سختی‌ها و تحریم‌ها نباید ما را ناامید کند

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، آیت‌الله محمد امامی کاشانی امام جمعه موقت تهران، در بیانات خطبه‌گونه امروز (جمعه ۱۴ خرداد ۱۴۰۰) به ایراد سخنرانی پرداخت.

متن بیانات آیت‌الله امامی کاشانی به شرح زیر است:

«الحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلی سَیّدِ الاَنبیاءِ وَ المُرسَلین ابِی القاسمِ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرین سیّما بَقیَّةِ اللهِ فِی الاَرَضین

قالَ اللهُ العَظیم فی کِتابهِ الکَریم «أُولئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الإِیمانَ وَ أَیَّدَهُم بِرُوحٍ مِنهُ» (سوره مبارکه مجادله، آیه کریمه ۲۲)

اللَّهُمَّ کُن لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَة وَ فِی کُلِّ سَاعَة وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیناً حَتَّى تُسکِنَهُ أَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتّعَهُ فِیهَا طَوِیلا

در این روز‌ها با چند حادثه و رویداد مقابل هستیم و انشاءالله باید به همه این حوادث و رویداد‌ها اشاره شود. یک؛ بیست و پنجم شوال سالروز شهادت امام صادق علیه الصّلاة و السّلام است. دو؛ ۱۴ خرداد حادثه رحلت امام راحل اعلی الله مقامه است. سه؛ انتخابات جمهوری اسلامی و این که باید حضور در پای صندوق‌ها داشت، این هم مسئله سومی است که این را در مفهوم انتظارانشاءالله باید توضیح کوتاهی عرض کنم به حول به قوه خدای متعال.

اما شهادت امام صادق علیه السّلام، آن حضرت در سال ۸۷ تولد یافت و در سال ۱۴۸ هم شهادتش بود که به دست منصور دوانقی که دشمن سرسخت امام صادق بود به شهادت رسید. عمر مبارکش ۶۵ سال بود و از نظر عمر از تمام ائمه هدی علیهم الصّلاة و السّلام سن مبارکش بیشتر بود و در همین جا حدیثی از امام صادق علیه السّلام نقل می‌کنم و این حدیث در بیان همان آیه کریمه سوره مجادله است که امام صادق علیه السّلام روح‌های بلند و آسمانی و روح‌هایی را که در زمین اند و از آسمان به زمین سقوط می‌کنند، به هر دو اشاره فرموده است و آن حدیث شریف این است «وَ فِی الکافی بِإِسنَادِهِ عَن أَبَانِ بنِ تَغلِبَ قَالَ عَن اَبی عَبدِالله عَلَیهِ السّلام» امام صادق فرمود «مَا مِن مُؤمنٍ الاّ و لِقَلبهِ أُذُنَانِ» هر مؤمنی در قلبش دو گوش است از یک گوش وارداتی دارد، از گوش دیگر هم واردات. از یک گوش وارداتش بر دل، گناه‌ها و خلاف‌ها و کثافت کاری‌هایی است که مربوط به زمین است. از گوش دیگر وارداتش توجه به خدا، اطاعت خدا، خدمت به مردم و بالاخره اعمال صالح و اطاعت و عبادت است، حالا انسان است که بین این دو واردات انتخاب می‌کند. می‌فرماید «مَا مِن مُؤمنٍ الاّ و لِقَلبهِ أُذُنَانِ فِى جَوفِهِ: أُذُنٌ یَنفَثُ فِیهَا الوَسوَاسُ الْخَنَّاسُ» از یک گوش وسوسه هاست، شیطنت هاست، سیر و حرکت به سوی گناه هاست، دروغ، خیانت آبرو بردن، مال مردم را خوردن، مال گناه انباشته کردن، از طرف دیگر «وَ أُذُنٌ یَنفُثُ فِیهَا المَلَکُ فَیُؤَیِّدُ اللَّهُ المُؤمِنَ بِالمَلَکِ» در یک جا هست که ملک در آن نفوذ می‌کند ملک همان چیزی است که در قرآن کریم هم دارد «إِنَّا أَنزَلنَاهُ فِی لَیلَةِ القَدرِ وَمَا أَدرَیکَ مَا لَیلَةُ القَدرِ لَیلَةُ القَدرِ خَیرٌ مِن أَلفِ شَهرٍ تَنَزَّلُ المَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ» روح را پرسیدند، فرمود رئیس ملائکه است، این روح است که بالاترین نقطه اوج انسان هاست؛ در اینجا مناسب است در ذیل این آیه شریفه به گوشه‌ای از حالات امام راحل اشاره کنیم. امام اعلی الله مقامه در اخلاص و توحیدی بود که واقعاً در تاریخ فقاهت و علما باید عرض کنم از نظر اخلاص و طمأنینه و توجه به خدا و آرامش روح بی نظیر یا کم نظیر بود.

