چرا بیماران دیابتی به درمان پاسخ نمی‌دهند؟

پوپک اسدی، فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: هرگاه بیمار دیابتی که تحت درمان با انسولین است و روزانه بالای ۱۰۰ واحد انسولین مصرف می‌کند و یا انسولین مصرفی روزانه اش، بیشتر از یک و نیم واحد به ازای هر کیلوگرم وزن است، دچار مقاومت به انسولین است و علل ابتلا باید در او بررسی و درمان شود. 

او افزود: علت اینکه بیماران دیابتی به درمان پاسخ نمی‌دهند، مقاومت به انسولین است. (این مقاومت به انسولین، می‌تواند درونی و یا بیرونی باشد) .

اسدی افزود: علل افزایش مقاومت به انسولین، یا ارثی است و یا اکتسابی، از علل ارثی مقاومت به انسولین، سندروم‌های مقاومت به انسولین ارثی نوع A و B و C است. نوع A بیشتر در خانم‌های جوان و نوع B بیشتر در خانم‌های مسن؛ با افزایش مقاومت در برابر انسولین و علائم افزایش هورمون مردانه آندروژن همراه است. در نوع C نیز شاهد افزایش مقاومت به انسولین به همراه ضایعات پوستی (اکانتوزیس نیگریکانت) خواهیم بود.

او ادامه داد: سندروم متابولیک، یکی از علل غیروراثتی مقاومت به انسولین است که شامل مواردی مانند فشار خون، چربی خون، چاقی شکمی و قند‌های غیر طبیعی است. همچنین چاقی، استرس مزمن، بیماری‌های عفونی و التهابی، مصرف بعضی از دارو‌ها و بعضی از بیماری‌های زمینه ای؛ از جمله عواملی هستند که باعث می‌شود بیمار دیابتی، قند‌های کنترلی نداشته باشد و باید مورد بررسی و درمان قرار بگیرد.

اسدی بیان کرد: آکرومگالی (افزایش هورمون رشد)، کم کاری و پرکار‌ی تیروئید،  پرکاری پاراتیروئید (هایپرپاراتیروئیدی)، فئوکروموسیتوم، هایپرکورتیزولیسم (خصوصا بیماری کوشینگ)، الدوسترونیسم، هایپوگنادیسم (اختلال گناد جنسی)، تومور نورواندوکرین (نوعی سرطان متعدد در سیستم غدد درون ریز است) و بیماری تنبلی تخمدان از جمله بیماری‌های غدد درون ریزی هستند که باعث افزایش قند و کنترل نشدن دیابت می شوند.

این فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم در مورد داروهایی که منجر به افزایش قند خون می شوند، اظهار کرد: گلوکوکورتیکوئید‌ها (کورتون)، دارو‌هایی که در بیمارانی که مبتلا به ایدز هستند مصرف می‌شوند، مثل مهار کننده‌های پروتئاز، دارو‌های ضدبارداری خوراکی، دارو‌های هورمونی مثل آندروژن‌های آنابولیک که در بدنسازی استفاده می‌شوند، استاتین ها، آسپرین، بتابلاکر، دیورتیک‌های تیازیدی، تئوفیلین، دیازوکسید، ایزونیازید و نادیلیک اسید و ... از جمله دارو‌هایی هستند که می‌توانند باعث افزایش قند خون بشوند.

اسدی بیان کرد: نهایتا تا زمانی که این بیماری‌های زمینه‌ای یا به طور کلی عوامل زمینه‌ای رفع نشود، بیماران دیابتی که با دارو‌های خوراکی یا انسولین، تحت درمان هستند، قندشان کنترل نخواهد شد و به قولی بدنشان در برابر انسولین، مقاومت خواهد کرد.

بیشتر بخوانید

• گزینه های مطلوب غذایی برای کاهش مقاومت به انسولین
  ۷ هشدار بدن درباره دیابت که باید جدی بگیرید

انتهای پیام/