جگرمان کباب است/ همکاران علی سلیمانی از فقدان او گفتند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خبر چون بارهای پیش اندوهناک است و اندوهش هنگامی چندین برابر می‌شود که می‌دانیم اگر واکسیناسیون به گونه‌ای دیگر و با سرعتی بیشتر پیش می‌رفت احتمالا رخ نمی‌داد؛ «علی سلیمانی در اثر ابتلا به کرونا درگذشت.»

بازیگر شناخته‌شده تئاتر، سینما و تلویزیون و کارگردان تئاتر با کارنامه‌ای پربار چه به لحاظ کیفی و چه کمی در عرصه حضور بر صحنه و مقابل دوربین با نقش‌هایی به‌یادماندنی از «سگ‌کشیِ» بهرام بیضایی تا «تنگه ابوقریبِ» بهرام توکلی، از «بی‌پولی» و «وضعیت سفیدِ» حمید نعمت‌الله تا «قارچ سمی» و «سفر به چزابه»ی زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور.

مردی که علاوه بر قاب تلویزیون و پرده سینما، در تئاتر هم می‌درخشید چه هنگامی که در «شکار روباه» علی رفیعی بود و چه در «تیاتر سعدی، تابستان سی‌ودو»، «مشروطه بانو»، «در شوره‌زار» و «چشم به راه میرغضبِ» حسین کیانی، چه وقتی در «درخت بلوط» وحید رهبانی بازی می‌کرد، چه آن زمان که بازیگرِ «خنکای ختم خاطره» و «ترنِ» حمیدرضا آذرنگ بود و چه هنگامِ کارگردانی و بازیگری در «مردی در آینه».

گفتن از اخلاق‌ومنش، تعهد کاری، خاطرات و آرزوهای چنین انسانی در لحظه‌ای که می‌دانیم دیگر نفس نمی‌کشد و آن‌طور که سهیلا جوادی، همسرش به خبرگزاری مهر اعلام کرده است فردا، جمعه ۲۲ مرداد ساعت ۱۳ به خاک سپرده خواهد شد، دشوار است و گفت‌وگو با دوستان و همکارانش اگر خود به کرونا مبتلا نشده باشند و اگر هم شده‌اند بتوانند در میان سرفه‌هایشان چند کلمه‌ای صحبت کنند با بغض، تاثر و تالم همراه می‌شود.

اصغر نقی‌زاده: علی سلیمانی به فکر جمع بود 

علی سلیمانی دانش‌آموخته تئاتر بود و در نمایش‌های بسیاری بازی کرد