مرحوم آقای اشراقی، شهاب الدین اشراقی داماد امام می‌گفتند که شب ۲۲ بهمن که ما در دبیرستان بودیم، امام برای نماز شب بلند شد، در حیاط وقتی دید من بیدارم و راه می‌روم گفت آقا شهاب چرا راه میروی، نرفتی بخوابی، گفتم می‌گویند امشب می‌خواهند این جا را بمباران کنند چنین و چنان خواهد شد، امام فرمود برو بخواب امن‌ترین نقطه‌های کشور همین خانه و همین مدرسه است. با این طمأنینه و با این آرامش بود. یک نکته‌ای از روز رحلتش و لحظه احتضار امام عرض کنم.

بنده بالای سر امام بودم وقتی که در حال احتضار بود، اذان مغرب صدای اذان بلند شد، یکی از افراد دفتر امام صدایش را بلند کرد دم گوش امام گفت امام برخیز اذان مغرب است، برخیز برای نماز. وقتی این را گفت که اطبا دستگاه اکسیژن را کشیده بودند و از امام دیگر قطع امید کرده بودند، یک مرتبه من دیدم امام لب هایش به هم خورده و جملاتی می‌گفت که اصلاً مفهوم نبود بعضی از اطبا که آنجا بودند گفتند امام برگشت، دستگاه اکسیژن را خواستند وصل کنند، دیدند نه امام رفت. همان که صدای اذان را شنید، گفتند وقت نماز است، همان وقت امامی که رفته بود، برگشت.

این چه حالت‌هایی است، این چه حالت‌های آسمانی است، چقدر طمأنینه، چقدر توحید، چقدر غرق در خدا و معنویات، این معنویات بود که انقلاب را پیروز کرد. معنویت امام، اخلاص امام، توحید امام که همه چیز را می‌گفت از خداست و بعد از او کسانی که نَفَس امام به آن‌ها خورد، شهدا، پدران و مادران شهدا، همسران و فرزندان شهدا، ایثارها، فداکاری‌ها، جانبازی ها، این‌ها تمام آثاری بود از همان نَفَس‌های قدسی امام «أُولئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الإِیمانَ وَ أَیَّدَهُم بِرُوحٍ مِنهُ» این‌ها کسانی هستند که روح در آن‌ها آمده، چه روحی؟ روح ملکوتی، روحی که با ملک و با جبرئیل است، آن روح. انسان روح نباتی دارد، روح حیوانی دارد و روح انسانی، این روح انسانی اگر اوج گرفت بالای بالا رفت، اینجاست که با این روح کار‌ها می‌شود کرد، راه‌ها می‌شود رفت، اثر‌ها میتوان گذاشت. اینچنین بود امام رحمة الله علیه براو و بر تمام کسانی که با نَفَس او به شهادت‌ها رسیدند و به ایثار‌ها و فداکاری‌ها دست زدند و همراه او بودند. و، اما نکته‌ای که در توضیح این آیه شریفه هست از امام صادق علیه السّلام که صاحب این روزهاست عرض می‌کنم. امام ششم علیه السّلام فرمود که دو صدا در انسان همواره بلند است، یکی صدای شیطان، یکی صدای ملک، یکی دعوت به گناه، یکی دعوت به اطاعت خدا. آن کسی که به دعوت خدای متعال «و ان یَنفُثُ فِیهَا المَلَکُ فَیُؤَیِّدُ اللَّهُ المُؤمِنَ بِالمَلَکِ» تأیید می‌شود، «أَیَّدَهُم بِرُوحٍ مِنهُ» همین است.

