برخی کهنه‌سربازان آمریکا که در افغانستان مستقر بودند: ما جنگ را باختیم
در حالی‌که خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان تا تاریخ ۳۱ شهریور / ۳۱ اوت سال جاری آرام آرام تکمیل می‌شود و این کشور با تشدید حملات طالبان روزهای سختی را از سر می‌گذارند، خبرگزاری رویترز در یک گزارش تفصیلی سخنان چند کهنه‌سرباز آمریکایی را منتشر کرده که معتقدند نیروهای آمریکایی در افغانستان شکست خورده‌اند.
در این گزارش از جمله جیسون لیلی ۴۱ ساله، یکی از نیروهای عملیات ویژه تفنگداران دریایی آمریکا که در جریان طولانی‌ترین جنگ آمریکا در عملیات متعددی در عراق و افغانستان شرکت کرده است، در واکنش به تصمیم جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا برای پایان دادن به مأموریت نظامی این کشور در افغانستان، ضمن ابراز عشق و علاقه به کشورش از سیاستمداران آمریکایی ابراز انزجار کرد و نسبت به پول‌ها و خون‌های تباه‌شده نیز ابراز نگرانی کرد.
لیلی به رویترز گفت:
«ما صد درصد در جنگ شکست خوردیم. همه هدف خلاص شدن از شر طالبان بود و ما این کار را نکردیم. طالبان زمام امور را در دست می‌گیرند.»
بایدن می‌گوید مردم افغانستان باید در مورد آینده خود تصمیم بگیرند و آمریکا مجبور نیست نسل دیگری را در جنگی که در آن پیروزی وجود ندارد، قربانی کند.
براساس آمار پروژه «هزینه‌های جنگ» در دانشگاه براون، حملات القاعده به آمریکا در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ جنگی نزدیک به ۲۰ سال را در پی داشت که منجر به کشته شدن بیش از سه هزار و ۵۰۰ نظامی آمریکایی و متحدانش، کشته شدن بیش از ۴۷ هزار غیرنظامی و دست‌کم ۶۶ هزار سرباز افغان و آواره شدن بیش از ۲,۷ میلیون افغانستانی شد.
جیسون لیلی که حدود ۱۶ سال در خط مقدم جنگ علیه تروریسم در عراق و افغانستان حضور داشت و اکنون ساکن لس آنجلس است، گفت:
«آیا ارزش آن را داشت؟ این سؤال بزرگی است. (…) ما نیروهای معتقد را در افغانستان مستقر کردیم تا دشمن را شکست دهند، اقتصاد این کشور جنگ‌زده را سروسامان دهند و کلاً اوضاع افغانستان را بهبود ببخشند. اما ما شکست خوردیم. فکر نمی‌کنم که از بین رفتن جان یک نفر هم ارزشش را داشته باشد.»
رویترز نوشته است، لیلی در چنین ابراز نظری در مورد خروج آمریکا از افغانستان تنها نیست. دیدگاه‌های او و دیگر کهنه‌سربازان می‌تواند به کشور در مورد هزینه‌های ورود به جنگ و درس‌هایی که از افغانستان گرفته است، کمک کند.
بایدن در خروج نیروهای آمریکایی از حمایت هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه برخوردار است. براساس نظرسنجی رویترز- ایپسوس که در تاریخ ۱۲ تا ۱۳ ژوئیه انجام شد از هر ۱۰ دموکرات فقط سه نفر و از هر ۱۰ جمهوری‌خواه چهار نفر معتقدند که ارتش باید در افغانستان می‌ماند.
لیلی و دیگر تفنگداران دریایی که در افغانستان خدمت کرده‌اند و با رویترز صحبت کردند این مسئله را با جنگ ویتنام مقایسه کردند. آن‌ها می‌گویند که هر دو جنگ هیچ هدف مشخصی نداشتند، رئیسان جمهوری متعدد ایالات متحده مسئول بودند و هدف مشخص و دشمن قوی نداشتند..
جوردن لئرد، ۳۴ ساله، بخشی از شبکه پشتیبانی جیسون لیلی که او نیز تیرانداز پیشین تفنگداران دریایی است از نبردهای عراق و افغانستان می‌گوید و آن را با جنگ ویتنام مقایسه می‌کند.
لئرد که در حال حاضر برای مراقبت از جانبازان تلاش می‌کند، از اکتبر ۲۰۱۰ تا آوریل ۲۰۱۱ در دره «سنگین» در ولایت هلمند، یکی از مناطق پر درگیری در افغانستان، خدمت کرده است. او گفت در سه ماه اول ۲۵ عضو واحدی که در آن خدمت می‌کرد در عملیات کشته و بیش از ۲۰۰ نفر زخمی شدند. دوست صمیمی او در آغوشش خون ریخت.
جیسون لیلی در حالی که در افغانستان بود، درک کرد که چرا مورخان آن را «قبرستان امپراتوری‌ها» خوانده‌اند.
