دروغ‌هایی که در فیلم‌ها به مخاطبان گفته می‌شود

به گزارش حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از وات کالچر،در فیلم‌های سینمایی کلیشه‌ها و اتفاقات غیر واقعی زیادی رخ می‌دهد، اما فیلمساز‌ها یک دلیل خوب برای این موضوع دارند. این یک روش ساده و کارآمد برای انتقال اطلاعات به مخاطب و یا خلق شخصیت‌هایی است که از پیچیدگی‌های کسل کننده زندگی واقعی فاصله داشته باشند.

به همین دلیل بسیاری از کلیشه و دروغ‌ها که باعث جذب مخاطبان و محبوبیت گسترده فیلم می‌شود، باعث شده که مخاطب عام آن‌ها را باور کند و فکر کند که این کلیشه‌ها کاملا منعکس کننده زندگی واقعی هستند. البته بسیاری از این کلیشه‌های سینمایی و حقه‌ها در فیلم‌های اکشن است که اکثر ما در زندگی روزمره با آن روبرو نیستیم، اما گاهی اوقات  انتشار اطلاعات اشتباه، می توانند آسیب زننده باشند.

بیشتر بخوانید

• فیلم‌های ترسناکی که تنها در یک لوکیشن فیلمبرداری شده اند
• افرادی که با تقلید از فیلم‌ها دست به کار‌های عجیبی زدند/ از حلق آویز کردن خود تا سرقت از بانک

در اینجا قصد داریم چند مورد از این حقه‌ها که در فیلم‌های سینمایی استفاده شدند مرور کنیم.

اسلحه‌ها با صدا خفه‌کن تقریبا هیچ صدایی ندارند

اگر این روز‌ها هر فیلم اکشنی را را تماشا کنید در آن شخصیتی را می‌بینید که با اتصال صدا خفه کن به اسلحه خود، بار‌ها و بار‌ها شلیک می‌کند و هیچ کس متوجه آن نمی‌شود چراکه فقط صدای اندکی از شلیک شنیده می‌شود. برای مثال در فیلم «جان ویک ۲» ویک با دشمنش در یک ایستگاه قطاردر حال مبارزه است و مرتبا به سمت هم شلیک می‌کنند، اما کسی متوجه آن‌ها نمی‌شوند. مسلما این سناریو هدفی جز سرگرمی ندارد، زیرا در واقعیت اینگونه نیست.

در حقیقت صدا خفه‌کن‌ها فقط قادر به کاهش صدای شلیک گلوله آن هم به میزان نسبتا محدود هستند. صدای شلیک اسلحه در حالت عادی بین ۱۴۰ الی ۱۹۰ دسیبل است و صدا خفه کن می‌تواند آن را به ۱۵ الی ۴۵ دسیبل کاهش دهد. کاهش زیادی است، اما باید بدانید که شلیک اسحله هنوز هم به اندازه یک ارّه برقی سر و صدا دارد. یکی از فیلم‌هایی که به شکل واقعگرایانه از صدا خفه کن اسلحه استفاده کرده «هویت بورن» است.

تجهیزات افزایش کیفیت عکس‌ها

این یک مورد را بیشتر می‌توان در سریال‌های جنایی دید. جایی که شخصیت اصلی فیلم کیفیت یک تصویر مبهم را افزایش می‌دهد تا به سرنخی که معمولا چهره مجرم است دست پیدا کند. نمونه این حقه در فیلم سینمایی «بلید رانر» بود که شخصیت دکارد با بازی هریسون فورد از تکنولوژی مخصوصی برای یافتن جزئیات از تصاویر استفاده می‌کند.

اگرچه در واقعیت و در عصر مدرن هر کسی با خودش دوربین و ابزار ویرایش ابتدایی دارد، اما نمی‌توان تنها با چند کلیک و ضربه ساده جزئیاتی فراتر از کیفیت اصلی تصویر به دست آورد.