این تأیید، تأیید خداست، این تقویت خداست، این توفیق الهی است که خدا این چنین انسان را تأیید می‌کند و قدرت می‌دهد و طمأنینه و روح می‌دهد. بعد امام ششم می‌فرماید که هر وقت این روح در انسان کار خوب کرد، احسان کرد، پاکی کرد، این روح به طرف آسمان می‌رود و هر وقت که «تَغیبُ عنه» غایب می‌شود این روح از آدمی، وقتی است که گناه و ظلم می‌کند، این همان وقتی است که روح سقوط می‌کند. در وقتی که روح در اطاعت است «تَهتَزّ سروراً» بشاشت دارد، نشاط دارد، سرور دارد، در تمام آسمان‌ها این روح سیر می‌کند هرچه قدرت بیشتر، هرچه تقوا زیادتر، هرچه توکل افزونتر، سیرش به تمام سماوات، عمیق‌تر و بالاتر است و، اما اگر گناه کرد، «یَذنَب وَ یَعتَدی» در اینجاست که «تَسیخُ فی الثَّرى» به زمین می‌افتد، روح به زمین سقوط می‌کند، در آلودگی‌ها، در کثافتها، روح در کثافت قرار گرفته، چون گناه کرده، بنابراین «عبادالله»، بندگان خدا، بپرهیزید و بپردازید به اصلاح روحتان «بِإصلاحِکُم أنفُسِکُم تَزدادوا یَقیناً» شما اگر به روح پرداختید، راه خدا را رفتید، به خودتان عادت دادید که دروغ نگویید، گناه نکنید، چشم گناه نداشته باشید، گوش گناه نداشته باشید، قلب گناه نداشته باشید، خودتان را از گناه دور کنید، در اینجاست که «تَربَحوا» ربح برده اید، به نتیجه رسیده‌اید، ربحی بالا «تَربَحوا»، روحی که بلند است و «رَحِمَ اللّٰهُ امرءاً همَّ بِخَیرٍ فَعَمِلَه» بعد فرمود خدا رحمت کند کسی را که به خیر و کار خوب اهتمام کند «أو هَمَّ بِالشَّرّ» یا اینکه به شرّی متوجه بشود، ولی «اِرتَدَعَ عَنهُ» بخواهد گناهی کند و بگوید نه استغفرالله، بخواد زنا کند بگوید استغفرالله، نگاه گناه کند، بگوید استغفرالله، کلمه زشت بگوید، بگوید استغفرالله، استغفار کند «فَارتَدَع عَنه» بعد فرمود «نَحنُ نُؤَیِّدُ الرّوحَ بِالطّاعةِ لله وَ العَمَلِ لَه» خدا می‌فرماید ما روح را تأیید می‌کنیم و این روح بالا و بالا می‌رود رحمت خدا بر روح بلند امام و ارواحی که به ندای او از این دنیا رفتند.

و اما مطلب سوم، مسئله انتخابات است. انتخابات را در مفهوم انتظار باید توضیح بدهم. انتظار فرج یعنی امید به آینده، انتظار فرج یعنی از ناامیدی دور شدن، انتظار فرج یعنی حرکت در راه امام عصر، حرکت برای روزگار بهتر، این معنای امید است، معنای این است که آدم به این حرکت، به این حال توجه کند. در باغستان، در گلستان، محلی که گل تربیت می‌کنند، اگر صبح بین الطلوعین بروید، نسیم صبح بر غنچه‌ها می‌وزد. اگر خوب گوش کنید در همان گلستان می‌بینید که صدای تق تق خیلی ریز به گوشتان می‌رسد، این صدا صدای باز شدن غنچه هاست. از نسیم صبح این غنچه‌ها اینجور باز می‌شود. وقتی باز می‌شود، گل می‌شود، معطّر می‌شود فضا را زیبا می‌کند. امید، همین نسیم صبح است، توجه به آینده، همین نسیم صبح است و دوری از ناامیدی ها، همین نسیم صبح است.

