داستان تیم سامان قدوس: از اسپاگتی روی نون تست تا جمع‌آوری پول برای برنتفورد
بی بی سی فارسی
- سایمون استون
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر، Getty Images
توضیح تصویر،توماس فرانک، سرمربی برنتفورد، این تیم را برای اولین بار از سال ۱۹۴۷ به بالاترین سطح فوتبال انگلیس رساند
کوین اوکانر، کمک مربی تیم برنتفورد، وقتی به گذشته نگاه می‌کند، نمی‌تواند خوشحالی‌اش را پنهان کند.
در هفته‌هایی که این تیم غرب لندن، خود را آماده بازگشت به سطح اول فوتبال انگلیس می‌کند، اوکانر در مورد سفری که برنتفورد تا اینجا طی کرده، صحبت می‌کند.
برنتفورد برای اولین بار پس از سال ۱۹۴۷ مجدداً به لیگ برتر بازگشته است. آنها در هفته اول برابر آخرین تیمی که ۷۴ سال پیش و قبل از سقوط با آن بازی کردند قرار خواهند گرفت؛ آرسنال. تیمی که تنها از نقطه نظر شهر با آن مشترک هستند و در سایر زمینه‌ها به اندازه سه ربع قرن با هم تفاوت دارند.
اوکانر سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ را بیاد میآورد، زمانی که برنتفورد در دسته چهارم فوتبال انگلیس قرار داشت و هواداران پیش از مسابقات سطل به دست می‌گرفتند و برای بقای باشگاه پول جمع می‌کردند.
زمانی که تنها یک ساختمان در زمین تمرین تیم بود.
اوکانر، بازیکن قدیمی برنتفورد است که سابقه ۵۰۱ بازی در ۱۶ سال حضورش در این تیم دارد. او میگوید: "نسبت به آن روزها، سالن بدنسازی و غذاخوری دو برابر بزرگتر شده‌اند و تعداد کارکنان و آشپزها هم به همین ترتیب افزایش یافته است."
- لیگ برتر انگلیس؛ خریدهای گرانی که در اولین مسابقه درخشیدند
- لیگ برتر فوتبال انگلیس؛ چرا تغییرات بزرگ در راهند؟
- گفتگو با سامان قدوس؛ تصمیم حرفه‌ای نبود ایران را با قلبم انتخاب کردم
"آشپزی که داشتیم آدمی بسیار دوست داشتنی بود، اما فقط می‌توانست لوبیا روی نان تست یا اسپاگتی روی نان تست درست کند."
"یک دیوار کاذب بین سالن تمرین و غذاخوری وجود داشت، اما به سقف نمی‌رسید. به خوبی یادم هست وقت تمرینات کششی، می‌توانستیم ده متر جلوتر و آن طرف دیوار را ببینیم که برای ناهار چه می‌خورند."
"فکر کنید درحالیکه ورزش می‌کنید، عده‌ای دیگر آن طرف اسپاگتی بخورند. بوی غذا بسیار آزاردهنده بود. شما باید آن زمان‌ها را تجربه می‌کردید تا قدر آنچه اکنون دارید را بدانید."
برنتفورد سرانجام برای خود یک آشپزخانه و یک سالن بدنسازی مناسب تهیه کرد.
و در حالی که اوکانر می‌پذیرد که محل تمرین تیم به دلیل تعداد سازه‌های موقت در حال ساخت مانند شهری از کانکس‌های قدیمی است، اما چشم انداز و منابع مالی ارائه شده توسط مادو بنهام (از طرفداران قدیمی باشگاه که آنها را به اینجا رسانده است) را نیز امیدوارکننده می‌داند.
منبع تصویر، Getty Images
توضیح تصویر،برنتفورد در سال ۲۰۱۳ با از دست دادن پنالتی دقیقه آخر در بازی نهایی مقابل دانکستر، از صعود به لیگ یک باز ماند
"جاه طلبی ما صعود به لیگ یک بود"
سال ۲۰۰۸، برنتفورد پشت سر تیم بوری در رده چهاردهم لیگ دو ایستاد. رکسهام، باشگاهی مشابه با آنها از نظر اندازه زمین و متوسط حضور تماشاگران، به دسته پایین‌تر که اکنون لیگ ملی خوانده میشود، سقوط کرد و هرگز دیگر بازنگشت.
گرچه زنبورها (لقب تیم برنتفورد) هرگز در منطقه سقوط قرار نداشتند، اما همیشه با آن دست به گریبان بوده‌اند.
یان وستبروک، یکی از طرفداران قدیمی برنتفورد میگوید: "در آن زمان، اوج جاه طلبی ما این بود که روزی به لیگ یک صعود کنیم. اگر کسی می‌گفت ما پانزده سال آینده به لیگ برتر خواهیم رفت، من به او می‌خندیدم. زیرا هرگز و هرگز تصور نمی‌کردیم روزی این اتفاق بیافتد."
"من از سال ۱۹۷۱ به تماشای بازی‌های برنتفورد می‌رفتم. میانگین جمعیت ما پنج هزار نفر بود. در تمام این مدت، ما فقط یک سال در نیمه پایین جدول نبودیم و آن هم سال ۱۹۹۲ بود."
منصفانه است اگر بگوییم وستبروک و دیگرانی مانند او دین خود را به عنوان طرفداران برنتفورد پرداخت کرده‌اند و حالا دنبال موفقیت تیم خود هستند.
او در بازی معروف با دانکستر در سال ۲۰۱۳ حضور داشت، وقتی آنها یک ضربه پنالتی را از دست دادند که می‌توانست باعث صعود آنها به "چمپیونشیپ" شود.
