برخی صحنه‌های «احضار» تعمداً کمدی است/از «او یک فرشته بود»جلوتریم

خبرگزاری مهر -گروه هنر-عطیه موذن: سریال «احضار» از قبل از پخش، ابتدای پخش و تا همین آخرین قسمتی که از آن روی آنتن رفت با حاشیه‌ها و واکنش‌های مختلفی مواجه شد و مخاطب را به چه موافقت و چه مخالفت درگیر خود کرد. در ابتدای پخش البته بخش اعظم این واکنش‌ها انتقادی بود و با این حال مخالفان و موافقان این سریال را دنبال می‌کردند تا ببینند علیرضا افخمی کارگردانی که بیش از یک دهه با عنوان خالق و صاحب امتیاز برند سریال‌های ماورایی شناخته شده و فعالیت داشته است این بار چه ارمغانی برای مخاطبانش آورده است.

یک ویژگی سریال‌های ماورایی پرداختن آنها به ماجراهایی است که شاید کمتر ارتباطی با جسم و ماده و اتفاقات زمینی دارد، از روح و شیطان گرفته تا چشم برزخی و دنیای پس از مرگ و برزخ و افخمی این بار هم به سبک قصه‌های همیشگی‌اش شیطان را وارد قصه‌های خود کرد. شیطانی که این بار با موقعیت جلسات احضار روح به میان انسان‌ها دعوت شد و آنچنان که نام سریال ابتدا «دعوت نحس» انتخاب شده بود این پدیده سوژه سریال قرار گرفت. سوژه‌ای که طبیعتاً هم جذاب است هم در خیل قصه‌های آپارتمانی و بی مساله، حرف و دغدغه دارد.

با این حال نحوه پرداخت به این سوژه همواره در بحث‌ها و نقدهای رسانه‌ای و حتی در میان نظرات مخاطبان مورد بحث و چالش قرار گرفت. از شوخی با نحوه تصویر کردن روح کامرانی تا جلسات احضار و ویژگی‌های این شیطان و حتی بحث و مقایسه این سریال با دیگر آثار علیرضا افخمی.

مجال اندکی پیش آمد تا با محمودرضا تخشید تهیه‌کننده «احضار» گفتگویی داشته باشیم و او از کیفیت این مجموعه و همچنین نقدها و شوخی‌هایی که با آن شد و همچنین تلاشی که در این سریال برای مقابله با محافل احضار روح صورت گرفت، بگوید.

این گفتگو را در زیر می‌خوانید:

* جناب تخشید تقریباً اولین بار است که پخش قسمت آخر سریالی به ویژه در باکس مناسبتی رمضان با یک هفته تاخیر روی آنتن می‌رود و البته با توجه به نکاتی که آقای افخمی در قالب یک ویدئو بیان کرد ظاهراً با مشکلات فراوانی از جمله ابتلا به کرونای بازیگران مواجه شدید. کمی درباره این فرایند و چالش‌ها توضیح می‌دهید؟

البته بازیگران این سریال اخیراً مبتلا به کرونا نشدند و پیش تر مبتلا شده بودند اما طی ۲ ماه اخیر مشکلات فراوانی از قبیل همین ابتلای بازیگران اصلی رخ داد که فرایند تولید را با کندی مواجه کرد. با کرونا گرفتن یک بازیگر نقش اصلی علاوه بر قرنطینه رفتن او باید لوکیشن‌ها و سکانس‌ها را جا به جا می‌کردیم و اینها ریتم تولید را کند می‌کرد. این مسائل در طول کار به وجود آمد و طی ۲ ماه اخیر با این چالش‌ها مواجه شدیم.

ما به اقتضای سکانس‌هایی که روح حضور داشت از یک هشدار «مثبت ۱۴» هم استفاده می‌کردیم اما این هشدار به این معنا نبود که ما می‌خواهیم بگوییم این سکانس لزوماً ترسناک است * در طول پخش سریال مخاطب با یک ابهام و علامت سوال مواجه شد که این سریال قرار است ژانر ترسناک و ملتهب باشد یا اثری ماورایی و معنوی؟

این سریال اثری ماورایی درباره روح و احضار روح بوده است و ما با این سوژه خواستیم به مکان‌هایی بپردازیم که در آنها احضار روح می‌شود و بگوییم این مکان‌ها از زمینه لازم برای شکل‌گیری وسوسه‌های شیطانی برخوردارند. اینها را با حضور خود شیطان نمایش دادیم و منظور این نیست که هر کسی به این مکان‌ها برود لزوماً یک شیطان خواهد دید. منظور ما این است که کسی که احضار روح می‌کند و چهار تا حرف هم درباره دوست و آشنا و زندگی فرد می‌زند این می‌تواند زمینه‌ای فراهم کند برای پشت‌هم‌اندازی‌ها، دروغ‌ها و… در نتیجه کدورت‌ها و اختلافاتی را ایجاد کند و باعث برهم خوردن روابط خانوادگی و دعوا و درگیری شود و خیلی از بحران‌هایی را در بر داشته باشد که ریشه‌اش وسوسه‌های شیطانی است.

از طرف دیگر ما به اقتضای سکانس‌هایی که روح حضور داشت از یک هشدار «مثبت ۱۴» هم استفاده می‌کردیم اما این هشدار به این معنا نبود که ما می‌خواهیم بگوییم این سکانس لزوماً ترسناک است بلکه پرداختن به موضوع روح این فضا را ایجاب می‌کرد که به مخاطب هشدار دهیم اگر لازم می‌داند اجازه ندهد کودکان به این صحبت‌ها گوش دهند و در نتیجه در سکانس‌هایی که گفتگوی ساده‌ای هم با بازیگر نقش روح صورت می‌گیرد آن علامت «مثبت ۱۴» ثبت می‌شد.

محمودرضا تخشید در کنار علیرضا افخمی در پشت‌صحنه «احضار»