جورج بست؛ چگونه اسطوره منچستریونایتد راهی تیمی محلی شد

جورج بست؛ چگونه اسطوره منچستریونایتد راهی تیمی محلی شد

• فرانک کیوگ
• بی‌بی‌سی

۷ ساعت پیش

منبع تصویر، Rex Features

توضیح تصویر،

بست، در سن ۲۸ سالگی، با منچستر یونایتد قهرمان اروپا و صاحب توپ طلا شد

"هر چه پیرتر می‌شوی، به گذشته نگاه می‌کنی و فکر می‌کنی: چگونه این کار را کردم؟"

این انتقال شاید عجیب‌ترین انتقال تاریخ برای یکی از بزرگترین بازیکنان جهان باشد.

او یک نماد در فوتبال بود و فقط ۲۸ سال داشت که به تیمی محلی از لیگ‌های دسته یک شمال رفت.

جورج بست در میادین بزرگی با ایرلند شمالی و منچستر یونایتد در مقابل تیم‌های پرستاره‌ای بازی کرد و توانست در یکی از معروفترین فینال‌های اروپا گلزنی کند.

• چگونه نسل طلایی فوتبال اسپانیا جهان را فتح کرد؟
• داستان جذاب رابطه تونی و رافائل نادال: پسر خجالتی چگونه 'گاو خشمگین' شد
• قهرمانی ۴ دقیقه و ۳۸ ثانیه‌ای شالکه در بوندس‌لیگا؛ 'ایمانم را به خدای فوتبال از دست دادم'
• زک ایستر؛ جوانی که مغزش را اهدا کرد تا دیگران دچار سرنوشت او نشوند

"بری فرای" کسی بود که "بست" را به "دانستابل تاون" منتقل کرد، تیمی که تنها ۴۳ نفر هوادار داشت.

در هفتاد و پنجمین سالگرد تولد جورج بست، داستان چگونگی جدایی این اسطوره اولدترافورد و پیوستنش به تیمی کوچک را از زبان بانی این انتقال می‌خوانید.

"بست نابغه‌ای در زمین مسابقه بود. جوانی لاغر بود، اما جوری تکل می‌کرد که دیگران نمی‌توانستند؛ جادوگری در دریبل زدن، با قلب شیر. او بهترین بازیکنی بود که تا آن زمان دیده بودم."

دوستی فرای و بست به زمانی باز می‌گردد که هر دو عضو آکادمی جوانان منچستر یونایتد بودند. یکی تبدیل به بازیکنی بزرگ شد و دیگری سرمربی.

پیش از پیوستن بست به یونایتد، فرای در جوانی زیر نظر جانی گیلز و نوبی استایلز در اولدترافورد آموزش می‌دید و پس از آمدن بست از بلفاست در ۱۹۶۱، سرمربی تیم، سر مت بازبی از او ‌خواست که به بست کمک کند تا سریع‌تر در تیم جا بیفتد.

فرای به یاد می‌آورد: "از من خواسته شد مراقب این پسر جوان باشم. اما فقط دو یا سه روز دوام آورد و به خانه، نزد پدر و مادرش برگشت. او بسیار خجالتی بود."

"یونایتد با پدر و مادرش صحبت کرد و جرج را متقاعد کرد تا برگردد. او دیگر هرگز به عقب نگاه نکرد. درخشان بود، با شور و هیجان تمرین می‌کرد. بست توانایی عبور از سه یا چهار بازیکن و دوباره سه یا چهار بازیکن دیگر را همزمان داشت."

فرای همیشه دو بلیط رایگانی که سهم بست از هر مسابقه بود را از او می‌خرید. پول بلیت برای فرای چندان مهم نبود، اما همانطور که بعدها فهمید، برای بست بسیار مهم بود.

فرای به دلیل مشکل لخته شدن خون، فوتبال را نیمه کاره رها کرد. اما بست ادامه داد و به سرعت پیشرفت ‌کرد تا از تیم دوم به تیم اصلی منچستر راه پیدا کند.

فوتبال بازیکنی شبیه به او تا آن روز ندیده بود. او با سرعت، توازن و تعادل، کنترل و انعطاف پذیری خود در روزهای با شکوه منچستر یونایتد در مقابل حریفان می‌درخشید.

منبع تصویر، Rex Features

توضیح تصویر،

تصویر بست در اوت ۱۹۶۳ و در ۱۷ سالگی. او در ۲۵ نوامبر ۲۰۰۵، در حالی که ۵۹ سال داشت، درگذشت. او زندگی و حرفه‌اش را به دلیل اعتیاد به الکل کوتاه کرد

بست در کنار هم تیمی‌هایش، بابی چارلتون و دنیس لاو موفق شد با منچستریونایتد دو بار قهرمان لیگ شود. آن‌ها همچنین در سال ۱۹۶۸، ده سال پس از فاجعه هوایی مونیخ، قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شدند.

