بهادر زمانی، بازیگر «یاور»: مردم ایران نظرکرده هستند

بهادر زمانی بازیگر و نویسنده با حضور در ویژه برنامه «سلام تهران» که ۲۷ خرداد از شبکه پنج سیما پخش شد، درباره سهم هر فرد در انتخابات و پویشی که در آن مشارکت داشته، گفت: ما جوانانی هستیم که دهه ۶۰ و فضای موشک‌باران آن تاریخ را درک کرده‌ایم. تمام دنیا با ما جنگیدند و هشت سال طول کشید. مردم ما در آن زمان چه کردند؟ همین زمان کرونا مردم ما چگونه ایستادگی کردند؟ اگر این شرایط را با کشورهای دیگر مقایسه کنیم، متوجه این تفاوت می‌شویم. اینجا با مردمی سر و کار داریم که در سختی‌ها خود را نشان می‌دهند. 

بهادر زمانی درباره حوزه تحصیل و علاقه‌مندی‌اش گفت: فارغ‌التحصیل ۱۳۸۲ از رشته کارگردانی هستم و در ادامه گردشگری خواندم و این به من بسیار کمک کرد. اتفاقات به من آموخت که اگر هدف رشد است، خدا آن مسیری که باید در راه تو قرار خواهد داد. در گردشگری روی حوزه اقلیم‌شناسی تمرکز داشته و به بررسی مردم و فرهنگ ملل مختلف پرداختم. ایرانی‌ها بسیار خاص هستند و فطرت درونی‌شان به گونه‌ایست که گویی نظر کرده هستند. گرمایی در وجود ایرانی‌هاست. خارجی‌ها صادق هستند و مردم اما انگار چیزی دارند که این نداشته‌هایشان به چشم نمی‌آید. 

این بازیگر کشورمان درباره یکی از فیلم‌نامه‌هایی که در باب فرهنگ ایثار و شهادت کار کرده گفت: نقش همرزم یک مرزبان را داشتم که قرار است خبر شهادت هم‌رزمم را به مادرش بدهم، در حالی که این مادر در روستا جایگاه ویژه‌ای داشته و اهالی روستا نگرانند که خبر شهادت او را زمین‌گیر کند. مادر اما خبر شهادت را می‌داند و در یک اقدام برای جلوگیری از تزلزل در فضای جامعه کوچک روستا، خودش را به آلزایمر می‌زند و من را به‌جای پسرش می‌گیرد و تمام مدت همه تصور می‌کنند فراموشی او واقعی‌ است. شهید او هم به عنوان شهید گمنام در روستا دفن می‌شود. در انتها من در بازگشت به روستا متوجه حضور او بر سر مزار فرزندش می‌شوم و تازه آن‌جا می‌فهمم تمام این مدت این مادر نقش بازی می‌کرده است. از این نمونه‌ها در واقعیتِ جامعه ما کم نیستند. 

زمانی درباره پویشی که در آن مشارکت دارد بیان کرد: کمبود اعتماد به نفس، بزرگ‌ترین مشکل جامعه ماست. عده زیادی این اعتماد به نفس را از دست داده‌اند و دلیل و حق هم دارند. ما به عنوان رسانه در حوزه سینما و تلویزیون و سینمای خانگی برای این مردم چه کردیم؟ اتفاقاتی که من از هیچ کدام از آن‌ها هم نمی‌گذرم و برای‌شان پویش و کمک داشته‌ام. لطف خدا بوده که این کمک‌ها را انجام داده‌ام. در هیچ یک از این اتفاقات ما به مردم نگفتیم که مثلا به سیل و زلزله زده‌ها کمک و در ایام کرونا ایثار کنند. بحث پویش همین است؛ رشد جوانه‌ای که حرکت ایجاد می‌کند و این از قلب مردم نشأت می‌گیرد. در ماجرای مجلس و حمله تروریسم برخلاف تصور برخی، اعتراض نکردند که امنیت نداریم. 

وی خاطره اولین رأی‌دهی‌اش را اینطور شرح داد: اولین رأی دهی من برمی‌گردد به ریاست جمهوری سه دوره قبل. آن زمان هم تب و تاب انتخابات و اشتیاق برای مشارکت بود. در هر انتخابات بحث مسئولیت اجتماعی در این زمینه مطرح است و دیگر اینکه به این فکر کنیم بعد از این انتخابات قرار است چه کنیم. این مسئولیت ما و رسانه است. 

زمانی در پایان درباره فضای مدیریتی کشور گفت: نقص فضای مدیریتی کشور ما که رهبری نیز به آن اشاره کرده‌اند، عدم جوان‌گرایی است.

5858