اخبار ستاره یحیی سکوتش را شکست ؛ شجاع به پرسپولیس برمی گردد ؟

مدافع پیشین پرسپولیس گفت : فوتبال قابل پیش بینی نیست اما هر زمان که بخواهم برگردم پرسپولیس را خانه خودم می‌دانم. آنهایی که از دستم ناراحت هستند به آنها حق می‌دهم چرا که از دوست داشتن زیادی است! دوستم داشتند و از این اتفاق ناراحت شدند.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

شجاع خلیل زاده جدایی جنجالی از پرسپولیس داشت. او اخیرا به ورزشگاه رفت تا بازی قرمزها را از نزدیک تماشا کند ولی هواداران دوباره علیه اش موضع گرفتند و ظاهرا نمی‌خواهند او را ببخشند. شجاع در این باره می گوید:

«من تنها بازیکنی بودم که وقتی رفتم بالاترین هجمه و فحاشی علیه من شکل گرفت. با این حال همیشه کامنت‌های صفحه من باز بوده ولی هیچ وقت بی احترامی نکردم. به خانواده ام فحاشی شده اما هیچ وقت جوابی ندادم. من پرسپولیسی هستم و این تیم را قلبی دوست دارم و احساس هواداران را درک می‌کنم. تا لحظه ای که در این تیم بودم با تمام وجودم بازی کردم.

او درباره شایعه بازگشت دوباره اش به جمع قرمزها می‌گوید:

«فوتبال قابل پیش بینی نیست اما هر زمان که بخواهم برگردم پرسپولیس را خانه خودم می‌دانم. آنهایی که از دستم ناراحت هستند به آنها حق می‌دهم چرا که از دوست داشتن زیادی است! دوستم داشتند و از این اتفاق ناراحت شدند. باید ناراحتی به جا باشد. کسی که باعث این اتفاق شده فحش بخورد نه من. در این میان من کمترین تقصیر را داشتم. فقط باید بگویم کسی که در این میان باید فحش بخورد کس دیگری است. کسی که باعث رفتن من شد باید الان زندان باشد نه اینکه خیلی راحت بگردد. او به همه بی احترامی کرد، به نظام بی احترامی کرد و راحت می گردد. به کشور و یک استان بی احترامی کرد. او کسی بود که به دنبال نابودی پرسپولیس بود اما … . او باید فحش بخورد.»

شجاع درباره شایعه جدایی کنعانی زادگان و نوراللهی هم چنین حرف هایی می زند:

«من نمی توانم برای آینده هیچ بازیکنی تصمیم بگیرم. به نظرم پرسپولیس بهترین باشگاه دنیاست اگر حق بازیکن خودش را بدهد. یعنی قراردادی که می بندد به آن پایبند باشد. ولی در فوتبال ما چه در استقلال و پرسپولیس فقط قرارداد بسته می شود. هیچ حسابی نمی توانی روی پول آن کنی و فقط باید با تعصب و غیرت کار کنی و هیچ اعتراضی نکنی. یک کلمه از پول حرف بزنی بی غیرت می شوی. کسی نگاه نمی کند که بازیکن هم خانواده دارد، نیاز دارد و خرج چند نفر را می دهد. فقط می گویند مفت بازی کنی و اینجا استقلال و پرسپولیس است. فوتبال ما حرفه ای نیست. من ۱۱ سال در سطح بالای آن بازی کردم و قراردادی که می‌بندی اصلا نباید روی آن حساب کنی و فقط یک کاغذ و عدد است. یک چیزی باب کردند قرارداد میلیاردی در صورتی که اصلا نمی توانی روی آن حساب باز کنی. الان یک خانه معمولی در تهران چند است؟ نمی‌گویم بالای شهر و یک خانه معمولی. ۳ میلیارد؟ خب باشگاه با کدام بازیکن این فصل پرسپولیس ۳ میلیارد بسته و آن را هم کامل پرداخت کرده تا بازیکن که شاید این آخرین فصل بازی‌اش باشد و اگر اتفاقی برایش بیفتد کسی حالش را هم نمی‌پرسد، یک خانه معمولی داشته باشد؟ من واقعیت را می گویم. ۴ سال در پرسپولیس تمام وجودم را گذاشتم و منتی هم نیست. این روزها اما خیلی به من فحاشی شد و ترجیح می دهم سکوت کنم. این تیم و هوادارانش جزیی از زندگی من هستند. هیچ وقت به خودم اجازه نمی دهم به هیچ احدی از آنها بی احترامی کنم.»

او اضافه می‌کند:

«بحث من احترام است. همه جای دنیا حرف اول را احترام می‌زند. ۴ سال در پرسپولیس بازی کردم و در روزهای پایانی به من بی احترامی شد. چه کسی اگر در محل کارش به او بی احترامی کنند در آن می ماند؟ هر کس بگوید می مانم دروغ می گوید. مدیرعامل تیم در اتاق خودش مرا راه نمی داد. چهار سال در پرسپولیس اولین نفر تمدید کردم و کمترین عدد را گرفتم. بدون ناز و عشوه قراردادم را تمدید کردم و آخرش این شد. آن کسی که می گوید ما ناراحت هستیم شجاع برگردد هوادار پرسپولیس نیست. هوادار پرسپولیس می داند که من هر چه داشتم برای پرسپولیس گذاشتم»

خلیل زاده حرف های خود را با گلایه تمام می کند:

«شجاع خلیل زاده در ۴ سال حضورش در پرسپولیس کلا ۴ میلیارد نگرفت. من تیم را ول نکردم و به چه زبانی بگویم که مرا نخواستند. شجاع خلیل زاده ۳۱ ساله حقش این بود که هواداران پرسپولیس پشت او در نیایند؟ بروند به رسول پناه بگویند چرا با شجاع این کار را کردی؟ جز فحش دادن به من چه کردند؟ وقتی به فینال رفتیم جوی درست کردند که من نباشم. چه حاشیه‌هایی درست کردند؟ گفتند شجاع تیم می‌بندد! شجاع بازیکنان را خانه خودش می برد، همه را به دروغ به من بستند. شجاع چه کاره است؟ به من چه ربطی داشت؟ برنامه ریزی کردند تا من را خراب کنند و نمی‌خواستند من باشم. مگر من در این چهار سال پیشنهاد نداشتم؟ من از السد قطر پیشنهاد داشتم اما ماندم. آخرش چه کردند که رفتم؟ بی احترامی کردند و مجبورم کردند تا بروم.»