اینترنت نرو؛ ما از «دو گیگ» رایگانت، بارداریم!

ای وکلای عزیز؛ ای نمایندگان اهل تمیز ای خبرگان درایت و سیاست با گرایش صیانت! ای سِیر کنندگان در عالم مجازی ای سیر شدگان با کباب قفقازی ای سلفی گیرندگان با موگرینی که هست یک موجود نازنازی ؛ ای کسانی که در واتساپ و تلگرام ما را می‌کنید حمایت اما ول‌مان کرده‌اید در این دنیای پر از درد و خیانت!
ای که می‌گیرید در اینستاگرام  یقه ؛ در انتخابات، ما را می‌کنید از فرط محبت، خفه! خوب می‌دانیم که این روزها گوش‌تان پر شده از اعتراض و شکایت؛ باز می‌دانیم که شما خسته‌اید از توضیح فرق خیانت با صیانت، البته در کمال سیاست!

بله ما نیک می‌دانیم کار شما نیست بستن اینترنت روی ملت! اصلا خاک بر سر آنکه نتوان دید، موبایل هوشمند، دست ملت! اما فدای آن خاک پای‌تان، قربان اینهمه شوق و عجله و تصویب لایحه چند فوریتی برای صیانت‌تان؛ اگر با همه بله؛ آیا با ما هم بله؟ هر که نداند ما که می‌دانیم این فضای مجازی در میان همین الم شنگه و بازی؛ کارش می‌کشد به محضر قاضی و آخر داستانش؛ می‌شود عاقبت یزیدی که با میمون می‌کرد بازی!  اما زنهار؛ که با این هم‌زدن؛ همان‌زمان و همزمان، کار ما زار و گاومان همراه با خودمان خواهیم شد مشمول زایمان!  چطور؟

مگر نمی‌دانید، دو گیگ اینترنت مجانی، همه را کرده اوستا در عرصه تولید مثل پنهانی؟ دیگر چیزی نمی‌گویم که بعدش را حتما یهتر می‌دانید! حال خودتان بکنید کلاه تان را قاضی و بگویید به ما که اگر اینترنت برود، آن بچه بدنیا آمده در روز پدر؛  به چه امید برای خرید جوراب به بازار برود؟

آیا اگر بداند پدرش دچار صیانت شده؛ پدر ما را در نخواهد آورد که این چه  داستانی است که علم شده؟ نخواهد پرسید این طرح ملی که سرنوشتش مانند همه طرح های دیگر ملی دچار کرونا شده؛ اصولا چرا رونمایی شده؟ یتیمی بد دردی است که گویا فقط شامل حال ما بندگان خدا شده!