[گزارش ویژه] افغانستان: بیجاشدگان مالستان می‌گویند طالبان تغییر نکرده‌ و اموال مردم را غارت می‌کنند

تبلیغ بازرگانی

درد از دست دادن شوهر و تشویش آینده فرزندان صغیر، چمال ۲۹ ساله را هردم می‌فشارد و می‌آزارد.

چمال به همراه دو فرزند کوچک خود و کودکی دیگر در بطن، چند روزی است که مالستان را همراه با خانواده شوهرش به مقصد کابل ترک کرده‌اند. به امید در امان ماندن از طالبان و حفاظت از جان و زندگی‌شان.

چمال که اینک در غرب کابل، در بی‌سرنوشتی به‌سر می‌برد در گفتگو با رادیو بین‌المللی فرانسه می‌گوید که طالبان پس از گرفتن ولسوالی مالستان، شوهر و برادر شوهرش را که کارگر ساده بودند، بدون هیچ گناهی به رگبار بستند.

چمال در این مورد می‌گوید «جنگ بود [شوهرم] گفت جایی برویم که امن باشد و بچه‌ها آسیبی نبینند. از آنجا [دهکده] که آمدیم، طالبان راه ما را گرفتند و هردو را [شوهر و برادر شوهرم] را پایین کرده و با خود بردند. ما را دنبال شناسنامه‌های‌شان فرستادند و هنگامی که شناسنامه‌های‌شان را آوردند، دیدیم هردو را شهید کرده‌اند.»

همانند چمال و کودکانش، صدها خانواده‌، از دست طالبان یا به مناطق همجوار مالستان فراری شده‌اند و یا به کابل آمده‌اند.

تقریبا همگی و با سراسیمگی، تنها با یک دست لباسی که به تن داشته‌اند، فرار کرده‌اند و حالا مهاجرت و بی‌سرپناهی، به دردهای‌شان افزوده است.

بنابر آمار و اطلاعاتی که باشندگان مالستان شریک کرده‌اند، گروه طالبان از زمان سقوط ولسوالی مالستان تاکنون ۴۳ تن شامل افراد نظامی و غیرنظامی را کشته‌اند و پس از ورود به مالستان، دست به غارت اموال و زندگی مردم محل زده‌، مغازه‌ها،‌ زمین‌های زراعتی و خانه‌های مسکونی را ویران کرده‌ و به آتش کشیده‌اند.

حاجی نادر شاه، یکی دیگر از بیجاشدگان مالستان که در هنگام فرار از زادگاهش، ۲ فرزندش را طالبان به رگبار بسته‌اند، می‌گوید که طالبان کنونی زورگوتر و وحشی‌تر از گذشته شده‌اند.

او در گفتگو با رادیو بین‌المللی فرانسه می‌گوید که طالبان، فرزندانش را وحشیانه کشتند و نیز با زور از مردم محل، غذا می‌خواستند.

او در بارۀ کشتن فرزندانش می‌گوید «تیرباران کرده بودند که هر کدام‌شان ۳ تا ۴ گلوله خورده بودند. مغز سر یکی‌شان با گلوله سوراخ شده بود و دیگری، پایش آیزان بود و بی‌اختیار تاب می‌خورد.»

حاجی نادرشاه در چند روزی که زیر اداره طالبان در مالستان زندگی کرد، برخی زورگویی‌های طالبان را با چشم دید، اما پس از اینکه به کابل آمد، داستان‌های دیگری نیز از نزدیکانش در مالستان شنیده است.

او در این مورد می‌گوید «یک مغازه از پسرم که شهید شد، بود که شنیدم آن را [طالبان] باز کرده و قفلش را شکسته و نمی‌دانم چه‌چیزهایی برده‌اند. همچنین شنیدم که [طالبان] خانه‌ها را غارت کرده و حتی فرش مسجد را با خود برده‌اند.»

در کنار این، باشند‌گان محل می‌گویند حضور جنگجویان طالبان در مالستان سبب شده تا فعالیت خدمات دولتی در مالستان متوقف شود و نیز در شرایطی که همه‌گیری کرونا هنوز در اوج است، خدمات بهداشتی در این ولسوالی، ارائه نگردد.

در دو ماه پسین، گروه طالبان موفق به سقوط ولسوالی‌های زیادی شده‌اند. در ولایت غزنی، تنها ولسوالی‌های ناهور و جاغوری و نیز مرکز شهر غزنی در اداره حکومت افغانستان است و جنگ نیز برای نگهداری این مناطق، به شدت جریان دارد.

در کنار غزنی، بخش‌های دیگر افغانستان نیز روزگار مشابهی دارند و باشندگان محل ناگزیر به کوچ اجباری و فرار از زادگاه‌های‌ خود شده‌اند.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید