کار در دمای بالای ۴۰ درجه پتروشیمی گچساران بدون داشتن امنیت شغلی / ماجرای اخراج کارگران معترض

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امنیت شغلی به عنوان یکی از مهمترین مطالبات جامعه کارگری است. صاحبنظران و کارشناسان حوزه کار و کارگری معتقدند که جامعه کارگری نیازمند امنیت شغلی است و این موضوع حتی از معیشت هم برای آنان واجب‌تر است، زیرا نیرویی که دغدغه‌اش اتمام قرارداد و اخراج باشد، در کم و کیف تولید نیز اثر خواهد داشت.

باتوجه به اینکه چرخ صنعت کشور روی دوش کارگران می‌چرخد، هیچ‌کس نمی‌تواند نقش مهم نیروی انسانی در تولید را نادیده بگیرد، اما شرایط نامطلوب کاری، یکی از دلایلی است که سبب می‌شود مشکلات ریز و درشتی گریبان کارگران را بگیرد.

علیرغم اینکه امنیت شغلی یکی از دغدغه‌های مهم کارگران است، اما هرچند وقت یکبار از گوشه و کنار کشور صدای اعتراض کارگران در این باره و البته در مورد عدم پرداخت معوقات و سختی کار آن‌ها به گوش می‌رسد. در همین راستا هم، طی روز‌های گذشته برخی از کارگران پتروشیمی گچساران نسبت به نداشتن امنیت شغلی و همچنین پایین بودن حقوق و دستمزد خود اعتراض کردند که گفته شده این اعتراض منجر به اخراج ۱۰۰ کارگر شده است.

 

 

در همین راستا شنیده می‌شود کارگران متخصص شرکت تیام صنعت که در پتروشیمی گچساران فعالیت می‌کردند در روز‌های اخیر با نامه تسویه حساب و اخراج خود مواجه شدند.

شرکت تیام صنعت از شرکت‌های عمده طرف قرارداد پتروشیمی گچساران است که نیرو‌های متخصص در زمینه جوشکاری صنعتی، لوله کشی صنعتی و … را تامین می‌کند.

براساس آنچه برخی کارگران می‌گویند عمده نیرو‌های اخراج شده بومی شهر گچساران و استان کهگیلویه و بویراحمد هستند که اعتراضشان نه تنها راه به جایی نبرد بلکه به شدیدترین شکل ممکن با اخراج آن‌ها پاسخ داده شده است.

 

یکی از کارگران اخراجی پتروشیمی گچساران در این رابطه می‌گوید: پیمانکار، ما داربست بند‌ها را خیلی راحت اخراج کرد، گفتند حالا که کار نمی‌کنید اخراجید!

وی ادامه می‌دهد: مجموعاً چیزی حدود ۲ هزار کارگر در پتروشیمی گچساران شاغل هستند. در بین اخراجی‌ها، کارگران کیوسی، جوشکار، فیتر و داربست بند و… وجود دارند که همگی را به اسم اینکه در کار ایجاد اغتشاش کردید، بیکار کردند.

 

کارگر اخراجی پتروشیمی گچساران می‌افزاید: این روز‌ها برخی مسئولان گلایه دارند که چرا شکایت نمی‌کنیم. در سال ۹۹ چند نفر از همکاران ما حین کار دچار حادثه شدند، اما موفق نشدند شکایت کنند به این خاطر که پیمانکار آن‌ها را تهدید به اخراج می‌کرد و یک برگه روی میز می‌گذاشت تا کارگر اعلام رضایت کرده و اذعان کند که شکایتی ندارد. برای همین همکاران ما حتی وقتی آسیب‌دیدگی‌های جدی پیدا می‌کردند، سکوت می‌کردند.

به گفته این کارگر؛ کارگران گچساران از زمانی که اخراج شدند مسئله را با اداره کار منطقه، فرمانداری و دیگر نهاد‌های دولتی مطرح کرده و خواهان رسیدگی به شرایط کاری‌شان شدند، اما هنوز پاسخی از سوی مسئولان دریافت نکرده‌اند. درحالی پیمانکار با برخی کارگران تسویه حساب کرده که آن‌ها هنوز دستمزد چند ماه خود را دریافت نکرده‌اند.