انگلیس در قرن نوزدهم دو بار به افغانستان حمله کرد و در سال ۱۸۴۲ یکی از بدترین شکست‌های نظامی خود را در آن‌جا متحمل شد. اتحاد جماهیر شوروی افغانستان را از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ اشغال کرد و پس از کشته شدن ۱۵ هزار سرباز و زخمی شدن ده‌ها هزار نفر، افغانستان را ترک کرد.
لیلی می‌گوید به‌ویژه از تعامل ارتش آمریکا در افغانستان ناامید شده است. به عنوان مثال او و دیگر واحدها اجازه حمله شبانه به طالبان را نداشتند.
او گفت:
«تفنگداران دریایی برای بوسیدن نوزادان و پخش آگهی طراحی نشده‌اند. ما برای ریشه‌کن کردن در آن‌جا هستیم. نمی‌توانیم هر دو را انجام دهیم. بنابراین تلاش کردیم و شکست خوردیم.»
به‌گفته جیسون لیلی نقطه عطف در تفکر او زمانی رخ داد که یک زندانی طالب به او گفت که طالبان منتظر خواهند ماند و می‌دانست که آمریکایی‌ها ایمان خود به جنگ را از دست خواهند داد، همانطور که شوروی‌ها چنین کردند.
لیلی گفت:
«این ماجرا مربوط به سال ۲۰۰۹ بود. ما اکنون در سال ۲۰۲۱ هستیم و او حق داشت.»
رویترز در گزارش خود افزوده است لیلی که از جبهه‌های جنگ بازگشت از نظر جسمی وضع مناسبی داشت اما ویران شده بود و نمی‌توانست چندین سال حتی به پرچم آمریکا نگاه کند زیرا از این‌که او و همکارانش را به جنگی غیرقابل پیروزی فرستاده بودند خشمگین می‌شد. او می‌گوید نزد چندین روان‌درمانگر رفته است اما بزرگترین شبکه پشتیبانی‌اش هم‌رزمان پیشین او هستند.
لیلی اکنون معاون بنیاد Reel Warrior متشکل از سربازان قدیمی است، که به آن‌ها این فرصت را می‌دهد تا با شرکت در اقدامات جمعی از جمله سفرهای ماهیگیری با زندگی غیرنظامی مجدد سازگار شوند.
او تأکید می‌کند که «ما باید به هر قیمتی از جنگ جلوگیری کنیم».
یکی دیگر از رفقای باسابقه لیلی در عراق و افغانستان تریستان ویمرتیرانداز تفنگداران دریایی است. برادر ویمر، کیرنان، نیز کهنه‌سرباز نیروی دریایی بود که در سال ۲۰۱۵ پس از آسیب دیدگی مغزی در عراق و قبل از اعزام به افغانستان خودکشی کرد و درگذشت.
ویمر ۳۷ ساله اکنون نهادی به نام «پرش ۲۲» را مدیریت می‌کند تا آگاهی در مورد خودکشی سربازان را افزایش دهد. وزارت امور کهنه‌سربازان (VA) در سال ۲۰۱۲ تخمین زد که روزانه ۲۲ نفر از سربازان قدیمی آمریکایی با خودکشی می‌میرند.
یک سخنگوی وزارت امور کهنه‌سربازان از طریق ایمیل به رویترز گفت این وزارتخانه به سلامت جسمی و روحی سربازان سابق اختصاص دارد. این کار با برنامه‌ای به نام VASS یا VA Solid Start آغاز می‌شود، که به سربازان قدیمی کمک می‌کند به زندگی غیرنظامی بازگردند. در سال نخستِ پس از سربازی سه بار با آن‌ها تماس گرفته می‌شود.
کمک‌های VASS متناسب با نیازهای فردی یک سرباز قدیمی انجام می‌شود و شامل دسترسی به مراقبت‌های بهداشت روان و منابعی برای کاهش استرس هنگام گذار به زندگی غیرنظامی است.
تریستان ویمر درباره حضور آمریکا در جنگ افغانستان می‌گوید:
«با هر معیاری که بسنجید این یک تلاش بی‌سرانجام بود. خلاص شدن از شر القاعده یا طالبان؟ ما موفق نشدیم. صلح و رفاه بیشتر برای مردم افغانستان؟ ما موفق نشدیم. در این فرآیند، ما ارزش‌های بسیاری را فدا کردیم، زمان زیادی را فدا کردیم، جان‌های زیادی را فدا کردیم، نه فقط جان آمریکایی‌ها، بلکه جان نیروهای ائتلاف و به‌ویژه افغان‌ها، بدون آن‌که دستاورد زیادی داشته باشیم. هضم آن بسیار دشوار است.»
منبع خبر: رادیو زمانه 
اخبار مرتبط: برخی کهنه‌سربازان آمریکا که در افغانستان مستقر بودند: ما جنگ را باختیم
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
