوع مورد علاقه شخصی کلارک است و می‌گوید:‌ "یادداشت 'مرکز مرگ طبیعی' مرا از شدت خنده به زوزه واداشت و این به وضوح پیش از تشخیص سرطان او بود. "

نویسنده در این یادداشت، ارزش‌های نسبی یک برنامه خاکسپاری اشتراکی و یک کفن پشمی طبیعی را برای مرگ خودش در آینده در نظر می‌گیرد. او همچنین درباره مرگ پدرش وقتی که ۱۷ ساله بود تامل می‌کند؛ تجربه‌ای که کلارک کاملا با آن ارتباط برقرار می‌کند.

کلارک می‌گوید: "طوری که او درباره مرگ می‌نویسد، باعث می‌شود که حس کنید همه چیز روبراه است. من چهار سال پیش پدرم را از دست دادم و هنوز حس می‌کنم که همین دیروز بود. و از زمان مرگ او من بسیار به مرگ و رفتن او فکر می‌کنم. و بنابراین خواندن برداشت جنی دیسکی درباره مرگ واقعا مانند دارویی برای روح بود. "

پترسون، همسر دیسکی، در سراسر این مجموعه یادداشت ظاهر می‌شود اما تنها به عنوان شاعر او را می‌شناسیم. یک "ناشناسی نمادین" که خود پترسون از آن لذت می‌برد.

این ناشناس بودن زمانی از میان رفت که پترسون برای همسرفقیدش سوگنامه نوشت. این مرثیه که شعری با عنوان "هیچی فراوان" بود، در سال ۲۰۱۷ برنده جایزه فوروارد برای بهترین تک شعر شد.

پنج سال پس از مرگ دیسکی، همسرش می‌اندیشد که چگونه "خواندن کتاب‌ و این‌گونه حرف زدن درباره‌اش، او را با قدرت زیاد برمی‌گرداند. "

امیلیا کلارک موافق است که "ما همین ‌گونه به زندگی ادامه می‌دهیم. "

• خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بی‌‌بی‌سی فارسی دنبال کنید