پیش‌بینی محمود صادقی از کابینه رئیسی و آینده روحانی

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، محمود صادقی، نماینده مردم تهران در مجلس دهم، در گفت و گو با برنا در خصوص پیش بینی خود از کابینه دولت سیزدهم و لیست احتمالی منتشر شده در مورد کابینه رئیسی گفت: امیدواریم رئیسی طبق گفته خودش مستقل عمل کند زیرا شرایط به گونه ای نیست که با تندروی بتوان کشور را اداره کرد. انتظار می رود رئیسی کابینه متعادلی را انتخاب کند و افرادی که ارزش انقلابی دارند مبتنی بر واقعیات انتخاب شوند. دولت سیزدهم مانند دولت نهم و دهم تنش زایی نداشته باشد و با توجه به فرصت هایی که وجود دارد مشکلات را برطرف کند. اگر رئیسی بتواند از ظرفیت های کشور و مخصوصا از جناح اصولگرا و تجربه ای که در جناح اصولگرایان معتدل وجود دارد، استفاده کند می تواند موفق شود. دغدغه اول مردم خروج از این تنگناهای اقتصادی و معیشتی است و باید راه حل های عقلانی انتخاب شوند با برنامه چکشی، مطالعه نشده و احساسی مسئله مردم حل نمی شود. دولت سیزدهم باید سعی کند که التهاب ایجاد نشود و آرامش بر بازارها حاکم شود.
 
او در خصوص احتمال حضور وزرا و معاونین دولت احمدی نژاد در دولت سیزدهم گفت: کارنامه دولت نهم و دهم مشخص است بسیاری از اصولگرایان که مقطعی حامی احمدی نژاد بودند مدتهاست از احمدی نژاد تبری می جویند. یکی از ویژگی های دولت احمدی نژاد این بود که کار کارشناسی انجام نمی داد گرچه برخی از وزرا زحمت کشیدند و دوندگی کردند اما خروجی توام با شایستگی نداشتند. در دولت نهم و دهم چندین بار توسط رئیس جمهور وقت، کل کابینه بدون نیاز به اجازه مجلس تغییر پیدا کرد، به نوعی دولت احمدی نژاد روش عقلانی نداشت. در آن دوران معلوم نشد با 700-800 میلیارد دلار درآمد نفت چه کردند، میزان فساد در آن کابینه کم نبود. وزاری دولت احمدی نژاد نمی توانند موفقیتی برای دولت رئیسی رقم بزنند.

محمود صادقی بیان کرد: کابینه احمدی نژاد جز در زمینه تنش زایی و ایجاد بی انضباطی موفق نبوده است، دولت احمدی نژاد 40 هزار میلیارد تومان تخلف دیوان محاسباتی داشته است، بی انظباطی و بی مقرراتی در قانون بودجه در آن زمان تنش های زیادی ایجاد کرد نه فقط با جناح اصلاح طلبان بلکه با نمایندگان مجلس وقت که اصولگرا بودند، مجلس هفتم، هشتم و نهم تنش های زیادی ایجاد شد. منشا بسیاری از استیضاح ها و تنش ها در صحن مجلس احمدی نژاد بود با این تفاسیر آزموده را آزمودن خطاست. 

او در خصوص سرنوشت FATF در دولت سیزدهم گفت: رئیسی باید در این زمینه به عنوان رئیس دولت عمل کند نه بعنوان رئیس قوه قضائیه یا مثلا عضوی از مجمع تشخیص مصلحت، باید بتواند مشکلات را حل کند و بتواند پول های بلوکه شده در خارج را پس بگیرد. ناگفته پیدا است اگر فقط با کشورهای همسایه بخواهیم تعامل داشته باشیم کشور مسیر رو به پیشرفتی نخواهد داشت زیرا نیازمند روابط بانکی هستیم. کشورهای دوست مثل چین، روسیه، هند و اندونزی و کشورهای از این قبیل عراق و ترکیه بدون گشایش معادلات بانکی امکان تعامل با انها را نداریم. دولت سیزدهم خودش می داند که با شعار مسائل حل نمی شود کشور در حوزه های مختلف درگیر است مثلا در بحث برق صادرات داریم اما نمی توانیم پول آن را بگیریم. دولت در بحث تحریم ها ناچار است ابتکار عمل داشته باشد.

صادقی افزود: پیش بینی من  این است که دولت بعد راه حل تعامل بین الملل را برگزیند و ناچارا به همین سمت خواهد رفت زیرا تجربه دولت نهم و دهم را فراموش نکردیم، ابتدا با شعارهای تند و تنش زا و پاره کردن قطعنامه اغاز کردند اما در نهایت خودش دنبال مذاکرات مستقیم با آمریکا بود و از همان دوره مذاکرات محرمانه از طریق عمان توسط خود رهبری انجام می شد. فکر می کنم آقای رئیسی حداقل در حدود اظهاراتی که در مناظرات و برنامه هایش داشته و با توجه به تجاربی که در کشور داشته جای امیدواری است که به عقب برنگردد و کشور را دچار چالش بیشتر نکند و از روش های عقلانی در مدیریت کشور استفاده کند. سیاست خارجی همانطور که گفته شد تابع یک چارچوب هایی است که از راس نظام طراحی می شود. در این استراتژی ها، رهبری و  شورای عالی امنیت ملی و دولت هم بخشی از آن مجموعه پازل سیاست خارجی هستند و من خیلی پیش بینی نمی کنم که دولت آینده به سمت مذاکره مستقیم برود.

اودر خصوص گمانه زنی هایی مبنی بر حضور حسن روحانی در ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: اگر ایشان عضو شوند طبیعتا جمعیت اعتدالی در مجمع سنگین تر می شود و نفس اینکه از طریق رهبری منصوب شوند هم خودش پیام خاصی را دارد قطعا باتوجه به تجاربی که ایشان دارد به نظر می اید که آن کسره طیف اعتدال گرای مجمع، سنگین تر می شود.

این فعال سیاسی اصلاح طلب در خصوص سهم خواهی هایی که برخی نمایندگان مجلس از دولت آقای رئیسی دارند، گفت: همانطور که رهبری هم گفتند خروج نمایندگان از مجلس و رفتن آنها به سمت دستگاه اجرایی یکی از نقاط ضعف مجلس است. تعجب می کنم از این که نماینده ای رسالت نمایندگی خودش را کنار بگذارد هر چند این مجلس، مجلس حداقلی است ولی جایگاه یک نماینده اهمیتش بیشتر از عضو یک کابینه است و فکر می کنم که یک نوع خلاف عهدی است که با موکلین داشتند.