عشقی که در برخی کشورها به حلقه دار می‌انجامد

هفدهم ماه مه روز جهانی مقابله با همجنس‌گراستیزی، دوجنسگراستیزی و ترنس‌‌ستیزی است. به این مناسبت وبسایت شبکه یک رادیو و تلویزیون آلمان مقاله‌ای در باره فعالیت یک کانون حمایت از پناهجویان همجنسگرا منتشر کرده است.

کانون «خودت باش» (Be Yourself) در شهر زولینگن آلمان نه تنها به این پناهجویان مشورت می‌دهد و آنها را در زمینه‌های حقوقی و اجتماعی آگاه می‌سازد، بلکه به مکانی تبدیل شده که در آن همجنسگرایان می‌‌آموزند، خود را آن گونه که هستند بپذیرند.

در بسیاری از کشورها نفرت از دگرباشان جنسی به اشکال گوناگون بیان می‌شود و این بخش از جامعه را وادار می‌کند، هویت جنسی خود را مخفی نگه دارند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید  

بر اساس یک پژوهش مشترک موسسه تحقیقات اقتصادی آلمان (DIW) و دانشگاه شهر بیله‌فلد که سال گذشته میلادی صورت گرفت، حتی در آلمان هم ۳۰ درصد همجنسگرایان و ۴۰ درصد ترنس‌ها در محل کار خود مورد تبعیض قرار می‌گیرند.

مجازات اعدام برای عشق به همجنس

«خودت باش» در سال ۲۰۱۸ توسط کای شوماخر بنیان نهاده شد. این کانون اکنون شمار زیادی از پناهجویان همجنسگرا را تحت پوشش خود دارد یا به آنها مشاوره می‌دهد.

شوماخر در نخستین تماس، از مراجعه‌کنندگان با این جمله استقبال می‌کند: «سلام ، من کای هستم، همجنسگرا».

به گفته او، تقریبا تمامی پناهجویان مراجعه‌کننده از تعجب دهانشان باز می‌ماند، زیرا این که کسی بگوید من همجسنگرا هستم، برایشان تازگی دارد.

شوماخر تاکید می‌کند که به بسیاری از این افراد در زادگاهشان آموخته‌اند، بیمار هستند یا تمایلات جنسی آنها "طبیعی" نیست.

بیشتر آنها در کشور خود با ترس زندگی کرده‌اند. او در این راستا به کشورهایی اشاره می‌کند که برای همجنسگرایی مجازات‌های سنگین تا اعدام درنظر گرفته شده است، از جمله ایران، بنگلادش، عربستان سعودی و نیجریه، که در این رابطه شهرت جهانی یافته‌اند.

تماشای ویدیو 01:11

به اشتراک بگذارید

کارزار کلیساهای کاتولیک آلمان در حمایت از همجنسگرایان

ارسال صفحه Facebook Twitter Telegram EMail Balatarin Whatsapp Web Facebook Messenger Web

لینک کوتاه شده https://p.dw.com/p/3tLT1

عشق پیروز است؛ کارزار کلیساهای کاتولیک آلمان در حمایت از همجنسگرایان

اجازه اقامت در آلمان

به گفته کای شوماخر، یکی از مهم‌ترین اهداف کانون «خودت باش» تلاش برای گرفتن اجازه اقامت برای افرادی است که در کشور خود به دلیل گرایش جنسی‌شان با آزار و اذیت مواجه شده‌اند و به آلمان گریخته‌اند.

دامیان مکپروگوو، یکی از ۳۰ پناهجوی همجنسگراست که از کمک‌های کانون «خودت باش» برخوردار بوده و اکنون به عنوان همکار آن به دیگر پناهجویان همجنسگرا کمک می‌کند.

او ضمن بیان این که در آغاز حتی وحشت داشته است، در حضور مترجم مسئولان امور پناهندگی به همجنسگرابودن خود اعتراف کند، می‌گوید: «به ما آموخته‌اند، ارزش زیستن نداریم. بعضی‌ها به دلیل روابط همجنسگرایی کشته می‌شوند، از جمله شریک زندگی خودم. در آلمان هم به ما تهمت می‌زنند که دروغ می‌گوییم.»

به گفته مکپروگوو، این گونه برخوردها باعث می‌شوند که فرد از نظر روحی و روانی تحت فشار قرار بگیرد و حتی بیمار شود.

استدلال‌های یکسان 

باربارا گینزبرگ، وکیل دادگستری که داوطلبانه و بدون دریافت دستمزد در این کانون کار می‌کند نیز اظهارات پناهجوی نیجریه‌ای را تایید می‌کند و می‌گوید، تقاضای پناهندگی بسیاری از همجنسگرایان رد می‌شود و آنها حتی اجازه اقامت هم دریافت نمی‌کنند.

به گفته او، استدلال‌هایی که در پرونده‌های این افراد مطرح می‌شود همیشه یکسان است: مسئولان باور نمی‌کنند که پناهجو اذیت و آزار دیده است.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید  

به اعتقاد آنها، این افراد می‌توانند به کشورشان بازگردند و با پنهان‌کردن گرایش جنسی خود، بدون مشکل زندگی کنند!

گینزبرگ تاکنون توانسته است، در پنج مورد برای پناهجویان همجنسگرا حق اقامت بگیرد.