انفجار وسیع نارنجک‌ها

همانطور که می‌دانید فیلم‌های اکشن عامل ایجاد این باور هستند که نارنجک‌ها انفجار گسترده‌ای را ایجاد می‌کنند. در این فیلم‌ها هرگاه شخصی یک نارنجک از هر نوعی را پرتاب می‌کند، باعث ایجاد انفجاری می‌شود که شخص را چند متر آنطرف‌تر پرتاب می‌کند و هر چیزی که سر راهش قرار بگیرد را نبود می‌کند.

بر خلاف چیزی که فیلم‌ها و بازی‌های ویدویی به ما نشان می‌دهند، در دنیای واقعی نارنجک‌ها به اندازه فیلم‌ها مخرب نیستند و انفجار آن‌ها وسعت زیادی ندارد، اما بدون شک بسیار مرگبار هستند. از فیلم‌هایی که به خوبی انفجار نارنجک را نمایش می‌دهد می‌توان به «خط باریک قرمز» اشاره کرد.

بیهوشی به دلیل ضربه به سر

بار‌ها در فیلم‌های سینمایی دیده ایم که فردی بر اثر ضربه بیهوش می‌شود پس از مدتی بدون هیچ مشکلی به راه خود ادامه می‌دهد. اتفاقی که بار‌ها برای مایکل جی فاسک در فیلم «بازگشت به آینده» و طی فیلم بار‌ها بی هوش شد، اما هر دفعه بدون هیج عوارض جانبی به زندگی خود ادامه داد.

در دنیای واقعی، بیهوش شدن حتی برای چند دقیقه می‌تواند آسیب‌های مرگباری به مغز وارد کند. بی هوش شدن به مدت زیاد نیز می‌تواند منجر شود که قربانی دیگر هرگز بیدار نشود، چه برسد به اینکه دوباره به مسیر خودش ادامه دهد.

اتومبیل‌ها به شدت قابل اشتعال هستند

در فیلم‌های سینمای اکشن ماشین‌ها یک جعبه قابل اشتعال هستند که روی چهار چرخ حرکت می‌کنند و یک شلیک به مخزن بنزین اتومبیل‌ها کافی است تا آن‌ها را منفجر کند. یکی از بهترین‌ها برای این حقه فیلم سینمایی «صخره» ساخته مایکل بی است که تصادف اتومبیل‌ها منجر به انفجاری عظیم می‌شود.

اگرچه همه‌ها مطلع هستیم که تصادف اتومبیل‌ها می‌تواند به به یک آتش سوزی تبدیل شود، اما احتمال رخ دادن این حادثه در دنیای واقعی کمتر است. تعداد اندکی از فیلم‌ها هستند که به این موضوع اشاره کرده اند. در فیلم «آخرین قهرمان اکشن»، آرنولد شوارتزنگر به یک اتومبیل شلیک می‌کند و از اینکه منفجر نمی‌شود تعجب می‌کند.

خارج کردن سم از بدن قربانی

در فیلم‌ها اگر شخصیتی مسموم شود، یا توسط یک حیوان سمی گزیده شود، معمولا راهکار این است که یکی از دوستان نزدیک قربانی به مکیدن سم از بدن او اقدام می‌کند. فیلم‌های زیادی بوده اند که این دروغ استفاده کرده اند. اما در زندگی واقعی تلاش برای این کار کاملا بی فایده است و حتی می‌تواند برای قربانی و خودشان نیز مضر باشد. برای مثال سم مار بعد از گزیدگی به سرعت به ماهیچه‌ها رخنه کرده و دیگر کاری از شما به جز تماس گرفتن با امداد‌های پزشکی بر نمی‌آید. حتی با فرض اینکه سم از بدن قربانی خارج شود، ورود آن به دهان شخص دیگر می‌تواند مشکلات بیشتری را ایجاد کند و حتی سم را در بدن خود پخش کند.

منبع: WhatCulture

انتهای پیام/