فرانسه به شهروندان افغان که در کشور خود برای نهادهای فرانسوی کار کرده‌اند، پناهندگی می‌دهد

تبلیغ بازرگانی

فرانسه که پیش از این به سبب خودداری از اعطای پناهندگی به تمامی «کارکنان غیرنظامی محلی» همکار ارتش این کشور در افغانستان مورد انتقاد انجمن‌های غیردولتی قرار گرفته بود، اینک کار انتقال شماری از همکاران پیشین نهادهای این کشور در افغانستان را آغاز کرده است.

نخستین پرواز تدارک دیده شده از سوی وزارت امور خارجۀ فرانسه که در روز دوشنبۀ هفتۀ جاری صورت گرفت چند پرواز دیگر به دنبال خواهد داشت. در مجموع حدود ۶۰۰ نفر از این طریق به فرانسه انتقال خواهند یافت. وزارت امور خارجه کار صدور ویزا، تهیۀ بلیط هواپیما، پرداخت مبلغی کمک زندگی، تدارک مسکن در فرانسه و انجام تشریفات در برابر ادارۀ پناهندگی را بر عهده گرفته است.

بر اساس تصمیم دولت، برنامۀ کنونی همکاران پیشین در هر حرفه و مقامی را در بر می‌گیرد و شامل مترجمان، رانندگان، آشپزها، کارکنان اداری و پشتیبانی و ماموران نظافت می‌شود.

در گذشته دولت فرانسه به هنگام خروج نیروهای خود از افغانستان در سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ تنها به پذیرش شمار اندکی از مترجمان ارتش این کشور اکتفا کرده بود. در نخستین طرح تنها ٧۳ مترجم افغان ویزای اقامت در فرانسه را دریافت داشتند. سه سال بعد تحت فشار انجمن ویژه‌ای که به این منظور پایه گذاری شد، ۱۰۳ تن دیگر نیز به دریافت پناهندگی در فرانسه نائل آمدند. تلاش‌ها به این منظور در سال ۲۰۱۸ به انتقال ۵۱ نفر دیگر انجامید.

طرح کنونی که شامل چند صد تن می‌شود، از پیش‌بینی آینده‌ای تیره و چشم انداز تسلط طالبان بر کشور حکایت می‌کند و شماری از انجمن‌های غیردولتی فعال در افغانستان و نیز دولت این کشور را ناخرسند ساخته است.

از نظر دولت افغانستان، تصمیم به انتقال همکاران محلی به فرانسه که در گذشته نیز در تهدید گروه‌های افراطی و بویژه طالبان قرار داشتند، نشان می‌دهد که پاریس از حال تسلط این گروه‌ها بر کشور را اجتناب ناپذیر می‌داند و دولت کنونی را از حفظ جان آنان ناتوان می‌بیند.

انجمن‌های غیردولتی نیز که در بسیاری زمینه‌ها و از جمله آموزش و بهداشت و توسعۀ فرهنگی و اقتصادی فعالیت می‌کنند و با اجرای این چنین کارکنان محلی خود را از دست می‌دهند، چنین اقدامی را بسود افغانستان نمی‌دانند. بگفتۀ آنان وجود افراد محلی همکار انجمن‌های بین‌المللی برای پیگیری کارآتر فعالیت‌ها ضروری است و ترک کشور از سوی آنان به معنای رها کردن و سپردن آن به طالبان است.

با این حال، رویدادهای ماه‌های اخیر و قتل‌ها و انفجارهای هدفمند پیاپی در افغانستان، نشان می‌دهد که جان بسیاری از شهروندان و بویژه آنان که در طرح‌های توسعۀ آموزش برای دختران، گسترش تولیدات فرهنگی و یا فعالیت‌های رسانه‌ای با خارجیان همکاری کرده‌اند، در خطر قرار دارد.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید