رضایی: من مثل بایدن و میترانم - Gooya News

زیتون - روز گذشته در دوازدهمین سالگرد ۲۵ خرداد ۸۸ کلاب هاوس در ساعاتی حال و هوایش به آن روزها برگشت. اتاقی به راه افتاد که در آن بیایند و از آن خاطره مشترک ۳.۵ میلیون نفری بگویند و تجربه‌شان از آن فضا.

یکی از این می‌گفت که ماهواره نداشتند و اس ام اس‌ها هم قطع بود و از الله اکبرهای شبانه و تجمعات محلی در شب قبل از ۲۵ خرداد فهمیدند که گویا تظاهرات فردا جدی است و مردم قصد دارند در آن حاضر شوند. می‌گفت فردای آن روز از میدان فردوسی به راه افتادند و تا خیابان آزادی اکثر مسیر سکوت برقرار بود و تنها صدای قدم زدن آدم ها می‌­آمد و پر بود از نمادهای جنبش سبز و دست­‌هایی که بالا گرفته شده بود و علامت پیروزی را نشان می‌داد.

یکی به این اشاره کرد که هنگام رفتن به راهپیمایی ۲۵ خرداد رادیو مدام بیانیه‌ای از خاتمی پخش می‌کرد که به مردم می‌گفت راهپیمایی لغو شده است و مردم به آنجا نروند و گفت میرحسین همان روز در میدان حاضر شد ولی اثری از خاتمی ندیدیم. رجبعلی مزروعی و یکی دیگر از حاضرین در گروه البته تذکر دادند که گویا خاتمی در آن راهپیمایی شرکت کرده است و به علت ازدحام جمعیت نتوانسته به مهندس موسوی نزدیک شود.

عضو دیگر اتاق به این اشاره کرد که همه از هم می‌پرسند آن روز جزو این سه و نیم میلیون نفر بودند یا نه ولی می‌پرسم چه کسی نبوده؟ آن روز اکثریت ما در میدان بودیم و بابت حضور در آن فضا احساس غرور می‌­کنم و حالا که سنم ۱۲ سال بالا رفته به خودم می‌گویم اینجور نمی‌شود که چند روزه همه چیز تمام شود ...

یکی می‌گفت از دانشگاه برمی‌گشت و خیلی اتفاقی متوجه این تظاهرات شد و در حالی که ساعت ۳ قرار بود تا یک ساعت دیگر به خانه برگردد تا مادرش نگران نشود اما تا نزدیکی‌های شب در راهپیمایی حضور داشت. دیگری از برخوردش با یک عکاس خبری بالای پل عابر پیاده قبل از میدان آزادی می‌گفت. او نقل می‌کرد که آن عکاس که پیش از انقلاب هم از راهپیمایی‌ها عکاسی می‌کرد، می‌گفت: «برایم عجیب است چنین جمعیتی و جمعیت قبل انقلاب قابل مقایسه با این جمعیت نبود». برخی دیگر هم که در گروه حضور داشتند از شهرستان‌های دیگر خبر می‌دادند و از این می­‌گفتند که در شهرهایشان تجمعات مشابهی را برگزار کردند.