عید است و ابروی همچون هلال دوست

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا نوراللهیان عضوهیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس، چهارشنبه ۲۲ اردیبهشت در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: روزی که از ضیافت و میهمانی خاص و ویژه خدای رئوف و مهربان باید خداحافظی کنیم. توصیه شده امروزهرگاه نشاط لازم وجود داشت، با ماه رمضان وداع کنیم، خداحافظی و وداعی جانانه، همچون وداع با دوست مهربانی که خیلی پربرکت و ایام آن ایام خیلی خوبی بود. ما در میهمانی ای هستیم که می‌خواهیم از آن خارج شویم. این میهمانی باعث نجات ما از آتش جهنم بود. باعث افزایش نورانیت و ریزش فیوضات پروردگار بود.

شب قدر داشت، شب مبارکی که خداوند در آن شب بندگان گنهکارش رامی آمرزد. ماهی که سحرخیزی داشت، ابوحمزه ثمالی داشت، افطار داشت، مناجات داشت، دعای سحر داشت و بالاخره توبه داشت. وداع با ماه مبارک رمضان آن گونه که در دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه یا دعای مکارم الاخلاق آمده، خوب است، ولی وداع باید براستی و جانانه باشد. «السَّلاَمُ عَلَیک مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ اَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ‏» سلام و خداحافظی با تو ای ماهی که ان شاءالله بار دیگر ما را سال‌های آینده در خودت ببینی، هرچند فراق تو برای ما سخت است و تا بودی عظمت و جلالت ساعات و دقایقت برای ما زیبا بود.

برای وداع با ماه مبارک رمضان دعاهایی وارد شده است که جابربن عبدالله انصاری یکی از صحابه پیامبر(ص) می‌گوید: جمعه آخر ماه رمضانی رفتم خدمت پیامبر خدا(ص)، حضرت چون نگاهشان به من افتاد، فرمودند وداع کن با ماه رمضان و بگو؛«اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیامِنا اِیاهُ فَاِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنی مَرْحُوما وَلا تَجْعَلنی مَحْرُوما» (خدایا این ماه را ماه آخر روزه‌داری ما قرارمده و اگر چنین خواهی کرد، پس مرا از کسانی قرار ده که مورد رحمت تو قرار گرفته‌اند و مرا از محرومین قرار مده) یک سجده شکر بسیار بامعنویتی هم به جا آوریم. البته بزرگان گفته‌اند، وداع با ماه رمضان برای کسانی مفهوم واقعی دارد که بدرستی در رمضان بوده‌اند. روزه واقعی گرفته‌اند. اما ما چه؟! ما که روزه بینابین و بندگی ضعیفی داشته‌ایم. ما باید بیش از هرچیز حسن ظن نسبت به خدا داشته باشیم و به رحمت پروردگار امیدوار باشیم.

حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که نشان می‌دهد خداوند برای امروز و امشب بندگانش چه تدارکات بزرگی دیده است؛«خداوند متعال در آخر هر روز از ماه رمضان، به هنگام افطارهزار هزار نفر را و در شب جمعه و روز جمعه این ماه در هر ساعت، این تعداد را که همگی سزاوار آتش جهنم اند، از آتش آزاد می‌کند و هنگامی که آخرین روز ماه رمضان فرامی‌رسد، در آن روز به تعداد کسانی که از اول تا آخر ماه رمضان آزاد کرده، بندگان گناهکار خویش را از آتش جهنم آزاد می‌کند.» البته این اعداد نمادین است شاید اعداد خیلی بیشتر از این هم باشد که خداوند بندگانش را از آتش رهایی می‌بخشد.

چه آنان که از دنیا رفته‌اند و چه آنان که هنوز در این دنیا هستند. یعنی کسانی که مستحق آتش بودند، هر شب هنگام افطار، خداوند جمع بسیاری از آنان را از آتش جهنم نجات می‌دهد ولی شب آخر ماه که می‌رسد، خداوند به اندازه این سی شب گنهکاران را می‌آمرزد. اینها تدارکاتی است که خداوند برای بندگانش در این شب و روز عید دیده است. اما با فرارسیدن فطر ما چه کنیم؟ فردا عید فطر است. روز شادمانی و اعطای جایزه است. خداوند دوست دارد که ما با بندگی و عبودیت و خوش گمانی و حسن ظن، ازاو جایزه بخواهیم. فرج امام زمانمان را بخواهیم. فرجی برای مستضعفین، برای گرفتاران و... را بخواهیم. دراین شب ما می‌توانیم از خداوند متعال درخواست‌های بزرگ داشته باشیم. امام سجاد می‌فرماید: این شب کمتر از شب قدر نیست.

بنابراین در این شب جدیت داشته باشیم که از خداوند درخواست داشته باشیم. از خدا بندگی بخواهیم، از خدا شفای بیماران و رفع بلاهای بزرگ از جامعه بشری را بخواهیم. در نماز این روز به خداوند می‌گوییم؛ «اَسْأَلُک بِحَقِّ هَذَا الْیوْمِ»(خدایا به حق این روز تو را قسم می‌دهیم) این قدر این روز بزرگ است که خدا را به این روز قسم می‌دهیم. «الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیداً» که آن را عید مسلمانان قراردادی «وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی‌الله عَلَیهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفاً [وَ کرَامَة] وَ مَزِیداً» و برای پیامبر ما امروز ذخیره بزرگی است. این روز، روز شرافت است. روزمزید و فزونی نعمت است.

روز کرامت پیامبر است از این‌رو گفته‌اند در آن جامه نو بپوشید، روی خوش و عطر گل و گلاب داشته باشید و بعد از طلوع آفتاب، نمازعید بخوانید و قبل از آن فطریه بدهید. همچنین در اعمال امشب احیا و عبادت و بیتوته توصیه شده است. امشب جا دارد با تفکر، با تضرع با ابتهال از خداوند تقاضا کنیم تا اولاً به ما توفیق دهد سال‌هایی درماه رمضان حضور داشته باشیم. فطر از نظر واژه شناسی از ریشه فطرت است. یعنی انسان در این روز یک سنخیتی با روح و فطرت و معنای خودش پیدا می‌کند.

عید عبودیت، عیدی که شیطان و شیطنت در این روز به خاک ذلت می‌افتد و مسلمین در این روز از جایگاه ویژه‌ای نزد پروردگارشان برخوردارند. اگرچه در حال خروج از میهمانی خداوند هستیم، ولی رحمت الهی  و رزق و عنایات الهی و دعاهای امام زمان(عج) ما را بدرقه می‌کنند. این عید سعید را برای همه بشریت، مسلمانان و بخصوص مردم ایران مبارک گرداند.