او به عنوان فوتبالیست سال اروپا انتخاب شد، مطبوعات او را پنجمین "بیتل" نامیدند. اما پس از آن، به جز درخشش‌های مقطعی مانند شش گلی که در یک بازی جام حذفی مقابل نورت‌هامپتون به ثمر رساند، دیگر نتوانست به دوران اوج خود بازگردد.

منبع تصویر، Rex Features

توضیح تصویر،

جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا در دستان بست و سرمربی منچستر در سال ۱۹۶۸ پس از پیروزی ۱-۴ مقابل بنفیکا در ومبلی. منچستر با گل بست در وقت‌های اضافه ۱-۲ پیش افتاد

دل‌مشغولی‌های او در خارج از فوتبال، روی عملکردش در زمین مسابقه اثر گذاشت و اعتیاد او به الکل مسیر زندگی‌اش را برای همیشه تغییر داد.

در سال ۱۹۷۴، اختلاف او با سرمربی منچستریونایتد، تامی داچرتی، باعث شد "بست" پس از ۴۶۶ بازی و ۱۷۸ گل زده، این تیم را برای همیشه ترک کند.

فرای می‌گوید: "او تامی داچرتی را دوست نداشت، دکمه خودویرانگری را زد و از همه اینها فرار کرد. چقدر حیف شد که او در ۲۸ سالگی این تیم را ترک کرد."

بست به کلوپ شبانه خود در منچستر برگشت، جایی که فرای پیشنهاد جسورانه‌ای به رفیق قدیمی خود داد.

منبع تصویر، Dunstable Gazette

توضیح تصویر،

هدایت دانستابل اولین مسئولیت فرای به‌عنوان سرمربی بود

فرای که اکنون ۷۶ سال دارد و مدیر فوتبال پیتربورو یونایتد است، با خنده می‌گوید: "من تازه سرمربی دانستابل شده بودم. تیمی که تعداد طرفدارانش فقط ۳۴ نفر بود و با آمدن من به ۴۳ نفر افزایش یافت. چون من همه خانواده‌ام از بدفورد به آنجا بردم."

"حضور تماشاگران بسیار اندک بود. در حقیقت به جای اینکه تغییرات تیم را به هواداران اعلام کنیم، تغییرات آن‌ها را به تیم اعلام می‌کردیم. نهمین فصل پیاپی در رتبه‌های پایین جدول برای ما رو به اتمام بود و من باید تدبیری می‌اندیشیدم."

فرای در کلوپ بست به او پیشنهاد بازی در تیم را داد و با او توافق کرد که در دو مسابقه پیش فصل شرکت کند. اما تنها مسئله داچرتی بود، که ثبت بازیکن در اختیار او بود. بنابراین فرای به دیدن او رفت.

داچرتی با تعجب واکنش نشان داد: "دانستابل تاون! چی باعث شده فکر کنی بستی در چنین تیمی بازی کنه، وقتی من نمی‌توانم او را برای بازی در یونایتد راضی کنم؟"

• بیگ داگ؛ سخت‌ترین و عجیب‌ترین مسابقه‌ای که تصور می‌کنید
• جام جهانی ۲۰۲۶؛ آیا آمریکا در زمین خود می‌درخشد؟
• رکسانا بیگم؛ سفر شگفت‌انگیز زنی که اجازه نداشت باشگاه برود اما قهرمان جهان شد
• نگاهی به فوق ستاره بسکتبال جهان، لبرون جیمز چگونه پادشاه شد؟

سرانجام داچرتی متقاعد شد و حتی موافقت کرد که تیم ذخیره منچستریونایتد را برای بازی دوستانه اعزام کند. البته ظاهرا کمک مالک بانفوذ دانستابل تاون، کیت چیزمن در جلب این موافقت بی‌تأثیر نبود. او قبلاً هم به جذب جف آستل، مهاجم سابق انگلیس کمک کرده بود.

کالین تیبت ۸۰ ساله، از هواداران دانستابل می‌گوید: "به ندرت اتفاق می‌افتد فوتبالیستی با این شهرت برای تیم محلی شما بازی کند."

او عصر روز دوشنبه، ۵ اوت ۱۹۷۴، همراه با هزاران نفر دیگر شاهد بازی جرج بست برای دانستابل بود.

تیبت می‌گوید: "چند باری توپ به پایش خورد، بازی با توپ خوبی داشت. شاید کمی از سرعتش کم شده بود، اما با این وجود هنوز بستی بود."