و یا در سال ۱۹۹۵، هنگامی که تنها یک تیم صعود می‌کرد و برنتفورد دوم شد و در بازی پلی‌آف مقابل هادرسفیلد شکست خوردند. او در روز دوشنبه ۳۱ اکتبر ۱۹۸۳، وقتی برنتفورد با نتیجه ۶ بر صفر مقابل ساوتند شکست خورد هم در آنجا بود.
گرچه آنها از کسب چنین نتایجی خسته شده‌اند، اما بودجه تزریق شده توسط بنهام که قماربازی حرفه‌ای و طرفدار قدیمی باشگاه از ۱۱ سالگی بوده است و در پی آن تغییر استراتژی اداره باشگاه، سطح ثروت تیم‌شان را تغییر داده و آنها را امیدوار کرده است.
استراتژی که بسیار ساده به نظر می‌رسد، بازیکنان را شناسایی کنید، به آنها فرصت دهید، مسابقات را ببرید و سپس آنها را با سود بفروشید.
تعطیل کردن آکادمی و تکیه بر مردودی دیگر تیم‌ها
با این حال، وقتی باشگاه‌هایی مثل چلسی، فولام و کوئینزپارک رنجرز در فاصله‌ای کمتر از ده کیلومتری باشگاه شما هستند، جذب نیرو کار آسانی نخواهد بود.
برنتفورد در سال ۲۰۱۶ تصمیم جنجالی برای تعطیلی آکادمی خود گرفت و در عوض تمرکز خود را روی انتخاب بازیکنان اخراج شده از آکادمی باشگاه‌های بزرگتر پس از رسیدن به سن ۱۶ سالگی قرار داد.
منبع تصویر، Getty Images
توضیح تصویر،سامان قدوس فصل گذشته به صورت قرضی از آمیان فرانسه به برنتفورد پیوست. او آن قدر خوب کار کرد که باشگاه قرادادش را دائمی کرد
فیل جیلز، مدیر تیم فوتبال برنتفورد میگوید: "یک فصل بود که نیوکاسل، استون ویلا و لیدز در مسابقات "چمپیونشیپ" (دسته دوم فوتبال انگلیس) حضور داشتند. شما فقط با پول نمی‌توانید با این باشگاه‌ها رقابت کنید. از نظر دوراندیشی، تعطیلی آکادمی تصمیمی شجاعانه و منطقی بود."
"خرج کردن پول برای بچه های هشت، نه یا ده ساله که شاید هرگز برای تیم اصلی بازی نکنند، تنها منابع ما را از بین می‌برد. هدف این بود که چگونه با بودجه‌ای که داریم، تیم اصلی خود را تا حد ممکن ارتقا دهیم."
از طرف دیگر، برنتفورد تیم ب را راه‌اندازی کرد، زیرا احساس میشد فاصله بین بازیکنان زیر ۱۸ سال و زیر ۲۳ سال تا تیم اصلی بسیار زیاد است.
جیلز میگوید: "هیچ تصمیم انقلابی در آن مورد نبود و ما فقط از جاهای دیگر ایده گرفتیم."
"دوران جدید در مکانی جدید"
هرکسی که از بزرگراه M۴ به مرکز لندن رفته باشد، با ورزشگاه قدیمی گریفین پارک یا حداقل چهار نورافکن مشخص آن آشنا است.
در حال حاضر، ورزشگاهی جدید با نمای فوق مدرن و ظرفیت ۱۷۲۵۰ نفر، در فاصله دو کیلومتری گریفین پارک، جایگزین آن ورزشگاه قدیمی شده است.
طراحی این ورزشگاه به خوبی نشان دهنده استفاده بهینه از فضا است، زیرا که از سه طرف محدود به خطوط راه‌آهن است و هیچ امکانی برای توسعه بیشتر آن نبوده است.
تنها نکته ناراحت‌کننده در مورد صعود برنتفورد به لیگ برتر آن است که گریفین پارک، خانه ۱۱۶ ساله باشگاه، دیگر وجود ندارد.
منبع تصویر، Getty Images
مقام‌های باشگاه امیدوارند فضا و جو ورزشگاه قدیمی را در خانه جدید مجدداً احیا کنند و تیم‌های مهمان به همان اندازه قبل تجربه سختی از حضور در این ورزشگاه داشته باشند.
اوکانر میگوید: "یکی از کارهای من وقتی بازیکن تیم جوانان بودم، نظافت رختکن تیم مهمان در گریفین پارک بود، بنابراین کاملاً می‌دانم که چقدر تجربه وحشتناکی بود."
"وقتی تیم‌هایی با بیست بازیکن به زمین ما می‌آمدند، فضای کافی برای آنها در رختکن نبود، فضای بسیار کوچکی بود. یک طبقه سیمانی و تنها یک توالت که آن هم درش بسته نمی‌شد. خیلی بد بود."
"خیلی دوست داشتم همه این‌ها را در گریفین پارک ببینم. من از وقتی بچه بودم به آنجا می‌رفتم، به نوعی خانه ما بود. اما الان فقط دو کیلومتر دورتر رفته است. می‌توانید در همان جای قبلی پارک کنید و کارهای مشابه را انجام دهید. این یک دوره جدید در یک مکان جدید است."
برای پخش این فایل لطفا جاوا اسکریپت را فعال یا از یک مرورگر دیگر استفاده کنید.توضیح ویدئو،سامان قدوس، بازیکن دو ملیتی ایران
منبع خبر: بی بی سی فارسی 
اخبار مرتبط: داستان تیم سامان قدوس: از اسپاگتی روی نون تست تا جمع‌آوری پول برای برنتفورد
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