* بعد نومیدی بسی امّیدهاست از پس ظلمت بسی خورشیدهاست

آدم امید به آینده داشته باشد، توجه به آینده داشته باشد و برای آینده کار کند. این کشور و نظام جمهوری اسلامی برخاسته از همان اخلاص‌ها و فداکاری‌ها و توحیدهاست. باید این را همه بروند، همه برویم. انتخابات یکی از این فصل هاست، دشمن نگاه می‌کند، اگر انتخابات خدای نکرده ضعیف بود، استقبال مردم ضعیف بود، در تمام بوق‌ها و کرنا‌ها علیه جمهوری اسلامی می‌گویند. اما اگر قوی بود، مردم رفتند، اینجاست که منتظر واقعی اند. کسی که نرود و شرکت نکند، انتظار فرج در او نیست. هرکس هرچه هم بگوید، انتظار نیست، انتظار فرج نیست، انتظار فرج یعنی امید به آینده، اینکه رهبر معظم انقلاب دام ظله که بحمدالله خدای متعال به ما رهبری مرحمت فرمود همراه امام حرکت به همان جاده‌ای که امام می‌کرد و ایشان این چنین بر شرکت در انتخابات و حضور در پای صندوق‌ها تأکید کردند، دشمن را مأیوس کردن دشمن را خوشحال نکردن، این همان توجه به معنویت و توجه به آینده و به آینده اهمیت دادن است.

انتظار فرج یعنی حرکت برای آینده، انتظار فرج یعنی امید به آینده، یعنی کشور را برای آینده ساختن، برای ظهور آن حضرت آماده کردن، هرچه بیشتر نیرو‌ها در این جهت کار کنند، در جهت آن حضرت، در نگاه به آن حضرت، نگاه آن حضرت به این کشور چگونه است؟ جمهوری اسلامی که الآن اُمّ القرای اسلام است بحمدالله، جمهوری اسلامی و نظام اسلامی باید همه ما پیر و جوان، امیدوار باشیم «اللّهُمَّ عَجِّل فَرَجَه» تعجیل فرج را از خدا بخواهیم و هرچه ما امیدوارتر باشیم، خودمان را بسازیم، منسجم کنیم، در تقوا در پاکدامنی، همه را سفارش و توصیه کنیم، اگر این چنین امید بود، این امید همان انتظار است، همان انتظار فرج است و انتظار فرج در درگاه پروردگار، آدم را به آن نقطه‌ها می‌رساند. هزاران حدیث درباره فرج هست هزاران حدیث درباره اینکه این فرج خواهد آمد. آخرالزمان همین است، انبیا آمده‌اند برای این روز، انبیا آمده‌اند برای این که روزگار روزگاری بشود، چون بهشت.

هیچکدام هم نرسیدند، نه موسی بن عمران رسید، نه ابراهیم خلیل رسید، به این روز نرسیدند، ولی همه امید دادند، همه پیغام دادند و گفتند چنین آینده‌ای خواهد بود، چنین روزی خواهد بود. «هُوَ الَّذی أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدىٰ وَدینِ الحَقِّ لِیُظهِرَهُ عَلَى الدّینِ کُلِّهِ وَکَفىٰ بِاللَّهِ شَهیدًا» خدای متعال این روز را برای این که جهان به هدف برسد، برای این که خدای متعال هدف خلقتش تأمین شود، هدف خلقت عبارت است از توحید، هدف خلقت عبارت است از علم و توجه به خدا، این هدف آفرینش است، این هدف خلقت و هدف آفرینش را باید ما تحقق دهیم. ما منتظران باید تحقق دهیم با امید، با امید، بعد نومیدی بسی امیدهاست، ناامیدی از اوضاع، دشمنان، تحریم‌ها، فشارها، گرفتاری‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی که دشمن برای ما فراهم کرده، این گرفتاری‌ها آدم را ناامید نکند. بداند که:

* بعد نومیدی بسی امّیدهاست، از پس ظلمت بسی خورشیدهاست

برای آن خورشید سعی کنیم، برای آن خورشید اهتمام داشته باشیم، برای آن خورشید که بر می‌تابد بر تمام انسان‌های روی زمین انشاءالله آماده شویم و همه ناامیدی‌ها را کنار بزنیم، همه خستگی‌ها را کنار بزنیم، منتظر باشیم، یعنی خسته نیستیم، یعنی ایستاده‌ایم روی پا، ایستاده‌ایم، منتظریم، انشاءالله خدای متعال این کشور را و این نظام جمهوری اسلامی را به نظام آن حضرت و به نظام آن سرور و حجت خدا و آیت عظمای پروردگار عجّل الله تعالی فَرَجَهُ الشَّریف متصل فرماید.

ان‌شاءالله

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته»