افتتاح اولین آموزشگاه دولتی تراجنسی‌ها در پاکستان

مراد راس، وزیر آموزش ایالت پنجاب اولین آموزشگاه دولتی زنان تراجنسی در پاکستان را افتتاح کرد. آموزگاران و اساتید این مدرسه که ۱۸ شاگرد دارد،  خود نیز ترنس هستند.

این اقلیت جنسی به دلیل رانده شدن به حاشیه اجتماع، ناچار است برای امرار معاش خود به تن‌فروشی، تکدی‌گری یا رقصیدن در مجالس و بزم‌ها رو بیاورد.  آنها در مدارس عمومی از سوی معلمان یا همکلاسی‌ها مورد اهانت قرار می‌گیرند. یک  شاگرد آموزشگاه ترنس‌ها در پنجاب به دویچه وله می‌گوید: «همه همیشه با کلماتی زننده به ما می‌خندیدند و طعنه‌های جنسی می‌زدند.»

آموزگاران مدرسه ترنس‌ها در پنجاب اما رفتار بسیار محترمانه‌ای با شاگردان دارند.  این مرکز کلاس‌های آموزش حرفه‌ نیز دارد تا تراجنسی‌ها مهارت‌های لازم برای اشتغال و همپیوندی با بازار کار را فرا بگیرند. هدف از تاسیس این آموزشگاه، ایجاد محیطی آرام برای توانمندسازی و تحصیل زنان ترنس‌ عنوان شده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید  

جامعه ترنس‌جندر در پاکستان "خواجه‌سرا" نامیده می‌شود. اصطلاح khawajasira در باره کلیه افراد جنس سوم اعم از ترنسکشوال، ترنس‌جندر یا دارای هویت جنسی مستقل از مؤنث یا مذکر به کار می‌رود. این جامعه قبلا از منزلت و احترام برخوردار بود و ذهنیت منفی و جرم‌انگاری آن از دوران استعمار بریتانیا در شبه‌قاره هند شروع شد.

اولین کلاس دولتی تراجنسی‌های پاکستان

جمعیت افراد ترنس‌جندر در پاکستان حدود نیم میلیون نفر برآورد می‌شود. این کشور در سال ۲۰۱۹ جنس سوم را به رسمیت شناخت و اجازه داد تراجنسی‌ها کارت شناسایی و اوراق هویتی خود را داشته باشند. تا قبل از آن، ترنس‌ها در پاکستان حتی حق گواهینامه رانندگی را نداشتند اما اینک آنها حق ارث، تحصیل، اشتغال یا کاندیداتوری در انتخابات را نیز یافته‌اند. اکنون ترنس‌ها در پاکستان می‌توانند تحت عنوان جنس سوم گذرنامه بگیرند، مشاغل معتبر و دلخواه داشته باشند و حتی در اداره پلیس استخدام شوند.

با این همه، قانون در زندگی روزمره عمیقا رسوخ نکرده؛ تراجنسی‌ها در پاکستان هم در سطح جامعه مورد تبعیض و تحقیر قرار می‌گیرند و هم از سوی خانواده‌های خود طرد می‌شوند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

آنها با انواع انگ و ننگ زندگی می‌کنند و افرادی محسوب می‌شوند که برای رقصیدن در عروسی‌ها یا جشن تولد نوزادان آفریده شده‌اند. گزارش‌هایی وجود دارند که حاکی از آزار و بدرفتاری با ترنس‌ها در همین مجالس است. ترنس‌ها در مجالس پایکوبی، گاهی مورد خشونت و تجاوز نیز قرار می‌گیرند.

هانیه هنی، یکی از شاگردان آموزشگاه ترنس‌ها در پنجاب به دویچه وله می‌گوید: «مردم ما را ابزار سرگرمی می‌دانند.»

گشایش آموزشگاه یاد شده را می‌توان ثمره تلاش‌های یک گروه از کنشگران پاکستانی دانست که سال‌هاست  برای احقاق حقوق تراجنسی‌ها و مبارزه با ترنس هراسی (ترنس‌فوبیا)  فعالیت می‌کنند. 

• بدن من، هویت من، زندگی من

  تنوع و فردیت

  بدن من، هویت من، زندگی من! این شعار سال جاری در "روز همبستگی" دگرباشان جنسی در برلین بود. در این روز داغ صدها هزار نفر به خیابان‌ها آمدند و برای جامعه‌ای رنگارنگ، مدارای فرهنگی و حضور برابر حقوق اقلیت‌های جنسی در اجتماع شعار دادند. روزی برای جشن، روزی برای مبارزه.

