بحران اقلیمی و خطر افزایش زاد و ولد انگل‌های بیماری‌زا

با ادامه روند بحران آب‌وهوایی احتمال دارد شرایط برای زیست انگل‌های گرمسیری مانند «لشمانیاز» مساعدتر شود

به گزارش ایسنا،‌ کارشناسان محیط زیست هشدار داده‌اند که بحران آب‌وهوایی و تغییر کاربری اراضی می‌تواند محیط مساعدی برای انگل‌های گوشت‌خوار موسوم به "لشمانیا" ایجاد کند و شمار بیشتری از مردم ایالات متحده را به این موجودات آلوده نماید.

مطالعات زیادی که کارشناسان حوزه آب‌وهوا در سراسر جهان انجام داده‌اند، نشان‌ می‌دهد با افزایش دمای زمین، خطر شیوع بیماری‌های گرمسیری ناشی از حشرات و آفت‌ها در مناطق خنک‌ و معتدل جهان همچون اروپا و بخش‌هایی از ایالات متحده افزایش یافته است.

آنها می‌گویند با ادامه روند بحران آب‌وهوایی احتمال دارد که شرایط برای زیست انگل‌های گرمسیری همچون انگل عامل بیماری لشمانیاز (سالک) مساعدتر شود و راحت‌تر بتوانند به بدن میزبان‌هایی که دستگاه ایمنی ضعیف‌تری دارند، وارد شود و حتی ممکن است سبب شود فصل شیوع این بیماری‌ها طولانی‌تر و وضعیت در دوره ابتلا وخیم‌تر شود.

انگل‌ لشمانیا از راه نیش «شن‌مگس»ها به انسان انتقال می‌یابد. خود شن‌مگس نیز با تغذیه از خون پستانداران از جمله جوندگان به این انگل مبتلا می‌شود.

بیماری انگلی لشمانیاز (سالک) که با علائمی همچون زخم‌های دایره‌ای پوشیده از لایه‌های ضخیمی چرک زردرنگ شناخته می‌شود در گذشته جزو بیماری‌های مسری در مناطق گرمسیری به شمار می‌رفت و در کشورهایی مانند برزیل، مکزیک و هند شایع بود اما حالا متخصصان می‌گویند که در ایالت‌هایی از آمریکا همچون تگزاس و اوکلاهما نیز شایع شده است و احتمال دارد در آینده به کانادا هم برسد.

گونه‌ عمدتا مسری این انگل در ایالات متحده یعنی لشمانیا مکزیکانا، علائم خفیف‌تری دارد که خودبه‌خود بهبود می‌یابد اما محققان می‌گویند برخی گونه‌های آن نیز می‌تواند موجب مرگ شود. مثلا گونه لشمانیاز احشایی که در هند به آن "کالا-آزار" (تب سیاه) می‌گویند اگر درمان نشود در ۹۵ درصد موارد کشنده است و علائم آن تب، کم‌خونی، کاهش وزن و ورم طحال و کبد است.

پژوهشگران می‌گویند لشمانیاز سالانه بین یک و نیم تا دو میلیون نفر را مبتلا می‌کند و  مرگ حدود ۷۰ هزار نفر را سبب می‌شود.

به نوشته روزنامه ایندیپندنت، بنا بر اعلام سازمان بهداشت جهانی، این بیماری بیشتر در کشورهای فقیر شایع است؛ چون بودجه چندانی برای تولید داروهای کاراتر در درمان این بیماری صرف نمی‌شود و داروهای میلتوفسین و آمفوتریسین هم که فعلا برای درمان این بیماری به کار می‌روند، سمی و گرانقیمت‌ هستند.

انتهای پیام