بسیاری روی سکوهای موقت و صدها نفر روی تپه مشرف به زمین با شور و هیجان شاهد آن بازی بودند.

فرای به یاد می‌آورد: "فضای پر هیجانی بود. صدای تماشاگران کر کننده بود. باور کنید، آن شب در کریزی پارک، استقبالی فرازمینی از بستی شد."

منبع تصویر، Other

در تیم دوم یونایتد جورج گراهام هم بود که بعدها سرمربی آرسنال و تاتنهام شد. دانستابل با نتیجه ۳-۲ برنده آن بازی شد. حتی نتیجه بازی در اخبار بی‌بی‌سی هم اعلام شد.

بست در زندگینامه خود نوشته است: "دانستابل در آن بازی فوق‌العاده بود. روی سکو‌ها جای سوزن انداختن نبود. در پایان جمعیت به داخل زمین و به سمت من هجوم آوردند."

فرای می‌گوید: "هواداران حتی در رختکن هم بودند. آنها عکس می‌خواستند. بستی و بقیه بچه‌ها جای نفس کشیدن نداشتند. فکر می‌کنم کریزی پارک را حدود ساعت دو صبح ترک کردیم، آنها از همراهی او لذت بردند."

منبع تصویر، Dunstable Gazette

توضیح تصویر،

بازی بست در دانستابل اولین حضور او در مجموعه‌ای از حضور‌های کوتاه‌مدت در چندین باشگاه مختلف در سراسر جهان بود

یک هفته بعد، بست دوباره به این باشگاه دسته ششمی بازگشت. این بار پس از یک سفر پرماجرا به جنوب، با تیم کورک سلتیک ایرلند، که توسط بابی تامبینگ، مهاجم سابق چلسی هدایت می‌شد، روبرو می‌شدند.

فرای می‌گوید: "ماشین او خراب شده بود و در تعمیرگاه بین راهی بود."

"وقتی به بقیه گفتم، تصور کردند که بست دیگر نخواهد آمد، اما او از آنجا تاکسی گرفت و ۲۰ دقیقه قبل از بازی رسید."

گزارش شده است که دستمزد بست هفته‌ای ۲۰۰ پوند بود. او از دستمزد اولش، ۲۵ پوند به باشگاه اهدا کرد تا برای دروازه تور جدیدی بخرند.

افزایش فروش بلیت به جذب بازیکنان جدید در این باشگاه کمک کرد. این آغاز فصلی بود که آنها پس از به ثمر رساندن ۱۰۵ گل که ۳۴ گل آن را استل به ثمر رساند، به دسته بالاتر صعود کردند.

فرای می‌گوید: "بستی این کار را برای پول انجام نداد. او یک کلوپ شبانه و یک بوتیک داشت که در آن زمان مشاغل پردرآمدی بودند. او فقط لطف کرد."

"هیچکس در مورد دانستابل چیزی نشنیده بود، اما به دلیل توجه عمومی، توانستم بازیکنان جدیدی بیاورم. صعود ما تحقق یک رؤیا بود و باعث شد هواداران بیشتری برای تماشای بازی‌های ما به ورزشگاه بیایند.

منبع تصویر، Dunstable Gazette

توضیح تصویر،

تصویر بست در میان فرای (سمت چپ او) و چیزمن (سمت راست او، با عینک های تیره) و جف آستل در ردیف عقب (نفر سوم از راست)

دانستابل، اولین حضور بست در باشگاه‌هایی بود که او بصورت موقت در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ در آن‌ها بازی کرد. از شهرستان استوکپورت و هنگ کنگ رنجرز گرفته، تا هایبرنیان، فولام و لیگ فوتبال آمریکای شمالی.

بست تمام درآمدش از این بازی‌ها را صرف خوشگذرانی، مشروبات الکلی، زنان و اتومبیل‌های اسپورت، می‌کرد. نقل قول معروفی از او در تأیید شیوه زندگی‌اش وجود دارد: "بقیه پولم را فقط هدر داده‌ام."

با شدت یافتن اعتیادش به الکل، هرج و مرج زندگی بست بیشتر ‌می‌شد تا اینکه سرانجام نیازمند به پیوند کبد شد. او در سال ۲۰۰۵ و در سن ۵۹ سالگی درگذشت.

فرای که در ادامه هدایت تیم‌های دیگری از جمله بیرمنگام سیتی و پیتروبورو یونایتد را بر عهده داشت، می‌گوید: "حیف بود. او همه چیز را امتحان کرد تا الکل را ترک کند، اما موفق نشد."