وی تاکید می‌کند: البته برخی کارگران اخراجی به علت عدم پرداخت دستمزد از سوی پیمانکار حاضر به امضای فرم تسویه حساب نیز نشدند.

 

مسئولان پتروشیمی به راحتی کارگران بومی را اخراج می‌کنند

مجتبوی، دبیر شواری تبیین مواضع بسیج دانشجویی گچساران در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو می‌گوید: یکی از مشکلاتی که گارگران پتروشیمی با آن مواجه هستند جذب بالای افراد غیر بومی است و این در صورتی است امار بیکاری جوانان گچساران بسیار بالاست.

 

مجتبوی ادامه می‌دهد: پتروشیمی گچساران تبدیل شده به پاتوقی برای جذب بازنشستگان سازمان‌های دیگر شده که ثمره آن جذب‌های طایفه‌ای و قومی شده است. جذب نیرو‌های غیر بومی و افزایش تقاضای کار درپتروشیمی باعث شده تا به راحتی کارگران بومی اخراج شوند؛ بنابراین با توجه به مشکلات عدیده‌ای که پیش روی کارگران است حق اعتراض از آنان سلب شده و اگر هم اعتراضی کنند منجر به اخراجشان می‌شود.

دبیر شواری تبیین مواضع بسیج دانشجویی گچساران در ادامه می‌افزاید: متاسفانه در پتروشیمی گچساران؛ کرامت کارگران حفظ نمی‌شود به طوری که در گرمای طاقت فرسای گچساران کارگران مجبورند ۱۲ ساعت کار کنند، با وجود وضعیت شیوع ویروس کرونا بهداشت کارگران در حین کار به خوبی رعایت نمی‌شود، آن‌ها حتی جای مناسب برای سرو غذا ندارند.

به گفته وی حقوق کارگران پتروشیمی گا‌ها هر ۶۰ روز یک بار پرداخت می‌شود؛ در صورتی که کارگران از قشر ضعیف جامعه هستند و تمام در آمد آن‌ها از این راه است و حتی برخی از آن‌ها مایحتاج روزانه خود را به زحمت تهیه می‌کنند.

 

مجتبوی در ادامه می‌گوید: طی تماس‌ها و پیگیری‌هایی که کارگران اخراجی با مسئولان استانی داشتند قرار بود تعدادی از کارگران دوباره به کار برگردنند، اما هنوز اقداماتی در این مورد صورت نگرفته است.

دبیر شواری تبیین مواضع بسیج دانشجویی گچساران در ادامه می‌گوید: اگر مسئولان پتروشیمی در راستای حفظ کرامت کارگران و جذب افراد بومی اقدام نکند مجبور به اعلام اسامی بانیان وضع موجود خواهیم شد.

 

شایان ذکر است، دولت در آبان ماه ۱۳۸۱ به‌منظور توسعه و آبادانی مناطق محروم و کمتر توسعه‌یافته غرب کشور، طرح احداث خط لوله سراسری اتیلن غرب را تصویب کرد. این خط لوله از عسلویه آغاز و با عبور از استان‌های فارس، خوزستان، چهارمحال و بختیاری، لرستان، کرمانشاه، همدان و کردستان به شمال غرب کشور منتهی می‌شود.

وجود ذخایر عظیم نفتی در گچساران باعث شده تا داشتن صنایع پایین دستی و مرتبط با نفت بتواند گره اقتصادی شهرستان گچساران و شهر‌های اطراف را باز کند. هدف از احداث طرح پتروشیمی گچساران، تأمین خوراک مجتمع‌های زیرمجموعه پتروشیمی باختر (واقع در مسیر خط لوله سراسری اتیلن غرب) و همچنین مجتمع‌های پتروشیمی منطقه دنا شامل پتروشیمی چهارگانه ممسنی، دهدشت، بروجن و کازرون است.