• بدن من، هویت من، زندگی من

  فراتر از جشن

  شلوغ، پرهیاهو، شاد و سیاسی؛ این درونمایه رژه مقاومت دگرباشان جنسی است. پیشینه امر به ۲۸ژوئیه ۱۹۶۹ باز می‌گردد که یورش پلیس به پاتوق همجنسگرایان در خیابان کریستفر نیویورک با ایستادگی روبرو شد. نخستین راهپیمایی در برلین در سال ۱۹۷۸ با حضور تنها ۴۰۰ زن و مرد هم‌جنسگرا برگزار شد ولی امسال تعداد حاضران نیم‌میلیون نفر بود. آنها فقط برای پایکوبی به خیابان نمی‌آیند بلکه هدف‌ها و شعارهای سیاسی نیز دارند.

• بدن من، هویت من، زندگی من

  جشن رواداری

  ۴۰ شهر در آلمان در ماه ژوئیه با برگزاری مراسم کریستفر استریت دی «CSD» به مصاف هنجارهای فرهنگی کهنه و هموفوبیا (همجنسگراهراسی) می‌روند. کلن که به طور سنتی میزبان یکی از رژه‌های بزرگ است، سه هفته قبل شاهد این راهپیمایی بود. کانون شعارهای این مراسم، عشق، شکیبایی و احترام است.

• بدن من، هویت من، زندگی من

  اولویت‌ها

  اول عشق... این شعار دو شرکت‌کننده در برلین است. هر چند در آلمان پس از سال‌ها پیگیری و مبارزه، قانون "ازدواج برای همه" تصویب شده اما دگرباشان جنسی هنوز از تبعیض‌، ناروایی و جو نفرت در امان نیستند. آنها همچنان مورد حملات فیزیکی قرار می‌گیرند یا اینجا و آنجا با تحقیرها و خشونت‌های کلامی و روانی روبرو می‌شوند.

• بدن من، هویت من، زندگی من

  رژه در کرویتسبرگ

  زن‌های همجنس‌گرا، اولین راهپیمایی کریستف استریت دی در برلین را در محله معروف کرویتسبرگ برگزار کردند. مراسمی ساده که در آن از کاروان ماشین‌ و طبل‌ و سوت سوتک خبری نبود. لزبین‌ها در بسیاری از کشورها در امنیت زندگی نمی‌کنند. مثلا در جنوب آفریقا، مردها به آنها تجاوز می‌کنند تا سرعقل بیایند. اسم این تجاوزها را هم "تجاوز اصلاحی" گذاشته‌اند.

• بدن من، هویت من، زندگی من

  کثرت در هویت

  LGBT عبارت اختصاری لزبین‌، گی‌، بی‌سکچوال و تراجنسی‌ است. البته این ترکیب در طول زمان طولانی‌تر هم شده و به LGBTQQIAAP هم رسیده است. واقعیت آن است که گرایش‌ها و هویت جنسی افراد می‌تواند آنقدر گوناگون یا متغیر باشد که در یک دسته‌بندی معین نگنجد.

• بدن من، هویت من، زندگی من

  مقدم همگی گرامی

  حرف آ در عبارت LGBTQQIAAP به معنای "Ally" یا متحد است. برای پشتیبانی از حقوق اجتماعی اقلیت‌های جنسی لازم نیست فرد خودش هم‌جنسگرا یا ترانسکچوال باشد. در عین حال بسیاری از افراد هم هستند که در باره گرایش‌های جنسی خودشان به قطعیت نرسیده‌اند. QQ کوتاه شده "Questioning و Queer است. کوئیر به کسانی گفته می‌شود که خود را در قالب‌های سنتی جنس و جنسیت قرار نمی‌دهند.

• بدن من، هویت من، زندگی من

  جهانی برای همه

  A حرف اختصاری آسکچوال، I اختصار اینترسکچوال (بیناجنسی) و P کوتاه شده پن سکچوال (همه‌جنسگرا) است. رژه سالانه در روز "کریستفر استریت دی"، تاکیدی است بر در هم تنیدگی انواع هویت‌ها و گرایش‌های جنسی و پذیرش و احترام چنین تفاوت‌هایی: جهانی آزاد و جامعه‌ای برابر برای همه.