"او در حالت مستی آدم متفاوتی بود و و پرخاشگر می‌شد. اما شخصاً انسانی دوست داشتنی، باهوش و شوخ طبع بود."

• ادن آزار؛ رئال مادرید می‌تواند از 'بازیکن شیشه‌ای' ۱۵۰ میلیون پوندی‌اش استفاده کند؟
• متیو میچام؛ اولین ورزشکار دگرباش که طلای المپیک گرفت
• لیونل مسی؛ آینده کاپیتان بارسلونا تا آخر فصل مشخص خواهد شد؟
• استفانوس سیتسی‌پاس؛ تنیس‌بازی که مرگ را دید و تغییر کرد

در حالی که ثروت بست رو به افول بود، دانستابل هم سرنوشت مشابهی داشت. چیزمن کمک بسیاری به تیم می‌کرد. استل در زندگینامه خود نوشته، چیزمن ۱۰۰۰ دلار به داچرتی داد تا راضی شود منچستر یونایتد با دانستابل بازی کند.

فرای می‌گوید: "حدود یک سال بعد، چیزمن به جرم اختلاس تقریباً ۳۰۰ هزار پوندی محکوم به شش سال زندان شد. در نتیجه بازیکنان دیگر حقوق دریافت نمی‌کردند."

بست برای سومین و آخرین بار به دانستابل آمد تا با بازی برابر تیم همسایه، لوتون تاون، مقداری پول برای بازیکنان جمع شود.

بست یک بار در هنگام سرمربیگری فرای در بارنت و میدستون به‌عنوان مهمان پیش او رفت و دو بار هم به‌عنوان سخنران مهمان در پیتر بورو حاضر شد.

فرای گفت: "حضور او به خودی خود یک معجزه بود. به او گفتم: باور نمی‌کنم آمده باشی برای من در دانستابل بازی کنی."

بست در پاسخ گفته بود:"من هرگز تو را فراموش نخواهم کرد، رفیق. من قبلاً دستمزدم را برای مادر و پدرم می‌فرستادم. تو با پولی که برای بلیت‌های رایگان به من می‌دادی، به من کمک زیادی کردی. صادقانه بگویم، بغض گلویم را فشرده بود. او در اوج شهرت و افتخار هم همچنان به من وفادار بود."

ورزشگاه "کریزی پارک" هم اکنون متعلق به شورای محلی است و هم دانستابل تاون و هم تیم دیگری به نام ای‌اف‌سی دانستابل از آن استفاده می‌کنند.

اندرو ماداراس، رئیس دانستابل تاون، می‌گوید: "بوفه ورزشگاه به احترام جرج و بری فرای، "بستی برگر" و "سیب‌زمینی سرخ کرده بری" به تماشاگران می‌فروشد. البته نمی‌دانم آیا اصلاً آن‌ها متوجه این قضیه می‌شوند یا خیر.

این باشگاه سعی کرد برای ادامه درآمدزایی از حضور بست در تیم خود، از همان سبک لباس کاملاً سفید استفاده کند، اما بعداً متوجه شدند هزینه شستن لباس‌ها در این صورت بسیار زیاد خواهد شد.

تلاش می‌شود تا دانستابل تاون، که زمانی محل سکونت بازیکنان ملی پوش انگلستان، تونی کاری و کری دیکسون بوده است، تبدیل به جمعی سودمند و سازمانی غیرانتفاعی به نفع مردم محلی شود. این فصلی جدید در داستان باشگاهی خواهد بود که با عشق و علاقه خاطره حضور کوتاه مدت جورج بست را مرور می‌کند.

تیبت از خاطره تماشای بازی با منچستر یونایتد می‌گوید: "تماشاگران زیادی آمده بودند و هیاهوی بسیاری بود و فکر می‌کنم انرژی فوق‌العاده‌ای به بازیکنان داده بود."

ماداراس می‌افزاید: "هنوز دو عکس از آن شب در کافه کریزی پارک روی دیوار وجود دارد."

فرای در طول مصاحبه بسیار پر شور و هیجان بود، اما وقتی به او گفتیم تولد ۷۵ سالگی بست نزدیک است، مکث کرد و برای لحظاتی احساساتی شد.

او می‌گوید: "جورج شخصیت شوخ و مفرحی داشت. فکر نمی‌کنم او درک کرده باشد چقدر دیگران از تماشای بازی او لذت می‌بردند."

"او به بسیاری از بازیکنان پیشکسوت کمک کرد و از نظر من او یک اسطوره بود. من ۶۰ سال در فوتبال بوده‌ام و به آرزویم که سرمربی شدن بود رسیده‌ام. اگر بستی نبود، هیچ کدام از آنها محقق نمی‌شد."