در حال حاضر همجنسگرایی در ۶۹ کشور جرم شناخته می‌شود.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  حوالی ظهر شنبه، پنجم مرداد (۲۷ ژوئیه) جمعیت بسیار زیادی در مرکز بخش غربی برلین گرد آمده و بلوار طولانی "کورفورستن دام" را پر کردند. زن و مرد، پیر و جوان، در لباس‌های الوان با هیجان در رفت و آمد بودند، از هر گوشه صدای موسیقی به گوش می‌رسید، آهنگ‌هایی موزون که هر انسان آزادی را به حرکت وامی‌داشت.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  از چند روز پیش‌ از آن گروه ایرانی "شش‌رنگ" برای شرکت در این جشن بزرگ فراخوان داده بود. روز شنبه حضور شماری از فعالان این گر‌وه در کنار خروجی مترو با پلاکارد بسیار بزرگی که نقشه ایران بر آن نقش بسته، نظر شرکت‌کنندگان و تماشاچیان و اهل رسانه را به خود جلب می‌کرد.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  شعار "شش‌رنگی‌ها" که تنها نام زادگاهشان ایران را در بر می‌گرفت، از ویژگی‌های بارز این گروه بود. بقیه گروه‌ها و شرکت کنندگان، بدون شعار یا با پخش موسیقی حرکت می‌کردند. حتی لباس گروه ایرانی (با شلوارهای بلند و پیراهن ساده) با دیگران که رنگین بود، تفاوت داشت.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  این تظاهرات که به "رژه افتخار" شهرت دارد، با سخنرانی برگزارکنندگان و فعالان حقوق همجنسگرایان آغاز شد. یکی از سخنرانان آیلین کاکاوند بود که نسب ایرانی دارد و مسئول رسیدگی به امور مهاجران اتحادیه همجنسگرایان ایالت‌های برلین و براندنبورگ است. او در سخنرانی خود به وضعیت همجنسگرایان در کشورهایی پرداخت که به خاطر تمایلات جنسی‌شان باید تبعیض و توهین، زندان و شکنجه را به جان بخرند.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  گروه "شش‌رنگ" در بیانیه‌ای که از پیش منتشر شده خواسته‌های خود را مطرح کرد، از جمله لغو حکم اعدام و زندان برای آمیزش جنسی داوطلبانه میان دو همجنس بالغ، ممنوعیت هر گونه اقدام پزشکی برای تغییر یا تعیین ناخواسته جنیست یک شخص و ممنوعیت هر گونه عملیات و اقدامی که علیه افراد جامعه به دلیل جنسیت آنها اعمال می‌شود.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  بالاخره انتطار به پایان رسید و رژه آغاز شد و نخستین کامیون با پخش موسیقی موزون، به حرکت در آمد. گروه "شش‌رنگ" جزو سه گروه نخست رژه است و به این ترتیب توجه تماشاچیان و عکاسان را بیشتر به خود جلب کرد.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  یکی از برنامه‌ریزان تظاهرات گروه "شش‌رنگ" می‌گوید: «ما نه تنها لباس معمولی به تن داریم بلکه حس و حالمان هم با بقیه فرق می‌کند. ما آمده‌ایم که فریاد بزنیم، در مملکت ما چه به سر همجنسگرایان می‌آید. آمده‌ایم روشنگری کنیم و می‌خواهیم صدای ایرانیانی باشیم که امکان حضور در چنین رژه‌هایی را ندارند. آنچه امروز در زادگاه ما می‌گذرد انگیزه‌ای برای جشن و شادی نیست و ما هم جدا از آنها نیستیم.»

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  تظاهرات "کریستوفر استریت دی" یادبود اتفافی است که ۵۰ سال پیش رخ داد. در نخستین ساعات روز ۲۸ ژوئیه ۱۹۶۹ پلیس به کافه-بار "استون‌وال این" که یکی از پاتوق‌های معروف همجنسگرایان در خیابان کریستوفر (Christopher Street) نیویورک بود حمله کرد. این اقدام با مقاومت همجنسگرایان مواجه شد و گسترش یافت. در آن درگیری که شش روز به طول انجامید شماری از همجنسگرایان دستگیر و تعدادی از دو طرف زخمی شدند.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  در "رژه افتخار" برلین هر سال شمار زیادی از چهره‌های برجسته سیاسی و فرهنگی و اجتماعی شرکت می‌کنند. امسال شهردار پیشین برلین، کلاوس وورایت (با پیراهن سفید و عینک)، که از همجنسگرایان سرشناس آلمان به شمار می‌رود نیز حضور داشت. حضور شماری از نمایندگان بانک‌ها (از جمله دویچه بانک)، شرکت‌های کلان (مانند زیمنس، مرسدس، بایر) و وزارت امور خارجه آلمان در این راهپیمایی بیانگر اهمیت این رژه حقوق بشری است.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  آخرین خودروها و افرادی که در "رژه افتخار" برلین حضور داشتند، خودروهای شرکت "نظافت خیابان‌های شهر" برلین و کارکنان آن بود. آن‌ها همزمان با برگزاری راهپیمایی، به نظافت خیابان‌ها و پیاده‌روها پرداختند و هنوز صدای موسیقی آخرین گروه همجنسگرایان در رژه خاموش نشده بود که مسیر چند کیلومتری رژه شسته و رفته، تمیزتر از روز پیش در اختیار شهروندان قرار گرفت.

• گروه ایرانی "شش‌رنگ" در رژه همجنسگرایان برلین

  حمایت شهروندان برلین، از سنین و قشرهای گوناگون از "رژه افتخار" همجنسگرایان نشان می‌دهد که جامعه آلمان به حدی از بلوغ فرهنگی رسیده که وجود گروه‌های گوناگون اجتماعی را پذیرا شده است.